Drie albums van Pulp heruitgebracht

Naar aanleiding van de twintigste verjaardag van de Britpop, heeft Fire Records de eerste drie platen van Pulp, de band rond zanger Jarvis Cocker, heruitgebracht.

WAT?

‘Marketingmensen hebben met dokters gemeen dat hun vergissingen doorgaans snel begraven worden’: het is een truïsme van John Cleese, maar het gaat helaas niet op voor muziekgroepen. Zij hebben met Antwerpse actrices gemeen dat ze net vroeg of laat fijntjes aan hun vergissingen herinnerd worden.

Kijk naar Pulp: net nu met veel toeters en bellen de twintigste verjaardag van de Britpop wordt gevierd, heeft Fire Records het onzalige idee opgevat om haar eerste drie platen heruit te brengen. Onzalig jazeker, want laten we elkaar geen Sien of Sonja noemen: It, Freaks en Separation zijn nou niet de platen waarom Jarvis Cocker en co het vaakst geprezen worden – door Jarvis Cocker himself nog het minst van al.

GEPREZEN OF VERGUISD?

‘Genegeerd’ is hier het enige juiste woord: tussen de oprichting van Pulp in 1978 en doorbraaksingle Common People in 1995 stonden Cocker en zijn maats anderhalf decennium in de woestijn te schreeuwen. It (1983) en Freaks (1986) bleven volledig onder de radar van de muziekpers, pas met Separation (1992) kwam daar voorzichtig verandering in: Countdown haalde link en rechts de radio en My Legendary Girlfriend werd in 1991 door NME zelfs tot single van de week uitgeroepen.

EN VANDAAG?

Het niveauverschil met het latere werk van Pulp blijft bijna dertig jaar later onmiskenbaar: de songs zitten verre van vernuftig in elkaar en van de clevere teksten die Jarvis Cocker zo heerlijk tongue in cheek zou debiteren op platen als His ‘n’ Hers en Different Class is nog geen spoor. It klinkt op zijn best als een folky plaat van The Smiths – compleet met dwarsfluiten – en Freaks weifelt dan weer tussen de deprimerende postpunk van Joy Division en de cynische rock van The Fall. Alleen tussen de kieren en spleten van Separation valt een eerste glimp op te vangen van de Britpopgroep die indierock zo geniaal met disco en elektronica zou injecteren.

CUI BONE?

Van de tweede Britpopgolf lieten vooral Franz Ferdinand, Maximo Park en Kaiser Chiefs zich door Pulp inspireren. En onder meer Nancy Sinatra, Marianne Faithful en Charlotte Gainsbourg deden later een beroep op Jarvis Cocker als songleverancier.

Vincent Byloo