Na de set van Stormzy op Glastonbury: ‘Hij doorbreekt het glazen plafond niet, hij verbrijzelt het’

Afgelopen weekend topte Stormzy als eerste zwarte Britse soloartiest de affiche van Glastonbury. Een symbolisch moment, nog voordat hij één lettergreep had gerapt.

Met maar één volwaardig album op zak het grootste rockfestival ter wereld afsluiten: het is niet zomaar een optreden dat Michael Ebenazer Kwadjo Omari Owuo Jr. – u mag ook Stormzy zeggen – ten beste gaf op Glastonbury. Maar de grime-rapper, de eerste zwarte Britse soloartiest die het festival mocht headlinen, gaf de show van zijn leven en liet na iets minder dan twee uur een volle weide met open mond achter.

Dat Stormzy kan performen, is echter niets nieuws. De Britse rapper weet met zijn charisma keer op keer het publiek te charmeren en wordt beschouwd als één van de spilfiguren in grime, de ruwe vorm van rap die wortel schoot in de Oost-Londense underground. Grime-artiesten rappen over het straatleven, de criminaliteit en de problemen van zwarte jongeren in de Britse hoofdstad anno 2019. Voortrekkers zijn AJ Tracey, Dave, Skepta en natuurlijk Stormzy zelf.

Die laatste begon nochtans niet als grime-artiest, maar als road rapper, een vorm van Britse gangstarap die qua stijl dichter bij de Amerikaanse hiphop aanleunt. Hij werd bekend door Youtube-filmpjes waarin hij freestylede onder het pseudoniem Wicked Skengman en vond al snel zijn plaats in het Britse muzieklandschap. Toch was Glastonbury, dat al sinds jaar en dag de grootste rockartiesten ter wereld op haar wereldberoemde Pyramid Stage laat optreden, geen vanzelfsprekende volgende stap voor de rapartiest met maar één album.

Dit weekend bewees Stormzy echter dat de grime-artiest niet moet onderdoen voor de legendes die hem voorgingen, en al zeker niet voor zijn immer bekende Amerikaanse collega’s. Hij haalde daarbij een grote slag thuis in de vertegenwoordiging van de Londense achtergestelde zwarte jeugd, en schaamde zich niet om de problematiek van de hoofdstad open en bloot te leggen.

https://twitter.com/DavidLammy/status/1144735477557288960David Lammyhttps://twitter.com/DavidLammy

✊🏿👊🏿 @stormzy using his headline spot at #glastonburyfestival2019 to speak out about the injustice of young black kids being criminalised in a biased and disproportionate justice system. Humbled and inspired that he sampled my speech. Salute #Merky pic.twitter.com/iSG3PMssrd

— David Lammy (@DavidLammy) June 28, 2019

Met vuurwerk, passie, en een schijnbaar onhoudbare energie legde Stormzy alle critici het zwijgen op. Hij haalde al in het eerste lied finale-waardige vlammenwerpers uit de kast en liet zowaar een klein leger aan achtergrondzangers en -dansers opdraven. Harde nummers als Shut Up en Big For Your Boots dreunden bombastisch over de weide, maar ook een intermezzo over ballet voor zwarten en het zachtaardige Blinded By Your Grace Pt.1 vonden hun weg naar het grootste festivalpodium ter wereld. Voor dat laatste nummer kon de rapper rekenen op Coldplay-frontman Chris Martin, die met zijn keyboard het publiek van de nodige rust voorzag.

Rap is oorspronkelijk een genre dat gretig aan maatschappijkritiek doet en Stormzy volgt die traditie, ook en vooral op de grote momenten in zijn carrière. Yo, Theresa May, where’s the money for Grenfell?’ vroeg hij vorig jaar op de BRIT Awards, verwijzend naar de verloederde woontoren die even daarvoor was uitgebrand. Op Glastonbury droeg hij een vest met de Britse vlag erop dat de drager beschermt tegen messteken om de epidemie aan mesaanvallen in Londen aan te kaarten. Het kledingstuk werd ontworpen door straatkunstenaar Banksy. In Vossi Bop kreeg hij zonder al te veel moeite het publiek zover om ‘Fuck Boris’ te roepen, een duidelijk signaal dat veel Britten niet zijn opgezet met de capriolen van Boris Johnson, ex-burgemeester van Londen en zonder ongelukken de volgende Britse premier.

Stormzy heeft met één optreden een hele generatie jonge rappers op de kaart gezet. ‘Hij heeft het glazen plafond niet doorbroken, maar verbrijzeld’, schrijft The Guardian. Toch lijkt de rapper niet too big for his boots . In hartverwarmende intermezzo’s noemt hij het concert de ‘beste’ en ‘meest legendarische’ avond van zijn leven. Een iconische prestatie, en slechts het begin van een ongetwijfeld mooie carrière voor de rapkoning uit Londen.