Goed dat Mike Hadreas zijn grenzen verlegt. Maar het zijn er wel veel ineens.
Toen we Mike Hadreas in 2020 opbelden voor duiding bij zijn toenmalige nieuwe plaat Set My Heart on Fire Immediately vertelde hij over de invloed van een extracurriculaire activiteit: zijn deelname aan de dansvoorstelling The Sun Still Burns Here van choreografe Kate Wallich. De muziek die hij voor die performance schreef, is wat we nu op Ugly Season te horen krijgen, weliswaar in de studio verfijnd met producer Blake Mills en Hadreas’ levenspartner Alan Wyffels. Dit herwerkte repertoire vormde bovendien de aanzet tot een film gemaakt door visueel artiest Jacolby Satterwhite.
Géén typische Perfume Genius-plaat dus. Misschien valt dat net toe te juichen: hoeveel fragiele pianoballades kun je van de man nog verlangen? In groep dansen op een podium temperde Hadreas’ weerzin voor zijn eigen lichaam – hij lijdt aan de ziekte van Crohn. Bovenal verzoende het hem met het idee van samenwerking en verbinding.
Nu die sluisdeuren zijn opengezet, is het maar de vraag of we nog wel typische Perfume Genius-platen zullen krijgen. Just a Room zet de toon: donkere strijkers effenen de weg voor een speelgoedpiano waar de noten veeleer uit druppelen onder zacht kermende stemmen. Ook de ijle drones in Herem zijn abstract, maar de industrialschaduw op het eind valt te laat om het een spannend luisterstuk te kunnen noemen.
Teeth is lang niet de enige passage waarin Hadreas’ elegantie en smachtende, vederlichte zang herkenbaar zijn. Toch zwiept het nummer halverwege de minimalistische Philip Glass-toer op. Ook sterk zijn het titelnummer – bijna dub, koel en tintelend geserveerd – en het roezige, euforische Eye in the Wall, gedempte house die door een muur heen dreunt.
Aan de hand van puntige, nerveus flikkerende synths en mysterieuze percussie bouwen Hadreas en co. met Pop Song het toegankelijkste nummer van de plaat. Alleen de kronkelende darkwave van Photograph wedijvert verder nog om die titel. Want met spookachtige houtblazers, impressionistische piano (die van Wyffels in diens instrumentale compositie Scherzo), ambienttexturen, free-jazzgestoei en neoklassieke tendenzen flirt Perfume Genius op Ugly Season met veel klanken tegelijk. Bovendien heb je zonder het visuele luik vaak het gevoel dat je iets mist. Niettemin: een bij vlagen boeiende opmaat naar nieuwe terreinen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
