Johannes Genard van School is Cool: ‘Ik heb eindelijk door hoe je een liefdesliedje schrijft’

© .
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

Spring-in-’t-veld Johannes Genard heeft zich, een jaar na zijn Liefde voor muziek-avontuur, opnieuw op School Is Cool gestort. En hij heeft goed naar The Boss geluisterd.

‘Ik wil met School is Cool een weirde maar uitbundige wereldmuziekplaat maken, Nusrat Fateh Ali Khan achterna’, zei je tijdens ons vorige gesprek, in 2016. Zo’n plaat is het hoegenaamd niet geworden.

Johannes Genard: Dat klopt. Onze producer Luke Smith (een Brit die met Foals en Depeche Mode heeft gewerkt, nvdr.) was er niet per se tegen, maar heeft ons wel stiekem in een andere richting geduwd. Hij zei dat we voorzichtig moeten zijn met wereldmuziek, want je wilt niet te veel aan cultural appropriation doen, jezelf stijlelementen toe-eigenen uit culturen die niet de jouwe zijn. En Smith kan het weten, want hij heeft nog met een stel Pakistaanse en Indiase muzikanten in een wereldmuziekcoverband gespeeld: Raj Against the Machine. (lacht)

Er zit wel wat Bruce in deze plaat, ja

Je hebt Springsteen altijd een belangrijke inspiratiebron genoemd. Op deze plaat is dat ook echt te horen.

Genard: Ik heb het niet opzettelijk gedaan, maar er zit wel wat Bruce in, ja. Wat Fleetwood Mac ook. Het is een classic-rockalbum, met andere woorden. En een echte bandplaat, die net als ons debuut live ingespeeld is met de hele groep. Waar ik vooral blij om ben, is dat we, eigenlijk voor het eerst, een album gemaakt hebben dat een geheel vormt. Niet dat er een groot verhaal achter zit, maar de songs zijn toch wel persoonlijker en menselijker, zonder per se autobiografisch te zijn. Het gaat niet langer over apocalyptische toestanden, zoals Entropology destijds. En de nummers zijn ook geen filosofische overpeinzingen meer, zoals op Nature Fear. Ik heb éíndelijk door hoe je een liefdesliedje schrijft. (lacht)

Je moet het maar durven, in deze tijden een plaat maken die Good News heet. Een statement?

Genard: Goh, een politieke plaat wil ik dit allerminst noemen, laat dat duidelijk zijn. Maar: de Amerikaanse verkiezingen horen bij mijn meest intense ervaringen van de afgelopen jaren. Ik heb alles gevolgd, al vanaf de primary’s. Op de verkiezingsdag zelf had ik een vijftiental vrienden bij me thuis uitgenodigd. We hadden een drankspelletje bedacht: telkens als deze of gene term viel op CNN, moest iemand een shotje drinken. De sfeer was geweldig, we wilden voor geen geld missen hoe die Trump op zijn bek zou gaan. Tot de nacht vorderde, natuurlijk, en uiteindelijk iedereen teleurgesteld afdroop. Mijn lief lag toen al even te slapen. ‘Wie is het geworden?’ vroeg ze, toen ik naast haar ging liggen. ‘Mja, Trump.’ Dat moeten toegeven, vond ik hartverscheurend. Op zo’n moment denk je toch: er mag nu stilaan weleens góéd nieuws komen.

SCHOOL IS COOL

Wie?

Het indiepopcollectief rond frontman Johannes ‘die hyperkineet uit Liefde voor muziek 2016’ Genard, drummer Matthias Dillen, toetseniste Hanne Torfs en bassist Toon Van Baelen. Verliet onlangs de schoolbanken: violiste Justine Bourgeus, die haar zinnen nu volledig op haar soloproject Tsar B – onlangs nog te zien in het Amerikaanse So You Think You Can Dance – wil zetten.

Wat?

Na de energiebom Entropology (2011) en het wat donkerder Nature Fear (2014) zijn de Rock Rallywinnaars van 2010 aan album nummer drie toe: Good News.

Wanneer?

Op 22/9, via Sony. Te zien op 3/11 in Trix, Antwerpen.

Waarom luisteren?

Good News leunt weer dichter aan bij de begindagen, maar dan minus de scoutsmuziek. Dit is classic rock à la Springsteen, inclusief een ballad (I’m Not Fine) waar Alex Turner wel raad mee zou weten. Run run run run run naar de platenwinkel!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content