Voor de Gentse popartieste Galine is er niets droeviger dan het moment wanneer de TL-lampen aanschieten na een feestje. Daarom vond ze een eenzaam bed vol confetti het ideale beeld voor de videoclip van I don’t mind you leaving, een nummer over een emotionele patstelling.
Wie op het internet zoekt naar Galines recentste ep Lilith, ziet die al snel beschreven worden als ‘een ode aan de vrouwelijkheid’. Wanneer we de Gentste popartieste daarnaar vragen, nuanceert ze dat idee echter al snel. ‘Elk liedje verwijst naar een specifiek verhaal, en daarbij een vrouw die een belangrijke invloed had op mijn leven. Een ode aan de vrouwelijkheid is het niet, want ik wil niets verheerlijken. Ik heb het over het goede, het slechte, en alles ertussenin.’
Daarom heeft Galine haar ep ook Lilith genoemd, naar de eerste vrouw van Adam in de Bijbelse en Joodse literatuur. ‘Doorheen de geschiedenis werd zij nogal gedemoniseerd en gelinkt aan zaken als kindermoord. Tegenwoordig is dat beeld echter wat aan het keren, en zijn we ons beginnen afvragen of er geen andere, meer genuanceerde verhalen rond Lilith bestaan. Het is een dubbel figuur, en daarom een ideale naam voor dit project.’
Muzikale alleseter
Ook de muziek die Galine maakt, laat een dubbel gezicht zien. Het is popmuziek, maar er heerst altijd een soort spanning tussen elektronische klanken en akoestische elementen. Volgens de artieste is dat een reflectie van haar eigen smaak. ‘Ik wil niet zeggen dat ik een muzikale vuilbak ben, maar er zijn moeilijk lijnen in mijn smaak te trekken. Soms luister ik zeer organisch klinkende singer-songwriters, om meteen daarna een elektronische band als College op te leggen.’
Al blijft de basis duidelijk popmuziek, een genre waar volgens haar nog vaak onterecht op neergekeken wordt. ‘Al kan dat ook aan mijn omgeving liggen. Mijn ouders zijn grote liefhebbers van klassieke muziek en mijn zus is operazangeres. Ik merk dat popmuziek in die contreien vaak nog als te makkelijk gezien wordt. Alsof je er weinig voor moet kunnen, ondanks hoe het overkomt of hoeveel mensen het raakt. Als het populair is, wordt het automatisch als plat of commercieel gezien. Jammer, maar niets aan te doen. (lacht) Ik blijf vooral heel veel verschillende dingen mooi vinden. Hopelijk komt er ooit een radiozender die alles speelt, waar zowel jazz als Kate Bush te horen zijn, met daartussen nog een streepje klassieke muziek.’
Al zegt de verdedigster van de popmuziek dat ze op haar volgende project toch andere klanken zal laten horen. ‘Lilith is een beetje het einde van een hoofdstuk. Op mijn debuutalbum, waar ik momenteel mee bezig ben, zal het elektronische wat minder aanwezig zijn. Ik ga het organische nog wat duidelijker laten spreken, want uiteindelijk is dat toch wat mij het diepst raakt.
Melancholische confetti
Maar voor het zover is, brengt Galine nog een videoclip uit voor I don’t mind you leaving. Het is het laatste nummer op Lilith, en voelt daarom ook als een symbolische keuze als laatste single voordat de pagina in Galines carrière omgeslagen wordt.
Over welke vrouw Galine dit nummer precies schreef, laat ze liever open voor interpretatie. Wel is het nummer inhoudelijk ook gebaseerd op de dubbele gevoelens die een rode draad vormen doorheen de ep. ‘De tekst gaat erover dat je vast zit in een moeilijke situatie en dat je weet hoe je die kan oplossen, maar dat het je toch niet lukt om actie te ondernemen. Je laat de andere persoon liever de moeilijke beslissing nemen in plaats van zelf iets te doen. Volgens mij kunnen vele mensen zich er wel in herkennen.’
Die laissez-faire attitude zit ook in de bijhorende videoclip vervat. Waar Galines vorige videos erg beweeglijk en dynamisch waren, bestaat die voor I don’t mind you leaving uit een statisch shot waarin langzaam uitgezoomd wordt, om gaandeweg een beteuterde Galine te onthullen die eenzaam in bed zit, omringd door confetti. ‘Ik vind niets triestiger dan het einde van een feestje. Het moment dat de TL-lampen aanschieten en dat iedereen die zo mooi was doorheen de avond plots onthuld wordt. Of the day after wanneer de vloer vol confetti ligt. Het feest zelf wordt altijd aan positieve dingen gelinkt, maar soms word je de dag erop al katerend wakker en denk je: “nee, dit is hem toch niet.” (lacht) Op die manier wou ik opnieuw die dubbele gevoelens uitbeelden.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier