Record Store Day: Het sfeerverslag

Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

Op 20 april werd Record Store Day voor de derde keer gevierd in onder meer Antwerpen en Gent, met exclusieve vinyluitgaves en miniconcerten. Een sfeerverslag.

Voor het derde jaar op rij werd Record Store Day gevierd in België, dit keer op 20 april. Platenwinkels uit onder meer Antwerpen, Gent, Brussel en Leuven verdeelden die dag exclusieve uitgaves van binnen- en buitenlandse artiesten, en er vonden talrijke ‘in-store’ optredens plaats, miniconcerten van een kwartiertje tot een half uurtje, tussen de platenbakken en de vinylliefhebbers. Een sfeerverslag.

‘Vinyl? Ik zit op Spotify!’ Onze eerste halte is Fatkat Records, een Antwerpse vinylwinkel nabij de Melkmarkt die ook een tamelijk uitgebreid aanbod aan cd’s heeft. De shop bestaat 15 jaar. Achteraan in het hoekje liggen de exclusives voor Record Store Day. Ik graai meteen ‘Animal X’ van Nick Cave & The Bad Seeds mee, een 7 inch met een onuitgegeven liedje dat tijdens de opnames van ‘Push The Sky Away’ ingeblikt werd. Heel gelimiteerd, had ik me laten vertellen.

Mauro komt rond 13u binnenvallen. Hij is vaste klant in de Antwerpese platenzaken, en inmiddels ook vaste gast op Record Store Day België. Een vinylfreak dus, maar Mauro speelt graag met de pers. ‘Mauro, welke waarde heeft vinyl voor u?’, had een tv-zender hem gevraagd. ‘O, ik weet het niet, ik zit tegenwoordig veel op Spotify!’ Grijns.

De dEUS-gitarist was iets later in Antwerpen dan gepland. ‘Sorry mannen, ik moest vanmorgen nog in Gent spelen.’ Zijn bandleden van Hitsville Drunks staan al opgesteld, tussen de platenbakken van de winkel in. Er wordt amper gesoundcheckt, en er worden instrumenten uitgewisseld tussen de verschillende muzikanten die doorheen de dag op de affiche staan. Vier nummertjes en ju. Gitarist Sjoerd Bruil moet nog ergens anders gaan spelen, Mauro trekt de stad in met lief en dochter. Wij blijven nog even ter plekke voor Condor Gruppe, het ‘spaghetti-westernproject’ van bassist Jan Wygers (Creature With the Atom Brain). Al raken we de shop niet meer in, te veel volk.

Toch maar eens gaan kijken in de Tune-Up dan, iets verderop op de Melkmarkt, boven de IMS. Het is in essentie een tweedehandszaak, met veel oude jazz. Maar tegenwoordig vind je er ook de betere hedendaagse muziek, en een hoopje cd’s. En je kunt er koffie krijgen.

Poezenhoezen De Amerikaanse folkies Matt Watts & The Calicos zijn er aan een in-store concertje bezig. Watts speelt het laatste nummer solo, en ondertussen snuffelen zijn bandleden rond in de vinylcollectie van Tune-Up. Ze zouden ook iets kopen. ‘Nog nooit gezien’, glundert Kurt Overbergh, artistiek directeur van de Ancienne Belgique die alles aan elkaar praat in de Tune-Up. ‘Zoiets kan alleen op Record Store Day’. Overbergh is een vinylfreak. Hij gaf ooit een ‘poezenhoezententoonstelling’ in Tune-Up – het is niet enkel een platenwinkel, maar een ontmoetingsplaats -, waarvoor hij 119 platen met kattenhoezen ophing tegen een muur van 14 meter – in totaal goed voor zo’n 300 poezen. Stef Kamil Carlens en Dez Mona zorgden voor het nodige kattengejank, liedjes over poezen. Het bier van de dag was ‘Special Katje’. Overbergh plant negen edities van de expo, en ziet het almaar grootschaliger. Enfin, in totaal zegt hij zo’n 1000 vinylplaten te bezitten – katten heeft hij niet meer.

