(22:30 Castello) De show van de Amerikaans-Chileense belofte hield het midden tussen een zweverige DJ-set en een noisy jamsessie.
PLUS Nicolas Jaar – die vorig jaar met ‘Space is Only Noise’ een fel geanticipeerd debuut afleverde – is een knutselaar à la DJ Shadow. Op het podium knipt hij flarden uit andermans songs, plakt hij er atmosferische midtempo-techobeats op, en hij smukt het geheel vervolgens op met spacy gitaarriedeltjes, Laurent Garnier-achtige saxen en diepe vocalen. Dat resulteerde in de Castello in een kruisbestuiving tussen een opzwepende DJ-set en een ‘nocturnal jam’. De ideale soundtrack bij de zweterige eerste Pukkelpopnacht.
MIN Repetitiviteit is eigen aan Jaars slomo- techno (‘blue wave’, zoals dat tegenwoordig heet), maar er zaten iets te weinig tempowisselingen in de set om een vol uur te kunnen boeien.
YOUTUBE-MOMENT Zowat de volledige eerste rij stond de hele show lang als in trance te luisteren, met gesloten ogen. En een enkeling ging er zelfs zo in op dat hij in tranen uitbarstte. Nicolas Jaar maakt duidelijk iets los bij de mensen, wat bezwaarlijk gezegd kan worden van het gros van de overige dance-acts die in de Boiler Room en Dance Hall ten dans spelen.
Michael Ilegems
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier