Nog tot eind deze maand halen we elke dag een zomerhit onder het stof vandaan. Vandaag: ‘Mmm mmm mmm mmm’ van Crash Test Dummies.
DE ARTIEST? Crash Test Dummies
DE HIT? Mmm mmm mmm mmm
HET JAAR? 1994
DE IMPACT? Een nummer 1-hit in heel wat Europese landen. In ons land bleef de song zelfs twintig weken in de lijst staan. Rolling Stone riep het uit tot het op 14 na vervelendste nummer ooit.
In 1993 zet Brad Roberts, de zanger van Crash Test Dummies, zich aan zijn schrijftafel. Hij is niet echt geïnspireerd, maar moet dringend zijn ei kwijtraken over enkele zware thema’s, zonder sentimenteel te worden. Tegelijk wil hij er een grappige twist aan geven. Kortom, hij wilde vanalles, maar vermoedelijk geen reclamemuziek schrijven voor diepvriesfrieten of broodjes ham. Jammer voor Brad.
Maar laten we beginnen bij het begin: het lied in kwestie. In de drie coupletten van Mmm mmm mmm vertelt Brad telkens het verhaal van een kind dat leeft in isolement. De eerste strofe gaat over een jongen die na een auto-ongeluk plots spierwit haar krijgt, de tweede over een meisje vol moedervlekken dat zich niet durft omkleden in het gezelschap van haar klasgenootjes. Dat klinkt misschien al erg genoeg, maar zoals fans van Bart Peeters weten: ‘Er kan altijd nog een tandje bij.’ En daarom moet in het derde couplet een jongen direct na school naar huis komen om met zijn ouders naar een wel erg merkwaardige kerkdienst te gaan.
And when they went to their church
They shook and lurched all over the church floor
He couldn’t quite explain it
They’d always just gone there
Roberts moest vanalles van zich afschrijven, blijkbaar. Wat er ook van zij, het nummer wordt een hit en gaat al snel een eigen leven leiden, zelfs in reclamecampagnes. Zo zijn verschillende producenten op zoek gegaan naar een verklaring voor de weinigzeggende mmm mmm mmm’s na zo’n diepgaande verhalen in de strofen.
In 2009 releaset McCain, fabrikant van allerlei aardappelproducten, een reclamespot waarin de leden van Crash Test Dummies (voor de duidelijkheid: acteurs) hun bekendste nummer spelen. De zanger neemt net voor het refrein nog een frietje en bromt dan een eindje weg in de microfoon.
In 2011 geeft het Noorse bedrijf Gilde een soortgelijke draai aan de onstaansgeschiedenis van het lied. In hun reclamespotje krijgen de leden van de band een broodje ham krijgen, waar ze zo van genieten dat het refrein van hun grootste hit geboren is.
Toch bizarre keuzes, tenzij je je vleeswaren of frieten wil associëren met sociaal isolement, wit haar, moedervlekken en vreemde kerkdiensten.
(JVL)
