Dit is de Belg die clips maakt voor Gers Pardoel en Lil Kleine

Misère van Wally of Krantenwijk van Lil’ Kleine? Als hiphoppers in de Lage Landen een videoclip nodig hebben, bellen ze almaar vaker naar Frank Telli. ‘Films kan ik nog maken tot ik tachtig ben.’

Erik Van Looy kreeg ongeveer 400.000 mensen naar de bioscoop met De premier. Daarmee maakte hij de best bekeken Vlaamse film van 2017, maar niet het best bekeken product van een Vlaamse regisseur. Een andere Vlaamse cineast maakte dit jaar een werk dat 27,5 miljoen werd bekeken: de videoclip van Krantenwijk, een nummer van de Nederlandse hiphopsensaties Boef en Lil Kleine.

De naam achter de kijkcijfertopper heet Frank Telli, Musa Mutalibov voor de dienst burgerlijke stand. Hij werd geboren in Tsjetsjenië, maar vluchtte op zijn negende naar België voor de oorlog in zijn thuisland. ‘Ik maakte als tiener zelf beats. De clips waren street videos van grappen die ik uithaalde met mijn vrienden. Wat vechten en zo.’

Jarenlang zou Telli clips maken met zowat iedereen in de toen nog premature Belgische hiphopscene. We spreken over de periode waarin Roméo Elvis net zijn eerste ep uitbracht, Coely net een hitje had met Ain’t Chasing Pavements en we van alle andere figuren die de vaderlandse rap vandaag vormgeven nog niet hadden gehoord. Wie goed zoekt, vindt nog de video’s die Telli maakte voor Brahim en Tourist LeMC, toen nog niet de volkszanger die hij vandaag is. ‘Ik voelde wel dat er heel veel talent in de scene zat, dat er in de underground veel gebeurde.’

Uiteraard lagen de budgetten toen lager dan die waarmee hij vandaag mag werken. Toch voelde Telli zich naar eigen zeggen nooit beperkt door geld. ‘De beperking zit me eerder in de track. Wanneer ik een nummer voor de eerste keer hoor, moet ik er meteen een hoop beelden bij zien. Soms voel ik een song zo hard dat ik er graag iets mee wil doen, maar zie ik er niks bij. Dan weet ik dat ik bij die track heel moeilijk een goede clip kan maken.’

Feest met Ronnie Flex

Na vier jaar had hij naar eigen zeggen een clip gemaakt met ‘bijna met elke rapper in België’ en vroeg Telli zich af hoe het verder moest. De bevrijding kwam er door Top Notch, het label dat de Nederlandse hiphop zowat eigenhandig draagt met acts als De Jeugd van Tegenwoordig, Lil Kleine en Broederliefde.

‘Ik had eerder al wat backstagefilmpjes voor hen gedaan en daar zagen ze wat in. Dat maakt van mij niet meteen een hiphopregisseur. Ik kan evengoed rock- en popvideo’s maken, maar nu gaat het gewoon goed in de rap en leer ik constant nieuwe mensen kennen in die scene.’

Met elke nieuwe clip van Telli lijkt de ambitieuze Belg wel een nieuw vakje te kunnen afvinken op de grote checklist der Nederlandse hiphop, van Yellow Claw tot Gers Pardoel. Het liefst vertelt hij donkere verhalen in een abstracte stijl – denk aan de narratieve stukken uit de video voor Lil Kleines Krantenwijk – maar de man wil in alles uitblinken.

‘Een verhaal, een clip in de studio, wat beelden schieten op straat… ik probeer het allemaal uit. Als regisseur is het mijn taak om de grootste kracht van de artiest naar boven te halen, en die ligt voor iedereen ergens anders. Een artiest als Ronnie Flex, dat is gewoon feest. Zijn clips moeten druk zijn, vol mensen die zich amuseren. Iemand als Hef, die in België niet zo bekend is, leunt op power en betrouwbaarheid. Om dat in beelden te vertalen, moet ik weer andere accenten leggen.’

‘Hoe ik dat doe, kies ik zelf. Negen keer van de tien gaat de artiest ermee akkoord. Ik wil ook veel zelf doen, anders is het niet meer mijn werk.’

Marketing

Telli blijft ook in België werken. Misère van Wally, de gitarist van Tourist LeMC, moet zowat zijn bekendste Vlaamse clip van de laatste tijd zijn. Hij volgt de Vlaamse scene nog steeds op de voet en ziet de hiphop ook in ons land furore maken. ‘Maar in sectoren zoals marketing staan de Nederlanders jaren voor op ons. Zij kunnen perfect commerciële tracks en undergroundtracks door elkaar maken. Dat wil ik ook, maar in België vinden ze je dan al snel niet meer credible. Maar geen enkele artiest wordt groter door honderd mensen die naar hem luisteren op MySpace.’

‘Nederlanders werken ook meer samen en durven al sneller een track maken op goed geluk. Ik wacht al lang op de Vlaamse Drank en drugs, een grote hit die oorspronkelijk ook als een speeltje begon. In België kijken artiesten tegenwoordig steeds meer op die manier over het muurtje, maar dat had vijf jaar geleden al zo moeten zijn.’

‘Waarom zouden artiesten nog geld steken in videoclips?’ kan een cynicus zich afvragen. Want YouTube draait toch vooral op een tweede of derde tabblad en de rest checken we via Spotify. ‘Dat ze aan belang verliezen, is een vertekend beeld’, denkt Telli. ‘Vroeger kon je een clip één keer per dag op MTV zien. Vandaag zijn video’s beschikbaarder en dus belangrijker dan ooit.’

Toch droomt de Belg stiekem van een eigen film, mét een eigen soundtrack. ‘En dan maak ik clips voor de nummers daaruit. Maar dat is niet mijn directe ambitie. Films maken kan ik nog als ik tachtig ben.’