Met dwarse ‘jazzcats’ Compro Oro en Mattias De Craene sluit de Handelsbeurs zijn concertseizoen af in stijl

Compro Oro © Athos Burez

Met de laatste aflevering van Secret Garden, een minifestival op maat van corona, sloot de Handelsbeurs een turbulent concertseizoen af. Op het menu: Mattias De Craene en Compro Oro, Gentse muzikanten die zich onderscheiden door hun onstuitbare drang naar avontuur.

De jongste jaren was er in binnen- en buitenlandse media behoorlijk wat te doen rond de zogenaamde New Wave of Belgian Jazz. Daartoe behoren bands als De Beren Gieren, Dans Dans, STUFF., BRZZVLL, Black Flower, TaxiWars en talloze andere ensembles die vooral in de grensgebieden van het genre opereren. Een andere sleutelfiguur is de van Nordmann en MDC III bekende saxofonist Mattias De Craene (***), die ook actief is als sidekick van Dijf Sanders en Sylvie Kreusch. De neef van de in 1990 overleden chansonnier Wim De Craene bracht enkele maanden geleden zijn eerste solo-ep uit en mocht in Gent de avond openen.

Met behulp van diverse saxofoons, een dwarsfluit, synth, loop station, laptop en allerlei vervormingsapparatuur creëerde hij zijn eigen muzikale universum met ambient soundscapes waarin drones werden afgewisseld met exotische motiefjes. Mattias De Craene maakt ijle, meditatieve muziek die haast ongemerkt aan je onderbewuste knabbelt. Nu eens mijmerend en dromerig, dan weer rauw en grofkorrelig. Het ene moment suggereerde hij met zijn sax het ruisen van de branding, het andere rammelde hij met kralen of mepte hij op een gongetje. Zo bouwde hij aan een even etherische als minimalistisch aandoende soundtrack die, qua sfeer, beurtelings herinnerde aan het werk van Jon Hassell, Colin Stetson of Steve Reich.

Mattias De Craene maakt ijle, meditatieve muziek die haast ongemerkt aan je onderbewuste knabbelt.

Voor de leek was het niet altijd makkelijk om uit te maken waar de ene compositie eindigde en de andere begon. Wellicht verklaart dat waarom het eerste applaus pas weerklonk toen de set al veertig minuten was gevorderd. Wél duidelijk was dat Mattias De Craene een zoekende muzikant is die onverdroten de mogelijkheden van zijn instrument exploreert en graag de confrontatie aangaat met andere expressievormen. Zo werd hij op het podium bijgestaan door Rien Coorevits, een man die zichzelf omschrijft als een ‘visual jockey’ of ‘electronic media artist’, en ter plekke met digitale beelden goochelde.

Denkbeeldige wereldreis

Vervolgens werd de zaal ontruimd en ontsmet en volgde een tweede concert, waar je een apart ticket voor nodig had. Met Compro Oro (****) kantelde de sfeer van introvert naar extravert, want Wim Wabbes, artistiek directeur van de Handelsbeurs, wilde het seizoen, ondanks alles, afsluiten met een feestelijke noot. Missie geslaagd: Compro Oro (Spaans voor ‘ik koop goud’) nam de toeschouwer mee op een denkbeeldige wereldreis. Dat zijn debuut uit 2015 Transatlantic werd gedoopt, was dus zeker geen toeval.

Het kwintet heeft zijn thuisbasis vlakbij de Brugse Poort, een multiculturele wijk waar de ritmen en klanken van alle continenten zomaar door je open raam naar binnen komen waaien. Het gezelschap, met vibrafonist Wim Segers en gitarist Bart Vervaeck als blikvangers, dompelde zich de voorbije jaren onder in Cubaanse, Ethiopische, Anatolische en mediterrane muziekgenres en ging daarbij graag in dialoog met ‘externe’ muzikanten.

Voor wie er vooraf nog aan twijfelde: Compro Oro is een band van hoog niveau die op ieder internationaal podium respect weet af te dwingen.

Op de ronduit schitterende lp Suburban Exotica werkte Compro Oro al samen met percussionist Joachim Cooder, zoon van de Californische gitaarlegende Ry, en onlangs verscheen het al even fascinerende Simurg, waarop de groep al jammend een alliantie smeedde met Murat Ertel, frontman van en elektrische sazspeler bij de Turkse psychedelische cultband BaBa ZuLa, en diens vrouw, de zangeres Esmet. Compro Oro had gehoopt die plaat in Gent live voor te kunnen stellen, maar covid-19 verhinderde het echtpaar Ertel naar ons land te reizen, zodat uiteindelijk slechts één nummer (het onweerstaanbare, door een springerige berimbau aangedreven Ignorance is Bliss) de setlist haalde.

Slangenbezweerders

Niet getreurd echter, want Compro Oro speelde een zinderend concert waarbij strakke latin grooves de heupen masseerden maar vooral de vibrafoon en de afwisselend meanderende en funky gitaar een filmische sfeer opriepen. Mogadishu, waarin Segers allerlei rare geluidjes uit zijn synth toverde, liet zich nog het best omschrijven als slangenbezweerdersmuziek, terwijl het aanstekelijke La Libela van zoveel souplesse getuigde dat links en rechts zelfs enkele mensen recht veerden om zich voorzichtig – en met respect voor de anderhalve meter- aan een dansje te wagen.

Compro Oro klonk energiek en dynamisch. En dat lag niet alleen aan de instrumentale twistgesprekken tussen Segers en Vervaeck, maar ook aan de interactie tussen de bassist, drummer en percussionist. Rastapopoulos was één en al speelplezier en met het oog op Geef je geld werd het publiek zelfs tot enige vocale participatie aangemaand. Voor wie er vooraf nog aan twijfelde: Compro Oro is een band van hoog niveau die op ieder internationaal podium respect weet af te dwingen. Zeker, af en toe vingen we echo’s op uit het werk van Marc Ribot & Los Cubanos Postizos, Manuel Galban, Calexico, Santana en Khruangbin, maar dit Gentse vijftal klinkt toch vooral als zichzelf. In de Handelsbeurs liet het alvast genoeg muzikale goudklompjes achter om ons het herstel van onze gehavende economie weer met optimisme tegemoet te doen zien.

SETLIST COMPRO ORO: 10 Dollar Jeans Jacket / 11 Dollar Iphone / Mogadishu / Lalibela / Dark Crystal / Ignorance is Bliss (Valley of Ignorance) / Rastapopoulos / Geef je geld / Miami New Wave // Kruitvat.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content