Nederlandse producer Meetsysteem imponeert: ‘Zwangere Guy en ik zouden goede match vormen’

Jonas Boel
Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Ricky Cherim, alias synthpop- en new-waveproducer Meetsysteem, wordt uitentreuren vergeleken met Spinvis en Eefje de Visser, maar heel erg vindt hij dat niet. ‘Het toont wel aan hoe weinig Nederlandstalige muziek er is die én een beetje alternatief én popperig én zangerig klinkt.’

‘Meetsysteem’ is een mooi palindroom, wat me doet vermoeden dat dit project gegroeid is uit een speelse relatie en fascinatie met de Nederlandse taal.

Ricky Cherim: Ik zou daarop heel graag ‘ja’ antwoorden, maar de werkelijkheid is helaas anders. (lacht) Het was een vriend op de middelbare school die ooit zei dat ik mezelf Meetsysteem moest noemen, omdat dat cool klonk. Destijds klooide ik met drumcomputers en allerlei dancebeats, maar die naam heb ik altijd in mijn achterhoofd gehouden. Uiteindelijk is alles mooi op zijn plaats gevallen, want met Meetsysteem probeer ik wel degelijk een soort speelsheid uit te dragen, en de fascinatie met taal is er ook gekomen. De meeste boeken lees ik nog steeds in het Engels, maar de laatste jaren verdiep ik me eveneens in dichters en woordkunstenaars als Judith Herzberg en Herman de Coninck. Waarbij me de angst om de keel grijpt dat de taalpuristen van tegenwoordig ooit een moordaanslag op me zullen plegen. (lacht)

De kommaneukers maken je onzeker?

Cherim: Nee, hoor. Ik voel me net heel vrij om te jongleren met woorden waarvan ik niet zeker weet of ze wel kloppen. Kan toch, in de popmuziek? Ik heb trouwens het gevoel dat jullie Belgen veel beter waken over de Nederlandse taal. Telkens als ik met Vlamingen mail, schrik ik van hun correcte spelling en opmaak. Mijn e-mails zijn net sms’en. (lacht)

Deze plaat gaat vooral over de vele crisissen die zich de voorbije jaren opstapelden.

Je hebt een tijdje in New York gewoond. Omdat je het eerst in het Engelse taalgebied wilde maken?

Cherim: Ik ben in 2012, na mijn studies, naar New York getrokken omdat ik er een cursus mixing en mastering kon volgen. Daar heb ik vooral geleerd wat mijn muzikale identiteit níét was. Ik maakte toen hoofdzakelijk nogal afgeborstelde tech-house, terwijl mijn medecursisten bezig waren met van die vage trapbeats. Beetje triest, dus heb ik dan en daar beslist om mezelf niet meer te laten beperken door de strakke regels die in de clubs gelden, en lekker te doen wat ik wil. Oorspronkelijk in het Engels, was het idee, want ik behoorde toen nog tot de garde die vond dat alles wat Nederlandstalig was thuishoorde in de categorie slappe smartlappen.

Wie of wat heeft je op andere gedachten gebracht?

Cherim: Vooral de tweede golf Nederlandstalige hiphop. Rappers als De Jeugd van Tegenwoordig bewezen dat je met teksten over het Leidseplein in Amsterdam of Capelle aan den IJssel evengoed muziek van wereldklasse kon maken. Denk ook aan jullie eigen Zwangere Guy, een rapper met wie ik graag eens zou samenwerken. We zouden een goede match vormen, denk ik. En dan was er uiteraard Spinvis.

Met wie je tot in den treure vergeleken wordt. Al hoor ik in Meetsysteem vooral een mannelijke variant op Eefje de Visser.

Cherim: Dat zijn de twee voorbeelden die hardnekkig terugkeren, inderdaad, net als de referenties aan The Cure. Niet erg, hoor, want ik vind Spinvis en Eefje allebei heel goed. Maar het toont wel aan hoe weinig Nederlandstalige muziek er is die én een beetje alternatief én popperig én zangerig klinkt. Hopelijk komen er na mij mensen die niet telkens met dezelfde vergelijkingen te maken krijgen. Tenzij je het niet erg vindt om als ‘de vrouwelijke Meetsysteem’ door het leven te gaan, natuurlijk. (lacht)

Je doet in je teksten volop aan vrije associatie, maar je draagt tussen de regels ook wel een boodschap uit. ‘Bespreek het alsjeblief’, uit Je wist het al, lijkt me daarvan een goede samenvatting.

Cherim: Klopt. Deze plaat gaat vooral over de vele crisissen die zich de voorbije jaren opstapelden – het klimaat, de comeback van extreemrechts, bijvoorbeeld – en hoe een hele generatie daarmee moet omgaan, terwijl het beleid er gewoon maar wat staat naar te kijken. Waarom is het toch zo lastig voor de politiek om aan andere mensen te denken of welwillend te zijn? Dat snap ik echt niet. Wie heeft er ooit bedacht dat er een ideologie moet zijn waarbij je je niet druk maakt om anderen? ‘Wie zijn de mensen die het leven maakt, dus geef die mensen de liefde die het leven vraagt’, zoals ik zing in L.I.W.W.W., wat staat voor ‘liefde is wat de wereld wil’. In andere nummers heb ik het dan weer over omgaan met angst en verdriet, zoals in Fkg hoofd, over de angst om het noorden te verliezen.

En dat terwijl de emotionele en mentale nevenschade van corona steeds tastbaarder wordt.

Cherim: Zo was het in elk geval niet gepland, maar de realiteit heeft me blijkbaar ingehaald. Mooi, op een manier, maar ook heftig. Een weg vinden uit de chaos, en een oproep om met z’n allen wat oprechter met elkaar om te gaan, daar moest deze plaat over gaan. Dus als ik op mijn eigen, fragiele en knullige manier per ongeluk de tijdsgeest heb weten te vatten, dan kan ik daar alleen maar blij om zijn. Dat is het mooiste wat er is aan de popmuziek.

Cr:Go

Uit via Nous’klaer.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content