In première: de vele liefdes van muzikant en theatermaker Jaouad Alloul

Met Be Mine brengt de Antwerpse kunstenaar Jaouad Alloul een ode aan de liefde. Een gesprek over toevallige ontmoetingen, discriminatie, en baby’s.

Ja, ongeveer elke artiest zingt over de Liefde. Maar niet iedereen doet het met zo veel overgave als Jaouad Alloul. Hij is muzikant en theatermaker en trekt ten strijde voor wie niet zomaar kan liefhebben. Zonder daarbij een zondebok aan te wijzen. Integendeel, hij praat met begrip over wie sommige vormen van liefde discrimineert – ‘iedereen is het slachtoffer van de dominante structuren’ – en over ouders die hun kinderen per ongeluk met complexen opzadelen, want ‘een kind komt niet met een handleiding’.

Nadat hij zich in 2013 inschreef bij The Voice, schreven de tabloids dat net die liefdevolle Jaouad Alloul zich zou schamen voor wie hij liefheeft. Voor zijn seksualiteit. Wie de 34-jarige Antwerpenaar een beetje kent, weet dat dit ronduit verzonnen is.

Ondanks de roddels, haalde hij de halve finale. Zeven jaar later maakt Alloul beklijvende soul en r&b, verzorgt hij de Ochtenddienst voor Trix en We Are Various-radio en toert hij met een monoloog over zijn kindertijd, De Meisje. Alloul hield – naast misschien een boze lezersbrief hier en daar – aan The Voice vooral veel goesting over. Goesting om zijn stem te vinden.

De eerste stap naar die stem vond hij op een huwelijk. Drie jaar geleden speelde hij met componist en producer Aiko Devriendt op een trouwfeest, even later gingen ze samen jammen en ondertussen maken ze muziek als JAOUAD. Vorig jaar bracht het duo een eerste ep #Messias uit. In oktober volgt #Messias Part II, waarvan single Be Mine voorop wordt gestuurd.

Babymaker

‘Be Mine gaat over de liefde in haar puurste vorm: de eerste keer dat je iemand leert kennen en stapelverliefd wordt, zonder te weten wie die persoon eigenlijk is. Liefde is iets heel raars. Je kan jezelf verliezen door zo graag van iemand te willen zijn.’ Die overgave zit in het nummer, legt Alloul uit. In iets als ‘de ware’ geloof hij niet. ‘Ik denk dat we verschillende liefdes tegenkomen in ons leven, sommige zijn er vooral om ons te leren wat we al dan niet nodig hebben. Want liefde is niet alleen aantrekking, maar ook de beslissing om onvoorwaardelijk voor elkaar te zorgen. In goede en slechte tijden. Dus eigenlijk is liefde een babymaker.’ (lacht)

Dat zal Alloul geweten hebben. Tijdens de lockdown heeft hij besloten dat hij met zijn vriend wettig gaat samenwonen en kinderen wil opvoeden. De quarantaine was voor hem een periode van reflectie. De wereld is kleiner en zijn verantwoordelijkheidszin groter geworden. Zo gebruikt hij zijn stem nu nog vaker tegen onder meer de discriminatie van de queer community in Polen en Marokko.

De tijd nemen om na te denken over wat er rondom hem gebeurt, deed Alloul allang voor het vleermuisvirus iedereen stil deed staan. Hij bokst, mediteert, doet aan bikram yoga en gaat wandelen. Op een van die wandelingen kwam hij choreograaf Shawn Fitzgerald Ahern tegen, de assistent van gelauwerde Sidi Larbi Cherkaoui, ook choreograaf. ‘Shawn heeft ook een prachtige bos haar en we begonnen te praten’, klinkt het. Ahern belandde uiteindelijk in de videoclip van Be Mine, waar je hem ziet (en hoort) dansen.

Terug naar die kinderwens. Als nonkel van maar liefst zeventien exemplaren, lijkt het Alloul erg fijn om een ‘klein mensje’ op te voeden. Al gaat hij ‘die pas opvoeden als onze overtuiging zo blijft, natuurlijk. Een kind mag ook geen beslissing worden. Maar het lijkt me heel verrijkend. Ineens draait uw leven niet alleen maar om u. We kunnen alvast de single gebruiken om kindjes te maken.’ (lacht) Gebruikt u de single vooral voor wat u zélf wilt.