In première: de West-Vlaamse droomberichten van Yung Geoffs

Het romantische Margot is de eerste single van Yung Geoffs, een West-Vlaams hiphopproject dat een plaat schreef over een nogal atypische stem van een generatie en diens whatsappberichten.

‘Het was bijna exact een jaar geleden, 16 februari als ik me niet vergis, midden in de tweede lockdown. We waren met een paar mannen wat op kot aan het drinken en we zaten al enkele pintjes ver.’ Het verhaal dat Ruben Vanhoutte vertelt over het ontstaan van zijn nieuwe project Yung Geoffs, begint gelijkaardig aan dat van vele groepjes. Maar daarna neemt het verhaal een onverwachte wending. ‘Toen begon een van mijn maten begon te vertellen over zijn neef die hem elke dag uitgebreide, ingesproken whatsappberichten stuurde over zijn dromen. Vervolgens liet hij mij een reeks geluidsfragmenten horen waarin een licht bekaterde gast die ik totaal niet kende in plat West-Vlaams zijn bizarre dromen beschreef.’

Het leverde Vanhoutte meer op dan de slappe lach. ‘Toen ik die avond naar huis stapte, bleef ik maar aan die geniale berichten denken. Ik zag daar precies een film bij. Eerst was ik van plan om er ook effectief een kortfilm van te maken, maar omdat ik amper weet hoe ik een camera moet vasthouden is daar niks van te komen. Maar het was te goed en spontaan om er niets mee te doen.’

Stem van een generatie

Aangezien Vanhoutte professioneel muzikant is – u hoorde hem misschien al drummen bij Jaguar Jaguar of Tamino – was de logische conclusie om de dromen dan maar in muziek te verwerken. Het was ook een unieke gelegenheid om zijn liefde voor hiphop eindelijk in actie om te zetten. ‘Hiphop ligt mij van alle genres misschien wel het nauwst aan het hart, maar de drempel om daar iets mee te doen was groot. Ik moet zelf niet gaan rappen over mijn zwaar leven of over hoe populair ik ben, want dat zou niet oprecht zijn. Die whatsappberichten gaven mij echter de perfecte kans om me in een alter ego te plaatsen, en zo iemand anders’ verhaal te vertellen. In zekere zin is Ome ook echt de stem van een generatie. Het is een loze kerel die de rare lockdownperiode wat probeert op te leuken met zijn rare verhalen.’

Ome, dat is de schuilnaam van de jongeman die de dromen aanleverde. Hij wenst liever anoniem te blijven zodat zijn ouders er nooit achter komen welke verhalen hij allemaal zit te vertellen. Wel slaagt hij er dus perfect in om met zijn spontane verhalen de relaxte werkethiek van Yung Geoffs te vatten. ‘Het was heel relaxt, gewoon een manier om de lockdownverveling tegen te gaan. We hebben de plaat ook echt op vijf namiddagen geschreven. Ik zat met een microfoon achter mijn computer wat dingen te proberen, terwijl iemand anders op de wc teksten zat te schrijven en ons derde groepslid met een koptelefoon in de zetel lag. ‘

West-Vlaamse paffers

De lijm die al die spontane hiphopnummers aaneenhoudt zijn de onbewerkte vertelsels van Ome. Zijn droom werd opgesplitst in hoofdstukken, en na elke pauze verklanken de Geoffs wat Ome net meemaakte. Margot is een opvallende keuze als allereerste single, want het is met voorsprong het meligste lied op de plaat. Wanneer we Vanhoutte vragen waarom dit dan toch het eerste voorsmaakje geworden is, krijgen we een duidelijk antwoord.

‘Je hebt het misschien zelf ook al gehoord, maar op een bepaald moment gaan de vertelsels van Ome en daardoor ook de plaat nogal prominent over wiet. (lacht) We wilden echter niet als “die drie paffers van West-Vlaanderen” overkomen, zeker omdat het niet eens ons eigen verhaal is. Ik vond het ook wel leuk om met zo’n cheesy nummer te debuteren. Het sluit ook aan bij wat mensen misschien al kennen: wat meer Ertebrekers, en niet meteen platte, West-Vlaamse Hof Van Commerce-hiphop.’

Lepelende rappers

Vanhoutte vindt het fantastisch wanneer we hem vertellen dat we in Margot niet enkel hiphop horen, maar dankzij de samenzang ook een beetje boysband. ‘Klopt, heel het project heeft iets dubbel. Het is allemaal een grote grap, maar tegelijk geloof ik wel dat we ook toffe muziek gemaakt hebben. Een mop hoeft niet per se slecht te zijn. Dat dubbele zie je trouwens ook aan de albumhoes waarop je de drie slapende Geoffs ziet. De link met de dromen is meteen duidelijk, maar daarnaast vond ik het ook hilarisch om drie rappers te laten lepelen in bed en zo het stoere imago van hiphop wat onderuit te halen.’

Dan restte ons nog maar één vraag: wat vindt Ome er zelf eigenlijk van? ‘Hij is laaiend enthousiast! Ik heb hem tijdens het schrijfproces ook wel continu mijn demo’s gestuurd, want ik wilde niet al m’n tijd in een album steken om dan achteraf te horen dat hij het liever niet uit zag komen. Gelukkig moest hij er gigantisch hard mee lachen. Margot is trouwens ook fan!’

De zegen van Ome en Margot heeft Yung Geoffs dus al, nu die van u nog. Bekijk hieronder de videoclip voor Margot.