Een toevallige avondwandeling leverde Gentse band Cesar Quinn een nieuwe single op. Bekijk de videoclip van Citrine hier in première.
Of je het nu hebt over astrologie-apps of ‘baby witches’ op ‘witchtok’ – er zijn meer subculturen op TikTok dan u denkt – gen z heeft een hernieuwde hang naar spiritualiteit gevonden. Wie na 1996 geboren is, vraagt nu eenmaal liever iemands sterrebeeld alvorens ermee op date te gaan en gebruikt graag kristallen voor zo ongeveer alles – van skincare tot een halsketting tegen een slecht humeur.
Bijzonder spiritueel noemt Frederik Daelemans, multi-instrumentalist en bezieler van Cesar Quinn, zich niet. De inspiratie voor zijn conceptuele debuutalbum puurde hij wel uit een hoop edelstenen. De klassiek geschoolde cellist en toetsenist stampte een jaar geleden het jazzy indiepopproject Cesar Quinn uit de grond, live aangevuld met bassist Iskander Moens (Hyper!), gitarist Neil Claes (The Pink Lemons) en drummer Thibault Goudket.
Al had het evengoed anders kunnen aflopen. Hij had dj op uw minder gesofisticeerde feestjes kunnen worden, of een ambitieuze amateurvoetballer. Een jonge Daelemans begon te producen nadat hij dj-duo Wolfpack, ‘de (toen) iets minder bekende vrienden van Dimitri Vegas & Like Mike’ op een festivalletje in de buurt zag. ‘Op je twaalfde is klassieke muziek niet het coolste’, dus maakte hij een tijdje hakkende en verrassend populaire edm voor tieners.
Groepsknuffel
Een tiener is hij technisch gezien nog altijd, de edm is hij ondertussen ontgroeid. Cesar Quinn ontstond vanuit het idee om iets te maken ‘zonder zich iets aan te trekken van wat catchy is of niet’. Met als resultaat mature en sfeervolle nummers waarvoor zowel Thom Yorke als Vereningd Koninkrijks spannendste jazzdrummer Yussef Dayes warm zouden lopen.
‘Warm’ mag je erg letterlijk nemen. Voor elke show geven de vier muzikanten van Cesar Quinn elkaar een groepsknuffel, afsluiten doen ze met een gezamenlijke buiging en in de backstage vragen ze steevast een Leffe Ruby – naar hun eerste single Ruby. ‘Warmte’ is ook waar Opal om draait, hun langspeeldebuut dat volgende lente uitkomt op het Brusselse Etiket Records. Spiritueel is Daelemans misschien niet, hartelijk is hij wél.
Toch is Citrine, single nummer drie die hier in première gaat en een radiopremière kreeg op Radio 1, een tikkeltje donkerder dan de eerder uitgebrachte singles. Elk nummer op Opal beschrijft een specifiek moment dat gelinkt wordt aan de kleuren en eigenschappen van een edelsteen. Een wandeling door Oost-Vlaamse velden in het geval van Citrine, toen de dagen nog niet korter werden en de avonden gehuld waren in witgeel zonlicht. De kleuren van een citrine, citroenkwarts in het Nederlands, dus.
Zoals de avondwandeling Daelemans een gevoel van rust gaf, zou citroenkwarts ons bevrijden van negatieve emoties. Het nummer is dan ook ruw en onvoorspelbaar zoals de postpunk van Protomartyr, met geschreeuw waar een jonge Kim Gordon van zou opkijken. We mogen blij zijn dat Daelemans zijn Tomorrowlanddroom niet achterna is gegaan.
videoYouTubehttps://www.youtube.com/channel/UCiBvWkJyVZqOOGdVEeSfRWQ4804803601.0270Cesar Quinnhttps://i.ytimg.com/vi/DRnBcHryw5E/hqdefault.jpg
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier