De Brusselse Meyy blijft in Londen tot ze een popster is: ‘Mag ik niet Britney én FKA twigs zijn?’

Een job bij een investeringsfonds? Een carrière in de ruimtevaart? Of toch maar een parcours als popster? De Brusselse Meyy, die onlangs het Kanaal overstak om er aan haar muziek te werken, kan nog alle kanten op. ‘Niemand trekt naar Londen om te chillen, hè. ‘

‘Mijn eerste ep Spectrum was een waarschuwingsschot: “Jongens, ik kom eraan.” Neon Angel is meer een dienstmededeling: “Hier ben ik dan!” Maar voor een volwaardig album is het nog veel te vroeg. Dat komt er pas als ik zeker ben dat ik iedereen van zijn sokken kan blazen. Van de honderd uitgebreide demo’s die ik nog liggen heb, zijn er misschien twee straf genoeg voor een debuutalbum.’

We spreken Meyy vanuit Londen. De wifi is wispelturig en het breekwerk in een naburig appartement nogal invasief, maar de luim zit goed. In september, een jaar nadat ze bij het Londense artist management van MNRK Music tekende, ruilde ze Brussel in voor de UK. Vooralsnog de juiste keuze, zo blijkt. ‘Sinds ik hier ben, voel ik me in sneltempo creatief groeien en met de dag meer zelfvertrouwen ontwikkelen. Deze middag heb ik een nieuwe sessie gepland met Caro<3, een zeer getalenteerde hyperpopproducer van PC Music. En onlangs had ik ook een paar zeer fijne sessies met Liam Howe, die eerder met Lana Del Rey, Adele en Ellie Goulding samenwerkte én het vroegste werk van FKA twigs heeft geproducet. Die EP1 en EP2 van FKA twigs zijn zowat mijn sacred space, daar gaat echt niks boven. Na de eerste sessie belde mijn moeder me op, en begon ik meteen te huilen. Zo gelukkig was ik.’ Meyy loste ondertussen al drie van de vier nummers op Neon Angel: Orchids, Do It en Hyli. Rain, met Jelani Blackman, sluit het rijtje af begin december.

De nummers op Spectrum schreef je rond 2016, alweer even geleden. Hoe schat je je evolutie van de laatste jaren in?

Meyy: Toen ik zestien was, moest alles lofi zijn. Ik wilde geen bombast. Ik was eigenlijk bang van popmuziek. Ondertussen is de neosoul eruit en als ik nog maar een boom bap-loopje hoor, loop ik al weg. Dankzij de fantastische producers met wie ik kan werken, ben ik veel meer met elektronische muziek bezig. Het mag allemaal iets experimenteler zijn, ergens op de grens met indie-r&b en progressive pop. (denkt na) En in het algemeen ben ik tegenwoordig als artiest meer à l’aise.

Op welke manier?

Meyy: Een beetje zoals in het begin, toen ik nog dacht dat ik die muziek enkel voor mezelf maakte. Pas toen in 2017 bleek dat die songs het daglicht zouden zien, kreeg ik last van onzekerheid. Ik wist niet wat er van mij verwacht werd. Ik dacht dat ik na die eerste ep bij Sanseveria van Wouter Van Belle meteen een monsterhit moest scoren. Het leek alsof alles in een stroomversnelling kwam, maar ik nog niet had leren zwemmen. En toen kwam die pandemie. (droog) Paniek, hè. Ik ben te ongeduldig voor het soort stilstand waarin alles vorig jaar gedwongen werd. Ik was serieus van plan om te kappen met muziek en me op mijn studies te concentreren. Als ik er over een paar jaar nog zin in had, zagen we dan wel weer. Het voelde niet juist meer.

Wat is er uiteindelijk dan toch veranderd?

Meyy: Londen. Hier viel alles plots op zijn plek. Ik heb weer rust in mijn hoofd. Echt zelfzeker over mijn muziek word ik misschien nooit, maar ik ben op zijn minst rustiger geworden. En te veel zelfverzekerdheid als artiest is ook nooit goed. Je hoeft niet te denken dat je de beste bent.

Voor corona tourde je een tijdje met Ikraaan en Chibi Ichigo, een vreemde maar interessante triple bill. Ikraaan nam je toen blijkbaar onder haar vleugels.

Meyy: Met Ikraaan had ik inderdaad een zeer fijne connectie. We hebben veel goede gesprekken gehad, over het leven en ons vak.

Ikraaan heeft weinig filters, ook op tekstueel vlak. Ze zingt bijvoorbeeld ongegeneerd over haar mentale sores. Jij kiest meer voor sfeer dan verhaal.

Meyy: Ook daar hebben we veel over gepraat. Ik merk dat mijn recenter werk soms wel iets explicieter wordt, over mijn vorig jaar op de klippen gelopen relatie bijvoorbeeld. Maar doorgaans zing ik iets vager en poëtischer over liefde, lust en alles daartussen. Hyli gaat bijvoorbeeld over aantrekkingskracht, maar is toch meer een vibe dan een echt verhaal.

Waar ben je eigenlijk geland in Londen?

