Eloi klinkt als een geluidsarcheoloog die nieuwe geluiden opgraaft uit de krochten van het internet

Het toonaangevende Nederlandse showcasefestival Eurosonic Noorderslag is doorgaans een prima graadmeter voor hoe de nabije muzikale toekomst zal klinken. Deze keer blijkt die bevolkt door Oekraïense trap (Fo Sho), Japanse citypop meets Britse indierock (Ghouljaboy), bizarre Nederlandstalige dancepop over kinderboerderijen (Prins S. en de Geit) én Franse pop die flirt met coldwave, techno, hyperpop en Crazy Frog, u aangeboden door Eloi. Zelf omschrijft ze zich als een geluidsarcheoloog die telkens nieuwe geluiden en genres opgraaft uit de krochten van het internet.

De Française groeide op in de buitenwijken van Parijs als dochter van een componist en een filmproducent en leerde op haar vijfde klassieke piano spelen van haar oma. Als puber probeerde ze haar voorbeeldige imago van zich af te schudden door te skaten, van het ene internaat naar het andere te trekken en zich bij een rapcrew aan te sluiten. Eind 2020 debuteerde ze solo met de tijdens de lockdowns opgenomen ep Acedia, vernoemd naar ‘een spirituele staat van melancholie als gevolg van onverschilligheid, ontmoediging en walging’. Vorig jaar volgde het al even weemoedige, maar stampbare Pyrale. (Check zeker Jtm de ouf, een wondermooie soft-gabbercover van een Franse tienerhit.) Intussen geldt Eloi als een van de nieuwe gezichten van de Franse pop, deelt ze een boekingskantoor met spannende namen als Casual Gabberz en Ascendant Vierge en stond ze in het voorprogramma van Oklou. Als dit is hoe de toekomst klinkt, kunnen wij daarmee leven.

EEN WILLEKEURIGE QUOTE ‘Ik had nooit verwacht dat er zoveel mensen naar mijn muziek zouden luisteren. Ik dacht dat ik tot aan mijn dood een niche SoundCloud-artiest zou blijven.’

IN CONCERT op 21.01 tijdens Eurosonic Noorderslag, Groningen.