Het culturele menu van Margot Vanderstraeten: ‘Margaret Atwood is haar tijd ver vooruit’
Creatief Vlaanderen maakt de balans op van de voorbije maanden. Met de expositie Buren 2018 hecht schrijfster en journaliste Margot Vanderstraeten, samen met fotograaf Dan Zollmann, een visueel luik aan haar gelauwerde boek Mazzel tov.
Nog tot 31 augustus gooit Kazerne Dossin in Mechelen haar vierde verdieping open voor ‘de enige fotograaf ter wereld die is kunnen en mogen doordringen tot het dagelijks leven van de chassidische gemeenschap in Antwerpen’, aldus Vanderstraeten.
Je hebt Zollmann leren kennen toen je op zoek was naar een coverbeeld voor je boek.
Margot Vanderstraeten: Ja, en inmiddels zijn we vrienden geworden. Dans fotoreeks is een ode aan het joodse leven van vandaag. Ook in de erg gesloten chassidische gemeenschap merk je dat er verschillende strekkingen bestaan, dat religie er zelfs binnen een familie anders wordt ingevuld. Twee joden, drie synagogen, is niet voor niets een Jiddische uitdrukking. Vanuit Kazerne Dossin vertrokken tijdens de Tweede Wereldoorlog trouwens alle transporten naar de nazikampen in Polen. Het verbaast mij, en de medewerkers van Dossin zelf, dat deze expo, Buren 2018, zo veel mensen op de been brengt, en voor zo veel dialoog en nieuwsgierigheid zorgt.
Om on topic te blijven: ook het Eugeen Van Mieghem Museum in Antwerpen verdient jouw aanbeveling.
Vanderstraeten: Van Mieghem was een kunstschilder die eind negentiende, begin twintigste eeuw op het Eilandje woonde, met zicht op de Schelde en de Red Star Line, die met passagiersschepen op de VS voer. Zo zijn veel mensen, onder wie ook Joden, Antwerpen en Europa ontvlucht. In het Eugeen Van Mieghem Museum hangt zijn verzamelde werk: portretten van werkende, sukkelende, vaak gehavende mensen in hun dagelijkse leven in Antwerpen. Dat was zeldzaam, mensen schilderen zoals ze écht waren. Voor mij is Van Mieghem wereldniveau, een verteller met schilderijen en veel tekeningen wiens verhalen zowel esthetisch als historisch zeer belangrijk zijn.
Het lieve lezen mocht bij jou niet ontbreken.
Vanderstraeten: Ik denk dat ik zo goed als alle boeken heb van Margaret Atwood, die ik nu aan het herlezen ben. Ik was, zoals zoveel mensen, onder de indruk van de reeks die van The Handmaid’s Tale is gemaakt, maar toch niet méér dan ik van het boek was. Atwood is een feministe in al haar poriën. Haar humor is zeer scherp en zeer vrouwelijk. Niemand kan de comédie humaine zo fileren als zij. Altijd hakt ze – meestal onopvallend, maar genadeloos – op de dominantie van de man in, een dominantie die door vele vrouwen ook wordt versterkt, laat dat duidelijk zijn. Atwood is op vele vlakken haar tijd vooruit. Ik bewonder haar pen, haar intelligentie en hardnekkigheid, en haar blik die dwars door allerlei maatschappelijke mechanismen heen kijkt.
Niemand had op deze plek al een lans gebroken voor een kunstblad. Die eer is geheel aan jou.
Vanderstraeten: H ART verschijnt driewekelijks, en bericht trouw en kritisch over beeldende kunst. Mooi en professioneel gemaakt, en ook uniek dat het in ons land geboren is. Wel hoop ik dat het blad, ondanks zijn financiële problemen, verder kan groeien.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier