De virtuele versie van Tomorrowland is nog gekker, grootser en feeërieker

Katy Perry die in een luchtballon komt aangevlogen, vingervlugge seizoenswisselingen en dansende paddenstoelen: Around the World is exact wat je verwacht van een virtueel Tomorrowland.

Wanneer Tomorrowland een virtueel festival aankondigt, weet je dat je geen simpele livestream of Zoomparty hoeft te verwachten. De organisatie van het Boomse dancefestival stelde een team van tweehonderd mensen samen, smeet er enkele miljoenen tegenaan, wist sterren als Katy Perry, David Guetta, Amelie Lens, Charlotte de Witte, Paul Kalkbrenner en Steve Aoki te strikken en creëerde zo met Around the World een tweedaags festival dat de naam Tomorrowland waardig is.

Around the World ziet er exact uit zoals je verwacht van een virtueel Tomorrowland. Wie inlogt, komt terecht op een feeëriek, vlindervormig eiland met een helderblauwe oceaan, vrolijk tsjirpende vogels en het groenste gras dat wij ooit hebben gezien. Pāpiliōnem, zoals het 3D-eiland werd genoemd, is een utopische festivalwereld die nooit in het echt zal kunnen bestaan. Er ligt geen enkel plastic bekertje op de grond, hekken of security lijken overbodig, de artiesten komen op tijd en je wordt niet lastiggevallen door benevelde feestgangers die je komen vragen of je hier wel vaker komt. De festivalsfeer moet je er vanuit je living weliswaar zelf bij denken.

Pāpiliōnem huisvest acht verschillende podia die je in een muisklik kan bezoeken. Daarvoor sloeg Tomorrowland de handen in elkaar met Epic Games, de gameproducent van Fortnite. Dat zie je ook: Around the World heeft op het eerste zicht meer weg van een game dan van een livestream. Ieder podium telt een oppervlakte van zestien vierkante kilometer met 32 000 bomen en planten. Meer dan 280 000 geprogrammeerde en geanimeerde People of Tomorrow bezoeken het festival en zwaaien met attributen zoals vlaggen, lichtgevende armbandjes en oplichtende smartphones.

Uiteraard werd er ook aan randanimatie gedacht. Zo kan je je Tomorrowland-kennis testen in een quiz, inspirerende gesprekken met onder meer will.i.am en NBA-legende Shaquille O’Neal bekijken, merchandise kopen en foto’s delen met de rest van de virtuele festivalgangers. De cocktailbar en foodtrucks hebben dan weer plaats gemaakt voor receptenfiches zodat je nog snel zelf je hapjes en drankjes kan voorzien.

In tegenstelling tot de virtuele concerten in Minecraft en Fortnite verdwijnt het interactieve aspect van zodra je een podium hebt aangeklikt. Vanaf dan verandert Around the World in een soort hyperesthetische, hollywoodiaanse concertfilm, met uitgebreide pans over de feestende massa, dramatische aankondigingsfilmpjes en gigantische decors. ‘Het leuke aan dit virtuele avontuur is dat we dingen kunnen ontwerpen waarvan we altijd al droomden, maar die nog niet mogelijk zijn in het echt’, vertelde organisator Michiel Beers op voorhand tijdens een digitale persconferentie.

Schlagerhits in de sneeuw

Beginnen doen we bij de Moose Bar, de schlagerhut waar vorig jaar nog De Romeo’s optraden en die nu voor de gelegenheid naar de besneeuwde bergen is verplaatst. Ondanks het vroege uur en de dansende sneeuwvlokjes is er al veel volk op de been. Het is een van de voordelen van een virtueel festival: geanimeerde festivalgangers hoeven niet met een kater uit hun tent te rollen. Dj’s Jan V en Frank Mellemans en twee danseressen in Tirolerkledij trekken het feest op gang met Allemaal van Wim Soutaer, Mama Laudaaa van Almklausi & Specktakel, Joost Is Anders Geaard van De Stoempers en nummers over dikke tieten. Het virtuele publiek brult enthousiast mee met alle après-ski klassiekers. Ze zijn er tenslotte voor geprogrammeerd.

