De Columbiajaren: 1942-1952

In 1942 tekent Sinatra bij Columbia Records. Hij maakt een einde aan het bigband era, maar de bobbysoxers zullen het hem niet kwalijk genomen hebben.

Vastbesloten de beste zanger ter wereld te worden, vond Sinatra dat hij weg moest bij Dorsey en alleen verder moest gaan. In 1942 tekende hij een contract met Columbia Records. Het bigband tijdperk was afgelopen, nu was het tijd voor de heerschappij van de Vocalist. Met zijn zachte liefdesliedjes met mierzoete arrangementen van Axel Stordahl stootte de crooner zijn grote voorbeeld Bing Crosby van de troon en werd hij het romantische ideaal en lustobject voor een generatie van tienermeisjes, bobbysoxers genaamd, vanwege de witte sokken die ze droegen. In de beginjaren had hij zijn zeg over de Columbia-opnamen, maar later raakte hij hoe langer hoe meer gefrustreerd door de brutale managementstijl van Columbia en het minderwaardige materiaal en de onnozele gimmicks die de platenfirma hun best verkopende artiest opsolferde. Toen hij in Mama Will Bark een blaffende hond moest nadoen, was de maat vol. In 1952 maakte hij er een eind aan.

Beste koop: The Best Of The Columbia Years. Deze 4 cd-box bundelt de meest opmerkelijke vroege opnamen van Young Blue Eyes die terwijl de meeste jonge mannen naar het front trokken, hun achtergebleven liefjes en bruiden troostte met zijn onschuldig sensuele en tedere ballades.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

(P.D)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content