Grote teleurstelling voor zowel de organisatie van de Lokerse Feesten als de fans vorige zaterdag, toen BEADY EYE via een officieel persbericht bekendmaakte niet naar België te komen. Ach, er zijn zo van die dagen, denkt een mens dan. Toch geeft een minder dan half gevuld plein de indruk dat de affiche van DAG 5 zijn draagkracht verloren heeft.
Uw festivalreporter voor één dag komt mede door fileleed en parkeerproblemen te laat voor SOJA. Maar aan de gelukkige gezichtsuitdrukkingen en de vlotheid waarmee de biertjes verdwijnen uit de bekers, heeft de band zijn job tot een goed einde gebracht!
The Fratellis (**) proberen met hun alternatieve rock zo goed mogelijk de avond nog wat op te krikken maar slagen er niet echt in. De afwezigheid van enige backdrop of lichtshow bevordert de sfeer niet, verre van zelfs. Muzikaal zit het dan weer wel goed. Zegt de bandnaam je niets? Je bent zeker niet de enige. The Fratellis is zo één van de die bands waarvan je meer nummers kent dan je zou denken: ‘Henrietta’, ‘Flathead’ en ‘Chelsea Dagger’ werden met luide ‘woo-hoo’s en applaus ontvangen . Zanger Jon Fratelli meent het goed: “this is a new song. You’ll be the second audience we play it to”, Ah, nét niet de primeur! Jammer. Het publiek neemt afscheid van het trio uit Schotland met een ‘het-was-fijn-maar-ik-mis-iets-Gevoel’.
Stijn Van De Voorde van Studio Brussel zorgt voor het kippenvelmoment van de avond. “Liam kon er vanavond niet bij zijn, maar deze legendes wel”. Voila, daarmee werd alles gezegd. Nu nog waarmaken. Primal Scream (****) hoeft geen inleiding. Geen gebrek aan charisma: Bobby Gillespie’s outfit maakte van hem een ware lustobject voor het oog. Het publiek lust meer van dat en krijgt dat ook. Spetterende lichtshow, een charismatische frontman en simpelweg ‘a bag of hits’. Het werd anderhalf uur smullen; de groep zorgde voor voorgerecht, hoofdgerecht én dessert.
Na Primal Scream is het de beurt aan White Lies en Magnus. Maar het publiek heeft genoeg aan één hoofdact, en de band van Bobby Gillespie is met die titel, verdiend, gaan lopen.
Jennifer Smits
Festivalrecensent voor één dag.