Kan ik hier die limited edition van Girls in Hawaii vinden?, vraag ik. ‘Die is al de deur uit, man. Het gaat hard’, zegt Carlo Andriani, uitbater van de Tune-Up. Hij wijst naar drie platenbakken met all things RSD. ‘Da’s al wat er nog is. Sommige dingen hebben we in heel beperkte oplage gekregen, sommige internationale releases zijn helemaal niet binnengekomen.’ De bakken zijn nog maar voor de helft gevuld – ik zie nog twee Triggerfingers, vier of vijf Trixie Whitley’s, één Brian Eno, een stapel Tiny Legs Tim’s en Van Jets, nog wat hardrock zoals Anthrax. Geen dEUS of White Stripes meer. En het is nog maar 14u.

‘Ode to the one euro Lasagna’
Na de eerste noten van Minguz, een soort Antwerpse Tindersticks, verkassen we naar Gent, toch wel het epicentrum van Record Store Day België. In Music Mania hebben ze de grootste collectie RSD-releases die we die dag gezien hadden. Girls in Hawaii? ‘Helaas, die is weg. Het gaat heel heel héél hard.’ Het is 18u, en de voorraad slinkt nog altijd zienderogen.

Als we in de Vooruit arriveren, speelt Bed Rugs er ten dans. Maar dé ontdekking van Record Store Day wordt de daaropvolgende groep: Mean, de nieuwe band van Younes Faltakh (The Hickey Underworld) en Niels Borrey, misschien kent u hem als Max Rouen. Mean ligt in het verlengde van The Hickey’s: potige rock die soms neigt naar metal maar toch ook een grammetje pop bevat. Al mag het allemaal wat minder serieus: de mannen dragen Arabische gewaden, en hun songs zijn getiteld ‘Ode to the one euro Lasagna’, ‘The Padre Song’ en ‘A Night to Dismember’. ‘Mean komt uit op 1 mei, maar is speciaal voor Record Store Day al te krijgen’, wordt afgeroepen. Snel terug naar de Music Mania: ‘Hebben jullie Mean?’ – Wat? ‘Mean. M-E-A-N, ze hebben hiernaast net gespeeld.’ – Nee, niet binnengekregen. Dan maar aan de bandleden zelf vragen. Wat later komt Borrey met een stapeltje vinyl de backstage uit. ‘Asjeblieft. En waar moet ik de rest gaan droppen?’ – Als je buitenkomt naar rechts gaan, en dan de eerste zaak aan de rechterkant, zeg ik.

Jazzman De mannen van dEUS staan buiten aan de Music Mania te roken. Single Suds & Soda en hun eerste drie albums zijn voor Record Store Day opnieuw uitgebracht op vinyl, en die hebben ze juist gesigneerd. Tom Barman staat te discussiëren over jazz – hij zou later op de avond nog een jazzsetje spelen in de Vooruit -, Stéphane Misseghers wil naar Mean gaan kijken. ‘Net gedaan’, zeg ik. Dan maar iets drinken.

‘Don’t try to change me…’ Bent Van Looy is aan zijn set begonnen, solo achter de piano. Het klinkt beter dan op plaat, ‘Round the Bend’ is me net iets te barok. Daarna sluit Float Fall het concertgedeelte af, met huiskamerliedjes en slomo-elektronica die aan The xx doet denken. DJ Tom Barman draait vervolgens de avond op gang met Art Blakey & The Jazz Messengers, ook terug te vinden op één van zijn jazzcompilaties voor Universal. Het wordt stilaan donker en De Vooruit wordt even omgetoverd tot een jazzcafé. Beter had onze dag niet kunnen eindigen – of misschien toch: met Girls in Hawaii onder de arm.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content