(16u30, Marquee) ‘I can see the sun coming up!’ – dat moest Sam Sparro tegen dit bruingebakken publiek geen twee keer zeggen!
PLUS
Een saxofoonsolo trapte de doortocht van de populaire campkoning Sam Sparro in gang, en dat zette meteen de toon. Wat volgde was een swingende lading disco en soulpop, royaal ingesmeerd met een flinke kwak kitschfactor 30. Sparro, met z’n hagelwit gebit en behaarde bovenlip het spotting image van Freddie Mercury, ontpopte zich als een blanke Princekloon met goud in de keel, en zweepte het publiek op met handkusjes, ingestuurde dansnummers en natuurlijk hits: Happiness zette niet één maar twee keer de tent in de fik, en ook het vier jaar oude Black & Gold kon nog steeds op een pak herkenningsapplaus rekenen. Ook de versie van I Feel For You (getekend Prince, maar ook bekend in de versie van Chaka Khan) ging erin als een extra large uitgevallen ijslolly, en de oudere jongeren onder het publiek konden de oren spitsen bij fragmenten Crystal Waters (Gypsy Woman) en Adamski (Killer).
MIN
De minder bekende nummers werden door het talrijk opgekomen jonge volkje bijzonder lauw ontvangen, maar dat kan ook aan de oventemperaturen in de Marquee gelegen hebben. Sparro charmeerde met z’n onvermoeibare inzet, maar het blijft een feit dat de man zijn muziek een eerder gratuit samenraapsel is van het beste van The O’Jays, Prince en Stevie Wonder.
Het YouTube-moment: Happiness stond in de remixversie van The Magician niet voor niks weken bovenaan de singlesparade. Het geluk spoelde dan ook als een op hol geslagen airconditioner over de vele hoofden.
Jonas Boel
