Muzikale eendagsvliegen

Kent u deze nog: New Musik, Marshall Hain, The Headboys of Kim Carnes? Onze Record Collector brengt enkele onehitwonders in herinnering.

Sociale media lijken vandaag de dag op een virtueel slagveld waar vooral epische discussies over “hoe het vroeger allemaal toch veel beter was” worden uitgevochten. Studio Brussel klonk scherper, I Love Techno klonk échter, Rock Werchter klonk luider, Humo was grappiger en in het algemeen was alles voor de jaren negentig beter. Artiesten waren virtuozen, kregen alle tijd om een carrière uit te bouwen en werden tenminste niet na één album gedumpt door een harteloze platenfirma. Halt ! Stop the whining !

In de jaren zeventig en tachtig staken voortdurend one-hit-wonders de kop op om daarna weer spoorloos te verdwijnen en als u The Bay City Rollers of The Rubettes ooit live aan het werk zag dan wist u dat er in het internetloze tijdperk evenveel bordkartonnen bands werden gelanceerd als nu. Ober ! Een beknopte opsomming, en snel !

Kim Carnes – Mistaken Identity (1981)

Miss Carnes start haar muzikale carrière als songwriter en neemt in 1972 het debuutalbum Rest On Me op, zonder veel potten te breken in de Amerikaanse albumcharts. Haar carrière kabbelt rustig verder, tot ze in 1981 een nummer uit begin de jaren zeventig opneemt, Bette Davis Eyes. De oorspronkelijke versie van Jackie De Shannon wordt herwerkt, en wordt een wereldwijd succes. Bette Davis Eyes staat negen weken onafgebroken nummer één in de Amerikaanse charts en is dat jaar na Physical van Olivia Newton-John de meest verkopende single in de Verenigde Staten. De daaropvolgende albums “Voyeur” en “Barking At Airplanes” halen nog net de Amerikaanse album top vijftig. Carnes blijft verder albums opnemen, maar ze herhaalt nooit meer het succes van Mistaken Identity.




New Musik – From A to B (1980)

De Londense synthpop-formatie New Musik met zanger en producer Tony Mansfield debuteert in 1977. Debuutsingle Straight Lines doet het over het kanaal niet onaardig. Het album From A to B dat een jaar na de debuutsingle uitkomt behaalt zelfs de Britse top veertig en met single-opvolger Living By Numbers komen ze in de Engelse en Ierse top twintig terecht. Het Europese vasteland gaat echter overstag voor de derde single “This World Of Water”, wat het trio een stevige radio-hit oplevert. Na twee (overigens onterecht) geflopte albums houdt New Musik het voor bekeken.




Marshall Hain – Free Ride (1979)

Het Engelse duo Kit Hain en Julian Marshall leren elkaar kennen op school en vormen Marshall Hain, een softrockgroepje dat welgeteld één hit aflevert. Dancing In The City wordt in 1978 één van de meest verkopende singles in Engeland en zangeres Kit Hain laat zich in de Nederlandse Toppop-uitzending voornamelijk opmerken door haar luchtige kledij. Een jaar later flopt het debuutalbum Free Ride : Hain gaat solo verder en Marshall verhuist naar de Flying Lizards.




The Headboys – The Headboys (1979)

De Schotse band The Headboys worden, net na de release van hun gelijknamige debuut, door record-honcho Robert Stigwood gepushed om in de Verenigde Staten te gaan toeren en een graantje mee te pikken van de New Wave-hype. Single The Shape Of Things To Come wordt zelfs een overzeese top vijftig-hit. De Schotten voelen zich echter niet thuis in het Amerikaanse club-circuit en besluiten snel naar de Highlands terug te keren om een nieuw album op te nemen. Dat er helaas nooit komt, want de groep split voor de opnames klaar zijn.



Francis Weyns