Virtueel zweten met Charlotte de Witte

Het wordt stilaan donker wanneer we naar de Core trekken voor Charlotte de Witte. Het podium staat midden in een betoverend bos vol dansende paddenstoelen, vuurvliegjes en iets wat verdacht hard op het noorderlicht lijkt. De Witte mag haar set openen onder een gigantisch hoofd met vleugels. Tenminste, zo lijkt het toch. In werkelijkheid werd haar show op voorhand opgenomen in een van de vier lege greenscreenstudio’s die Tomorrowland over de hele wereld had gereserveerd. De Belgische technokoningin blijft in tegenstelling tot sommige collega’s ver weg van gespeelde publieksinteractie en lijkt af en toe te beseffen hoe bevreemdend het hele gebeuren is.

De virtuele festivalgangers steken desondanks enthousiast de handen in de lucht, springen op en neer op de pompende beats en zingen massaal mee. Of de Witte nu eigen werk zoals het gloednieuwe Sgadi Li Mi of tranceklassiekers zoals Age of Love draait: het publiek is volledig mee. Even lijkt het alsof we het zweet van de dansende massa kunnen ruiken. Het mag gezegd: het ziet er allemaal heel spectaculair uit. De lichtshow is indrukwekkend, het vuurwerk is perfect getimed en het podium zou niet misstaan op het echte Tomorrowland. Bovendien lijkt de Witte van de situatie gebruik te maken om wat verrassende twists in haar set te steken. Afsluiten doet ze tot ieders verbazing met Formula van DJ Visage.

De ballonvlucht van Katy Perry

Net als op een echt festival overlappen de acts, en dus moeten we ons haasten naar de mainstage om op tijd bij Katy Perry te zijn. Gelukkig is het niet ver wandelen en is de popprinses vijf minuten te laat. Die kleine vertraging maakt ze ruimschoots goed met haar indrukwekkende entree: Perry komt naar het podium gevlogen in een luchtballon in de vorm van een clownshoofd terwijl ze haar nieuwe single Smile brengt. Eenmaal gearriveerd op het podium jaagt ze er de rest van haar hits door in een medley van een kwartier. Teenage Dream, California Gurls, Dark Horse, Swish Swish, Roar, I Kissed a Girl, Firework en het nieuwe Daisies: allemaal passeren ze de revue, zij het in een Tomorrowland proof EDM-jasje.

Het circusthema van haar nieuwe album Smile dat in augustus verschijnt, wordt op alle mogelijke manieren geïntegreerd in de show. Er vallen smileys uit de lucht, er vliegen gigantische ballonnen in het rond en haar bandleden verstoppen zich voor de gelegenheid in gigantische hoeden. Alleen lijken de aanwezige festivalgangers niet helemaal mee te zijn. In tegenstelling tot bij de andere shows, staan ze nu wat verstomd voor zich uit te staren. Geen idee wat er is misgegaan, maar gelukkig is er weinig tijd om je aan het passieve publiek te storen. Katy Perry’s passage heeft bij momenten meer weg van een videoclip dan van een concert, maar een spektakel is het sowieso.

De zwaaibewegingen van Paul Kalkbrenner

Ook Paul Kalkbrenner doet zijn uiterste best om te negeren dat hij voor een greenscreen staat. De Duitse technomeester zwaait naar hartenlust met de armen, lacht naar het publiek alsof er niets aan de hand is en probeert de Belgische festivalgangers voor zich te winnen met zijn remix van Te Quiero van Stromae. De mainstage heeft zich na het vertrek van Katy Perry in enkele seconden tijd omgetoverd tot een soort industrieel amfitheater. Een mooi contrast met de intussen vuurrode ondergaande zon, al zoekt Kalkbrenner net iets minder het avontuur op dan zijn voorgangers.

Een echte festivalervaring was Around the World niet. Daarvoor blijft achter je computerscherm naar festivalsets kijken vooralsnog te abstract. Maar Tomorrowland is er wél in geslaagd om het livestreamconcert, dat we de voorbije maanden net iets te vaak door onze strot geramd kregen, tot een hoger niveau te tillen. Around the World is een visueel hoogstandje dat eraan herinnert waarom Tomorrowland een pionier in zijn genre is geworden. Of zoals David Guetta het tijdens de persconferentie samenvatte: ‘Tomorrowland nam ons vanaf de eerste editie mee in een fantasiewereld. Eigenlijk is het niet eens zo gek om een virtueel Tomorrowland te organiseren, omdat het in zekere zin altijd al virtueel was. We creëerden er altijd al onze eigen droomwereld.’

En een festival waar je kan plassen wanneer je wil, heeft eerlijk gezegd ook wel iets.