In première: Stavroz gaat op ontdekkingstocht door een spiegelwereld in ‘Nobody Around’

‘Orpheus & Eurydice met een twist’, en ook een beetje The Matrix: de conclusie van Stavroz’ videotrilogie is een verhaal van herwonnen liefde en zelfontplooiing.

Stavroz maakt het gezellig tijdens onze Zoomsessie. De groepsleden stellen zich in en rond een comfortabele blauwe zetel, die contrasteert met het omliggende groen. ‘We zijn hier net toegekomen om te soundchecken,’ laten ze weten.

Het is een setting die goed bij hun sound past. ‘Organic house’, zoals ze het zelf graag noemen. ‘De housemuziek die momenteel rondgaat, klinkt vaak nogal mechanisch en industrieel. Wij vinden het leuk om iets natuurlijker te brengen, elektronische muziek die niet elektronisch klinkt. Vaak is dat ook hoe onze opnames gebeuren: met echte trompetten, saxofoons en gitaren in de studio. Ons doel is om iets organisch te brengen dat dezelfde kracht heeft als andere elektronische muziek.’

Toevluchtsoord voor hoofd en dansbenen

Het is een formule die hen vooral in het buitenland geen windeieren legde. Waar de groep al grote podia als dat van Coachella mocht betreden, wordt Stavroz hier weleens ‘het best bewaarde geheim van de Belgische muziek’ genoemd. ‘Het is niet dat we ons succes in België bewust wilden vermijden, maar we hebben altijd op die internationale markt ingespeeld. We zijn al een klein land, en de niche die wij aanspreken is daarin nog veel kleiner. Op internationaal niveau is diezelfde markt gewoon makkelijker te bereiken. Bovendien hebben we onze muziek altijd heel independent gehouden, en daarmee misschien enkele kansen gemist. Al denken we dat we nu via een omweg ook België kunnen binnenwandelen.’

Een van de troeven waarmee Stavroz ook zijn thuisland kan beginnen veroveren is het nieuwe album Mindibu. Die titel mag u lezen als een samentrekking van ‘mind’ en de tropische vakantiebestemming Malibu. ‘Wij gaan graag op vakantie in onze eigen geest, en de muziek werkt heel versterkend om die plek te bereiken. Eigenlijk is het album een beetje de soundtrack van onze reis door de Stavrozwereld, en het idee van de plaat is om ook anderen die wereld aan te bieden. Een toevluchtsoord voor zowel het hoofd als de dansbenen.’

Orpheus & Eurydice met een twist

Niet enkel de muziek doet dienst als reisgids. Uit het album werden drie nummers geselecteerd die elk een videoclip kregen. Ook die trilogie is gebaseerd op trektochten door onbekende oorden. ‘We werden geïnspireerd door de mythe van Orpheus & Eurydice, waarin Orpheus naar de onderwereld trekt om daar zijn overleden geliefde terug te halen. Daarom hebben we er ook een trilogie van gemaakt, om elke wereld een eigen clip te geven. Wintergreen, het eerste deel, speelt zich af in onze eigen bovenwereld. Daar ziet het hoofdpersonage voor de eerste keer die vier Mindibu-wezens die hem afschrikken en waar hij van wegvlucht. Het tweede deel speelt zich dan af in de onderwereld, waar je allerlei figuren een dodendans ziet uitvoeren. In Nobody Around, het derde deel, wordt hij weer herenigd met zijn geliefde.’

Wie de klassieke mythologie een beetje kent, heeft al opgemerkt dat het verhaal niet helemaal klopt. Zelf noemt Stavroz het ‘Orpheus met een twist’, vanwege de goede afloop. In de oorspronkelijke mythe moet Orpheus namelijk zijn Eurydice door de onderwereld leiden zonder achterom te kijken, want anders is hij haar voorgoed kwijt. De oude Grieken gunden Orpheus zijn geluk niet, bij Stavroz loopt het verhaal wel goed af.

(Zelf)reflectie

Al is dat niet de enige twist. Wie de clip voor Nobody Around goed bekijkt, merkt op dat spiegels en reflecties een weerkerend motief zijn. De zoektocht naar een geliefde kan ook geïnterpreteerd worden als een queeste van zelfontdekking. ‘Het gaat een beetje over jezelf vinden in een andere wereld. In die zin doen de spiegels ook dienst als poorten. Als we in onze clip Matrix-gewijs door die spiegels konden stappen, was dat ook heel cool geweest. Jammer genoeg zijn we geen Warner Bros. (lacht) Maar inderdaad, spiegels en reflecties vormen een rode draad doorheen het hele Mindibu­-verhaal. Ook in onze persfoto’s spelen we daar uitgebreid mee, en op de albumhoes zie je die vier wezens voor een spiegel staan en een andere weerspiegeling hebben.

Die Mindibu-wezens die al meermaals vernoemd werden, vormen een laatste belangrijk stuk van de Mindibu-puzzel. Het gaat om de vier ridderachtige wezens die op de albumhoes en in de drie verschillende videoclips te zien zijn. Stavroz kwam met het idee om vier centrale figuren te bedenken om die vier groepsleden te representeren. ‘Al moet je nu niet verwachten dat we ook in die kostuums gaan optreden.’ (lacht)

Met die input ging de Mexicaanse schilderes Paula Rodriguez vervolgens aan de slag. De albumhoes komt van haar hand, net als de concrete uitwerking van de vier figuren. ‘We hebben haar in haar eigen, minimale stijl laten werken. Eigenlijk waren de spiegels ook hoofdzakelijk haar idee. Via haar beelden hebben wij vervolgens een soort rode draad in het album kunnen verwerken. Zo hebben we het hele proces een beetje benaderd: we wilden niet heel zwaar inzetten op een conceptalbum, maar het is wel fijn om een overkoepelend verhaal te hebben.’

Aan dat verhaal wordt nu een passend einde gebreid met de video voor Nobody Around. Bekijk hieronder de clip.