Girls in Hawaii blikt terug in de AB: twintig jaar ouder en toch jong gebleven

Twintig jaar geleden verscheen From Here to There, het debuut van de Waals-Brabantse Girls in Hawaii, waarmee de groep meteen ook internationaal doorbrak. Om die verjaardag te vieren, schuimt ze momenteel weer de grote clubpodia af. De Brusselse AB mocht alvast vier avonden na elkaar het bordje ‘uitverkocht’ op de deur spijkeren.

2003 was een sleuteljaar voor de Waalse popscene, want amper enkele maanden na de release van From here to There wisten Girls in Hawaii, samen met Sharko en Ghinzu, tot verrassing van velen, de belangrijkste Brusselse muziektempel tot de nok te vullen. Het zelfvertrouwen van bands uit het zuiden des lands, die, in vergelijking met die uit Vlaanderen, lang achterop hadden gehinkt, kreeg op die manier een enorme boost. Plots had Wallonië zijn eigen dEUS: een band die zijn muzikale collega’s onvermoede mogelijkheden toonde en aangaf dat het wel degelijk de moeite waard was de handen uit de mouwen te steken. 

En toch was het eenvoudig begonnen, met enkele jongens uit Eigenbrakel die hun eerste liedjes in elkaar knutselden in het plaatselijke scoutslokaal. Met hun fragiele maar catchy popnummers, die aanleunden bij Grandaddy, de jonge R.E.M. en –op hun krachtigste momenten– Pavement, trokken ze de aandacht van het Brusselse 62 TV-label en met From Here to There wisten ze zowel het publiek als de media te charmeren. Girls in Hawaii beschikte dan ook niet over één maar over twee frontmannen: de zangers-gitaristen en songwriters Antoine Wielemans en Lionel Vancauwenberghe trokken om beurten de aandacht, maar vulden elkaar ook aan.  

(Lees verder onder de foto)

De warme, gelaagde nummers van de groep hielden het midden tussen bruisend en melancholisch, waren knap opgebouwd en steunden op subtiel gitaarwerk, analoge synths en meerstemmige samenzang, waarmee ze eerst het Belgische en vervolgens het Franse, Duitse, Zwitserse en Spaanse publiek wisten in te pakken. Van de weeromstuit triomfeerden Girls in Hawaii op grote festivals als Rock Werchter, Dour, Les Européennes en Benicassim en kregen ze, ondanks hun niet altijd even orthodoxe Engels, lovende kritieken, tot in de VS en Japan toe. ‘The best new import from Belgium’ orakelde Treblezine. Uiteindelijk werden van From Here to There 60.000 stuks verkocht en verwierf de plaat de status van indiepop classic. Er zouden nog drie andere mooie langspelers volgen, waarvan Nocturne uit 2017 voorlopig de recentste is.  

Trauma’s

Helaas bleven Girls in Hawaii tijdens hun bestaan niet van trauma’s gespaard. In 2010 kwam drummer Denis Wielemans, broer van Antoine, om bij een verkeersongeval op de Brusselse ring en vorig jaar verongelukte ook hun manager Pierre Van Braekel. Maar ondanks zijn traject met pieken en dalen is het gezelschap nog steeds springlevend. En ook al staat er nieuw werk in de steigers, het oude blijft nog steeds populair. De Rewind-concerten in de AB namen de aanwezigen mee terug in de tijd met een integrale uitvoering van From Here to There, aangevuld met andere publieksfavorieten en twee nieuwe songs. 

Na twee decennia klonk het materiaal nog altijd even fris en ontwapenend naïef, al werd het nu wél gespeeld met de ervaring, dynamiek en finesse van een band die in de loop der jaren een heel ontwikkelingsproces had doorgemaakt. De reacties uit de zaal gaven het al aan: het herfstige debuut van Girls in Hawaii wordt nog steeds gekoesterd door meerdere generaties. Sommige aanwezigen waren zelfs nog niet eens geboren toen From Here to There het licht zag. Net als destijds bestond het decor uit een grote backdrop en een reeks tv-schermen met smaakvolle visuals van Olivier Cornil. Toch waren er ook verschillen: drummer Boris Gronemberger kwam er pas later bij en dit keer werden de toetsenpartijen verdeeld onder meerdere groepsleden. 

Verfijning

De songs blonken uit in sfeer, verfijning en inventiviteit. Het stuwende 9.00 AM, het in warme synths gewikkelde Casper, het fraai vormgegeven Bees & Butterflies en het onverslijtbare Organeum, compleet met Beach Boys-koortjes, klonken nog altijd onweerstaanbaar melodieus. In The Ship on the Sea vielen dan weer de lange instrumentale uitweidingen op, maar de muziek van Girls in Hawaii was zeker ook niet vrij van grungy invloeden. Het gedreven Time to Forgive the Winter en het ietwat schreeuwerige Flavor, dat steunde op de centrale gitaarriff van You Really Got Me van The Kinks, gaven bijvoorbeeld aan dat de Girls desgewenst best potig uit de hoek kunnen komen. Zelfs de ‘hidden track’ uit From Here to There werd niet over het hoofd gezien. Kwamen we eindelijk te weten dat het nummer in kwestie Joking About My Life heet. 

(Lees verder onder de foto)

Tijdens de eerste bisronde doken de bandleden plots op achterin de zaal, waar ze, ter hoogte van de mengtafel, een korte unplugged-set ten beste gaven. Misses werd door bassist Daniel Offerman zelfs opgeleukt met een blokfluit, maar de gimmick was slechts half geslaagd omdat een groot deel van het publiek de muzikanten niet eens kon zien. Tot slot gaven Girls in Hawaii al een voorsmaakje van hun dra te verschijnen nieuwe lp, met Goddess – helaas weinig nieuws onder de zon– en I.H.R.N. dat door zijn vocoderstemmen en elektro-akoestische verpakking wel erg nauw aanleunde bij het oeuvre van Air. 

Niettemin eindigde het concert in schoonheid met het springerige This Farm Will End Up In Fire en het in psychedelische sferen gedrenkte Rorschach. Op de hoes van From Here to There prijkte destijds een citaat van de conceptuele kunstenares Jenny Holzer: ‘Being sure of yourself means you are a fool’. En jawel, twijfel en kwetsbaarheid zijn bij Girls in Hawaii altijd een wezenlijk onderdeel van het creatieve proces gebleven. Dat maakt hen sympathiek, maar staat de trefzekerheid van hun songs zeker niet in de weg. De nummers van twintig jaar geleden staan er nog. Benieuwd of de groep met haar volgende plaat de standaard even hoog zal weten te houden. 

DE SETLIST: 9.00 AM / Short Song For A Short Mind / Time to Forgive the Winter / Casper / Found in the Ground / The Ship on the Sea / The Fog / Fontanelle / Flavor / Organeum / Bees & Butterflies / Catwalk /  Joking About My Life // Words Are in the Woods / Misses // Goddess / I.H.R.N. / Indifference / This Farm Will End Up in Fire / Rorschach. 

From Here to There werd zopas heruitgebracht op vinyl, samen met een tweede lp vol vroege demo’s. Girls in Hawaii spelen ook vanavond en morgen nog in de AB, maar beide shows zijn hopeloos uitverkocht.