Hiphopper Kendrick Lamar stond zijn mannetje op de Main Stage, maar de energie van zijn zaalshows kreeg hij in openlucht niet in het publiek geblazen.
PLUS
Altijd al een moeilijke combinatie geweest: ‘hiphop’ en ‘live’. Wat bij uitstek een genre van producers en studio’s is, durft op een podium al eens nuance missen. Wij vreesden dan ook een beetje voor de passage van Kendrick Lamar, de prins van de nieuwe generatie hiphoppers, op Pukkelpop. Niet alleen omdat zijn debuut Good Kid, M.A.A.D City een hoogst subtiel plaatje was, maar ook omdat Lamar zijn ding moest doen op Main Stage en bij daglicht – geen cadeau als je geen hits bij hebt.
Maar kijk: Lamar, weggestoken in een witte hoodie van het Californische label Born-X-Raised, bracht het er prima van af. De liveband die hij bij had – bas, drum, gitaar, toetsen – hield hij wijselijk op de achtergrond, waardoor zijn sound niet zóveel aan scherpte moest inboeten. Wat resulteerde in aardige versies van Money Trees, The Recipe, M.A.A.D. City en Bitch Don’t Kill My Vibe niet toevallig de nummers waarop hij toonde dat hij een meer dan uitstekend rapper is, die weet dat een flow meer is dan hard roepen. Yawk, yawk, yawk!
MIN
Lamar bracht het er beter van af dan in zijn wat rommelig klinkende set op Werchter, maar minder goed dan zijn optreden daarvoor in de AB. Lamar stond zijn mannetje wel op de Main Stage, maar de energie van zijn zaalshows kreeg hij in openlucht niet in het publiek geblazen. Iets waar u zich overheen diende te zetten.
QUOTE
‘With that being said: I. Will. Be. Back.’ In een concertzaal dan wel, als ik mag kiezen.
HOOGTEPUNT
Swimming Pools (Drank), een van de momenten waarop de energie wél overkwam.
Geert Zagers
