Mixtape Review n° 11: Death Grips
Weg met de Getuigen van Jehova, Death Grips preken de Dag des Oordeels. Als een zwerm insecten pletwalst het Californische collectief alles en iedereen die in de weg staat. Op de ‘Exmilitary’ mixtape blinkt het van hits uit de onderwereld. Klaar voor een hapje horrorpunk-gothic hiphop?
Je krijgt geen vat op Death Grips. Ze schreeuwen, vloeken en braken een goor taaltje, de opgefokte MC Ride op kop. Twintig jaar geleden maakten de Amerikaanse bromberen van Niggaz Wit Attitudes en Public Enemy zo al amok. Nu zorgt deze bende drilsergeanten voor de nodige oerkreten.
Zuivere hiphop is Death Grips niet. Je vindt er evenveel punkattitude als elektronica in, zolang het maar ontploft. Producer Flatlander toont zich als een muzikale omnivoor. Net als bij de dubstep van Rusko manipuleert hij in ‘Guillotine’ je hartslag, maar dan zonder de daverende beats. Ook Link Wray’s apocalyptische rock ‘n’ roll klassieker ‘Rumble’ leent zich tot ideale begeleider voor al het getier. Maar hoogtepunt van ‘Exmilitary’ is het waanzinnige ‘Blood Creepin’, waarbij stukjes new wave proberen bemiddelen met ongecontroleerde hiphop grooves. Zoiets hoorden we enkel op Dizzee Rascals ‘Boy In da Corner’.
Death Grips combineert hiphop met een punkattitude, zonder te vervallen in onnozelheden. Puik.
Death Grips – Exmilitary by deathgrips
Kasper-Jan Raeman
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier