Het was de vijfde keer Graspop voor hardrock-/stoner-/metalband Mastodon. Deze keer was het niet speciaal te noemen.
PLUS: Toen Mastodon begon, was de wei nog tamelijk leeg, maar toen ze hun gevarieerde en groovy klanken op de mainstage loslieten, was dat snel verleden tijd. Ook werd het nog redelijk rustige publiek eindelijk wat wakkerder bij oude bekenden als ‘Aqua Dementia’, ‘Bladecatcher’ en ‘Oblivion’.
Maar stukken van de zopas verschenen plaat ‘Once More Around The Sun’ werden ook nog gesmaakt, hoewel sommigen afknapten op de toegankelijkere en meer (hard)rockgeoriënteerde sound van onder meer ‘High Road’. Ook interessant was het toen drummer Brann Dailor de nieuwe track ‘The Motherload’ drumde en zong tegelijkertijd. Samenvattend kan gezegd worden dat Mastodon liet zien dat het ook de riffs live kan brengen.
MIN: Maar ook niet meer dan dat. Een mokerslag in het gezicht was het voor het publiek alleszins niet. “How can you be this quiet when you’re that big of a crowd,” vroeg gitarist en backing vocalist Brent Hinds zich af in het midden van de set.
Inderdaad, echt luid of actief waren de toeschouwers niet. Dat is ook geen wonder. De podiumperformance voelde immers bij momenten aan als een routineklus. Dat frontman Troy Sanders qua interactie niet verder kwam dan wat raar staren – niet op de goede manier -, droeg daar zeker toe bij. Een strak standaardoptreden met veel pareltjes van riffs, maar weinig memorabele momenten.
Sebastian Roth
