Ierse rapper Kojaque wil Dublin veranderen: ‘Het is een shithole, maar het is wel míjn shithole’

In het lang: Zijn eigen label heet dan wel Soft Boy Records, maar laat dat u niet misleiden: Kojaque wil u kwaad maken met zijn muziek. Of op z’n minst wakker schudden. De Ier rapt over zowat alle problemen die zijn uitvalsbasis Dublin teisteren: armoede, geweld, de huurcrisis, klotejobs en depressie. Op zijn debuutalbum Town’s Dead, dat deze week verschijnt, doet hij dat door de ogen van enkele fictieve Dubliners die zich klaarmaken voor een teleurstellende oudejaarsavond vol onzekerheden, onvervulde dromen en een woelige driehoeksverhouding. Een persoonlijke, urgente plaat die hij opnam in zijn ouderlijk huis.

Wie Kojaque al langer kent, had niet anders verwacht. Met zijn poëtische rap, filmische visuals, jazzy producties en eigen label geldt hij in Ierland al een tijdje als een van de hipste talenten. Drie jaar geleden bracht hij Deli Daydreams uit, een conceptuele mixtape over het leven van een deli-arbeider waarmee hij voor een Choice Music Prize (zeg maar een Ierse Grammy) genomineerd werd. Daarna volgden een documentaire van Boiler Room, concerten op Glastonbury, SXSW en het Pitchfork Music Festival Paris en tournees met Lana Del Rey en Slowthai. Met Town’s Dead wil hij jonge stadsgenoten tonen dat er nog perspectief is. Of zoals hij zelf zegt: ‘De stad is niet dood, ze slaapt gewoon.’

Een willekeurige quote: ‘Als je iets écht graag ziet, moet je ook de fouten durven te erkennen. Ik hou van de mensen in Dublin, maar de stad, haar structuur en haar instellingen zijn op veel vlakken afschuwelijk. Het is een shithole, maar het is wel míjn shithole.’

In concert: op 4/11 in de Botanique, Brussel.