Een onderzoek naar ruim 24.000 concerten van Belgische bands in het buitenland zal uiteindelijk leiden tot een concerttool waarop iedereen de buitenlandse carrière van de artiesten uit eigen land kan volgen.
Wanneer het gaat over het wel en wee van Belgische groepen in het buitenland, komen vooral de individuele succesverhalen van fenomenen als Dimitri Vegas & Like Mike, Balthazar en Lost Frequencies in de aandacht. Maar achter die grote acts die prestigieuze clubs en festivalpodia bezoeken, zitten nog honderden bands, elk met hun eigen parcours. Dat is de conclusie van een nieuw onderzoek van Kunstenpunt, het steunpunt voor de ontwikkeling van de beeldende kunsten, muziek en podiumkunsten in Vlaanderen en Brussel.
In een poging om alle Belgische popconcerten in het buitenland vanaf 2013 tot nu te verzamelen, dweilde het data- en onderzoeksteam van Kunstenpunt concertwebsites Songkick, Bandsintown en Setlist.fm af en doorzocht het Facebook op zoek naar aangekondigde concerten. Op die manier verzamelde de organisatie maar liefst 24.100 buitenlandse liveconcerten en dj-sets van 1.378 Belgische artiesten.
Dat levert op zijn minst enkele interessante statistieken op. In totaal deden onze muzikale landgenoten 109 landen aan. De concerten vooral plaats in Europa, met Nederland (5147 concerten), Frankrijk (4581), Duitsland (3481), het Verenigd Koninkrijk (1933), Spanje (852) en Zwitserland (810) op kop. Opvallend: ook in de Verenigde Staten (2177 concerten) zijn onze muzikanten geliefd. Afrika, het Midden-Oosten en Centraal-Amerika zijn dan weer grotendeels blinde vlekken voor de Belgische muziek.
De Belgen die het meest in het buitenland speelden in de periode 2013-2017
1. Dimitri Vegas & Like Mike
2. Netsky
3. Aborted
4. Lost Frequencies
5. Balthazar
6. Triggerfinger
7. Selah Sue
8. Aeroplane
9. Evil Invaders
10. Stromae
Metal
De meest geboekte artiest in het buitenland is het dj-duo Dimitri Vegas & Like Mike. In de top-tien vinden we nog drie dj’s (Netsky, Lost Frequencies en Aeroplane) en ook verder in de rangschikking zijn de platenruiters goed vertegenwoordigd. ‘Dat heeft vooral logistieke redenen. Een dj verplaatst zich vlotter dan een band’, legt onderzoeker Simon Leenknegt uit.
Tussen bekende namen als Balthazar en Triggerfinger staan ook enkele schijnbaar vreemde eenden in de bijt. ‘Het zijn vooral acts die in België nauwelijks bekendheid genieten in het algemene muziekcircuit’, verklaart Leenknegt. ‘In de wereld van de zwaardere metal zijn Aborted en Evil Invaders acts met een reputatie die tot ver buiten Europa reikt, maar buiten het milieu genieten ze veel minder bekendheid. Hetzelfde geldt voor een bluesmuzikant als Guy Verlinde, die de laatste vijf jaar meer concerten in het buitenland speelde dan bijvoorbeeld STUFF., Douglas Firs en Raketkanon.’
Knack Focus sprak met Aborted, Guy Verlinde en Peter Van Hoesen, drie Belgische acts die vooral buiten onze landsgrenzen scoren: ‘Je kan niet rond de kerktoren blijven spelen.’
Of de Belgische muziek het nu steeds beter doet in het buitenland, kan Leenknegt nu nog niet zeggen, al zag hij het aantal concerten van Belgische artiesten in het buitenland de laatste jaren wel stijgen. ‘Maar de kans is groot dat dat komt doordat steeds meer bands de sites die ik onderzocht gebruiken.’
De volgende maanden en jaren wil Kunstenpunt het onderzoek dan ook regelmatig herhalen en het cijfermateriaal telkens verfijnen. Op basis van die verdere research kan de organisatie advies geven aan cultuurminister Sven Gatz (Open VLD) en zijn latere opvolgers over hoe ze de Belgische muziek in het buitenland kunnen ondersteunen.
Arno
Intussen komt Kunstenpunt zelf met een concrete tool. Binnenkort kan iedereen de volledige database van meer dan 100.000 concerten raadplegen en rangschikken op bijvoorbeeld artiest of land. ‘Dat kan handig zijn voor jonge bands die een internationale carrière willen opbouwen’, zegt Leenknegt.
‘Een jazzgroep kan perfect een lijstje opvragen van landen, steden en zalen waar STUFF. zijn eerste buitenlandse optredens speelde, een technodeejay kan perfect nakijken in welke clubs Charlotte de Witte haar internationale carrière begon.’
Dat jonge bands op een laagdrempelige manier een voorbeeld kunnen nemen aan groepen die dicht bij hen staan, is belangrijk, omdat in elk genre en zelfs voor elke band de prioriteiten elders liggen. ‘Sommige groepen groeien tot internationaal niveau in hun eigen genre en toeren binnen dat circuit de wereld rond, maar er zijn ook heel veel artiesten die meer dan 70 procent van hun buitenlandse concerten in hetzelfde land spelen’, vult Leenknegt aan. ‘Een goed voorbeeld daarvan is Arno. 75 procent van zijn concerten tussen 2013 en 2017 vond plaats in Frankrijk. Nog anderen wonen al in het buitenland, zoals Trixie Whitley in New York, en spelen op die manier automatisch veel buiten België.’
De concerttool staat normaal gesproken begin 2018 online en zal vrij voor iedereen beschikbaar zijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
