Admiral Freebee @ Koninklijk Circus: Meer dan ooit zichzelf

Admiral Freebee © Yvo Zels

Met ‘Wake Up and Dream’ bracht volksheld Admiral Feebee vorige week zijn zesde langspeler uit en dat werd gevierd met een concert in het Koninklijk Circus. De bekendste rocker uit Brasschaat en omstreken kreeg de zaal weliswaar niet helemaal vol, maar zorgde wél voor een gezellige avond.

DA GIG: Admiral Freebee in Koninklijk Circus, Brussel op 13/4.

IN EEN ZIN: Tom Van Laere en zijn band hielden op het podium het midden tussen relaxt en gedreven en stonden garant voor een onderhoudende show met oud en nieuw werk.

HOOGTEPUNTEN: ‘Look At What Love has Done’, ‘Getting Ready For Luck’, ‘Buddy’, ‘Wake Up and Dream’, ‘Ever Present’.

DIEPTEPUNTEN: ‘Nothing Else to Do’ en ‘Einstein Brain’, maar dat was puur persoonlijk: ondergetekende heeft die nummers altijd al behoorlijk irritant gevonden.

QUOTE van Tom Van Laere, nadat hij net een rap-imitatie ten beste had gegeven: “Soms, wanneer ik al mijn nummers na elkaar beluister, vraag ik me wel eens af: is het echt één mens die dat allemaal schrijft?”

“Wat vinden jullie van de groep?”, wilde Tom Van Laere weten. Daar hoefden we niet lang over na te denken: de muzikanten, die de Admiraal al sinds 2013 rugdekking geven, deden hun werk voortreffelijk. Vooral de twee blazers mochten op zijn rootsy classic rock voluit hun stempel drukken. Ten tijde van Freebees nogal geforceerd aandoende vorige cd, die niet toevallig ‘The Great Scam’ (‘de grote zwendel’) heette, haakten we even af, maar afgaand op zijn nieuwe plaat kunnen we verheugd vaststellen dat de artiest eindelijk weer zichzelf durft te zijn. Hij zoekt niet langer zijn toevlucht tot gerenommeerde producers, omdat hij intussen heeft ingezien dat hij de klus net zo goed zelf kan klaren. En waarom zou je op zoek gaan naar magie in New York of Los Angeles, als je dichter bij huis, in ‘good old Schoten’, óók de juiste vibe kunt creëren?

Op de hoesfoto van ‘Wake Up and Dream’ zien we de twaalfjarige knapenversie van Van Laere de wereld guitig toelachen en een deel van die kinderlijke speelsheid is ook in de nieuwe songs geslopen. De artiest liet zijn bandleden in de waan dat ze slechts bezig waren demo’s in te blikken en dat bleek een slimme zet te zijn. De beste resultaten krijg je nu eenmaal precies op die momenten wanneer je het minst hard probeert. De plaat straalt dan ook een relaxt sfeertje en een soort ‘naturel’ uit die we bij Admiral Freebee al een poosje niet meer hadden gehoord.

Het concert, vol songs over trouble en desire, begon en eindigde met een grondig verbouwd ‘Blues From A Hypochondriac’, waarin de zanger benadrukte dat alles in dit leven slechts tijdelijk is. Wat zich aanvankelijk aandiende als een ingetogen pianoballad, transformeerde zich vervolgens in iets veerkrachtigs uit het kabinet van Dr John.

Te veel keuzes

Admiral Freebee is een artiest die invloeden opzuigt als een spons en het duurde dus niet lang voor de vertrouwde referenties ons bij bosjes om de oren vlogen. De titel ‘Wake Up and Dream’ verwees naar een oude musical van Cole Porter en John Hastings Turner en voorts vingen we echo’s op van The Stones (de discofalsetfunk van ‘Always on the Run’), Dire Straits (‘Hesitation’) en Van Morrison (het opgewekte ‘Let It Shine’, dat de volgende single wordt). Er bestaan lieden die ons, steunend op eerdere kritische recensies, van Admiralofobie verdenken, maar niets is minder waar. Want het mijmerende ‘Look At What Love Has Done’, het ontroerende ‘Buddy’ en het door de muzikanten subtiel ingekleurde ‘Getting Ready For Luck’ klonken ons één voor één als prachtsongs in de oren.

Tom Van Laere is een geboren verteller, die zich spiegelt aan de Beats en zijn nummers regelmatig onderbreekt met verhaaltjes, zoals tijdens de opener, waarin Ray Charles en Jackson Browne figureerden. In de Admiraal verschuilen zich al jaren een rock-‘n’-roll preacher en een stand-up comedian, al moet gezegd dat sommige van zijn grapjes (“I have no dick, I piss through my left ear”) na vijftien jaar een beetje belegen beginnen over te komen. Van de Pixies-hommage ‘Kim Basinger’ hield hij in Brussel enkel het spoken word-gedeelte over, waarin hij het had over zijn wijkende haarlijn en zijn spiegelbeeld dat hem toefluisterde dat hij nu op Jack Nicholson geleek. Alleen zorgden die uitweidingen er soms wel voor dat de songs langer werden uitgesponnen dan strikt noodzakelijk was.

We noteerden nog méér luchtige momenten, zoals ‘Too Much of Everything’, over de verwarrende veelheid van keuzes waar de moderne mens dag in dag uit wordt geconfronteerd. Als artiest kun je die song uiteraard ook op zeer verschillende manieren spelen en Admiral Freebee koos dit keer voor de ‘gay blues’-versie (“Omdat homo’s in het bluesmilieu nog steeds worden onderdrukt”). In het swingende ‘Walking Wounded’ kwam Senne Guns dan weer met een toetsenpartij op de proppen die herinnerde aan de clavinetriff uit Stevie Wonders ‘Superstition’.

Vuurwerk

Wie op de hits zat te wachten, werd op zijn wenken bediend met ‘Rags ‘n’ Run’, stuwende rockers als ‘Living For the Weekend’ of ‘Last Song About You’ en het uit Van Laeres beginperiode stammende ‘Bad Year For Rock ‘n’ Roll’ dat, net als op de nieuwe cd, een grondige facelift had gekregen. Publieksfavorieten als ‘Nothing Else To Do’ en ‘Einstein Brain’ zijn vooral geschikt om mee te brullen als je al een beetje boven je theewater bent, maar helaas: het promillegehalte in ons bloed is nog nooit hoog genoeg geweest om aan dat gezelschapsspel met overtuiging deel te nemen.

Op de bissen viel dan weer weinig af te dingen: ‘Wake Up and Dream’, waarin Freebee zijn publiek opriep om geen compromissen te sluiten en voluit voor het leven te gaan, was top en tijdens uitsmijter ‘Ever Present’ werd door de gitaren alweer een denkbeeldig vuurwerk afgestoken dat mooi afstak tegen de Brusselse nachtlucht.

Conclusie: een leuk en best onderhoudend concert van een artiest die ons met ‘The Great Scam’ en de bijhorende tournee even kwijt was geraakt, maar ons intussen weer bij zijn zaakjes wist te betrekken. Alles is vergeven en vergeten, kortom.

DE SETLIST: Blues From A Hypochondriac / Always on the Run / Hesitation / Look At What Love Has Done / Nothing Else To Do / Let It Shine / Getting Ready For Luck / Rags ‘n’ Run / Too Much of Everything / Walking Wounded / Living For The Weekend / Buddy / Last Song About You / Bad Year For Rock’n’Roll (Pt. 2) / Einstein Brain / Blues From A Hypochondriac Reprise // Wake Up And Dream / Breaking Away // Ever Present.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content