Gent Jazz in beeld

De supergroep met onder meer Daniel Lanois en Trixie Whitley mocht op de laatste avond van Gent Jazz het publiek entertainen.

De sfeer van Argentijnse achterafzaaltjes in Gent: Gotan Project wist het ondanks de gietende regen moeiteloos op te roepen.

De Britten van Morcheeba kwamen bewijzen dat ze veel meer zijn dan ‘Rome Wasn’t Built in a Day’.

Zangeres Camille mag er dan al niet meer bij zijn, de formule van Nouvelle Vague blijft dezelfde: klassiekers uit de seventies en eighties, maar dan in volbloed bossanovastijl.

Ook voor acid jazz is er een plekje op de Gent Jazz-affiche. Die kwam van de Britten van Red Snapper.

Een dikke week eerder streek Prince neer in de Arteveldestad, maar op Gent Jazz was het zijn voormalige bassist die het mooie weer kwam maken. Figuurlijk, helaas.

Pianist Jef Neve is nog steeds de wonderboy van de Belgische jazz. Je vindt hem zowel aan de zijde van de klassieke pianovirtuoos Liebrecht Van Beckevoort als de superbe singer-songwriter Gabriel Rios. Hij duikt overal op, maar hij koestert vooral zijn trio waarmee hij de wereld rondtrekt.

Philip Catherine is een van de beste jazzgitaristen in Europa. Hij is 68, maar blijft onvermoeibaar doorgaan. Catherine heeft een sound die je uit duizenden herkend. In de sensualiteit en zangerigheid erken je de invloed van Django Reinhardt, maar hij verwerkte ook de hedendaagse jazz in zijn muziek.

Ze verwerkte veel Afrikaanse elementen maar ook invloeden van Jimi Hendrix, Carlos Santana, James Brown en Aretha Franklin.

Ze triomfeerde al twee keer op het Gent Jazz festival. Onbetwistbaar een van de sterkste zangeressen in de jazz.

Ze groeide op als dochter van een predikant, maar ze zingt zowel jazz, R&B, als gospel.