Meyy: In Hackney, in het oosten van de stad. Toen ik hier eerder dit jaar kwam, voelde ik meteen dat ik moest terugkeren. Voor de dingen die ik graag wil bereiken in de muziekwereld moet ik hier zijn, niet in Brussel. België heeft heel coole artiesten, maar omdat we zo’n klein land zijn, heb ik er niet genoeg groeimarge. Ik ben 21 en uiteraard staan er nog veel mensen boven mij, maar ik heb stilaan het gevoel dat ik iedereen in de scene al ken. In Londen lijk ik sneller vooruitgang te maken, alles beweegt hier nu eenmaal aan een rotvaart. Niemand trekt naar Londen om te chillen, hè. Het is hier veel te duur om doelloos rond te zwerven. So it’s all eyes on the prize. En ik blijf hier tot ik een popster ben. ( lacht)

‘De chanteuse weet nog niet goed of ze nu FKA twigs dan wel Britney Spears wil worden’, bedacht Knack Focus zich vorige maand nog, na het showcasefestival Fifty Lab. Dus toch eerder Britney dan?

Meyy:(lacht) Ik snap de bedenking. Het klopt dat ik zowel mijn edgy kanten als mijn pure popkant wil onderzoeken. Mijn recentste songs neigen steeds meer naar pop, maar ik hou ook nog zeer hard van mijn rare shit. Moet ik kiezen? Mag ik vandaag niet gewoon Britney én FKA twigs zijn? Neon Angel heeft die dualiteit ook. In Do It en Rain, die ik een paar maanden geleden met Drake-producer FrancisGotHeat maakte, voel je die popstructuur al zeer duidelijk. Orchids en Hyli, nummers die ik tijdens de eerste lockdown schreef, zijn zeer weird, airy, under water… Zeer Meyy. Wat dat ook precies mag zijn.

Betekent die verhuis ook dat jouw studies burgerlijk ingenieur op pauze staan?

Meyy: Ik doe gewoon verder, op verplaatsing. Enkel voor de examens moet ik nog terug naar Delft. Pittig wel, want ik kom hier maar zelden in contact met mensen die nog studeren. Dus moet ik soms streng zijn voor mezelf. Maar ik heb ondertussen zoveel opgegeven voor mijn studies – vooral dat eerste jaar is brutaal – dat ik dit niet meer kan laten schieten. ‘Charlotte, zorg dat je dit echt niet allemaal voor saus gedaan hebt.’ (denkt na) School is altijd belangrijk geweest voor mij. Ik hang er waarschijnlijk mijn identiteit iets te hard aan op. Maar die studies zijn nu eenmaal tastbaar en je wordt er eenduidig gequoteerd. Intelligentie is meetbaar, snap je? Terwijl muzikaal talent eerder ongrijpbaar is. Meyy is op dat vlak anders dan wat ik gewend ben. Zowel in mijn studies als de balletopleiding die ik tot mijn zestiende volgde, betekende ‘goed zijn’ vooral hard werken, regelmatig herhalen en genoeg uren kloppen. Met muziek werkt het zo niet. Het is niet omdat ik mezelf vijf dagen in de studio opsluit dat ik gegarandeerd buitenkom met een monsterhit. De kans is groter dat ik die bedenk terwijl ik aan het mediteren ben in een bos.

Wat wil je met je opleiding bereiken?

Meyy: Na mijn bachelor wil ik een master in de luchtvaart- en ruimtevaarttechnologie behalen en samen met een van de D:Dream Teams aan de Delft Hyperloop werken, of aan onze waterstofracewagen. En daarna wil ik iets in de ruimtevaart doen. Of gewoon econometrie studeren en later bij een of ander private equity fonds beginnen. (stil) Misschien gaat het soms een beetje te hard. Vorig jaar heb ik zes maanden pauze moeten nemen, omdat het me allemaal even te veel werd. Ik was bang om te studeren. Telkens ik achter mijn bureau ging zitten, werd ik overmand door angst. Het is heel vreemd om weerzin te voelen voor een studie die je zo graag doet. (denkt na) Initieel dacht ik hier een break van een jaar te nemen. But hey, I didn’t. We zien wel hoe het loopt, maar ik denk dat het een goede keuze is. De combinatie houdt me met de voeten op de grond.

Is dat nodig?

Meyy: Als artiest ga je nu eenmaal snel twijfelen of mijmeren over wie je denkt dat je móét zijn en waar je ondertussen al zou moeten staan. Maar even met de neus in de boeken, en je bent zo terug in de realiteit. Het zorgt er ook voor dat ik iets nuchterder omga met de social jungle die Londen is, merk ik. Die sfeer van feestjes en constant proberen inschatten wat iemand voor jou kan betekenen, is zeer vermoeiend, maar vanop een analytisch afstandje bekeken ook zeer interessant.

Je kan nog alles worden: hyperpopdiva, ruimtevaartingenieur of miljoenengoochelaar bij een investeringsfonds. Wat dat laatste betreft: heb je aanleg voor het zakelijke?

Meyy: Als een muziekcarrière op de fles gaat, is het vaak omdat de zakelijke kant slecht werd gespeeld. Ik doe dat ook graag. Op mijn zeventiende deed ik al contractbesprekingen. Raar, maar boeiend. De ene dag voel je je nog een kind, de volgende sta je ruzie te maken met je label alsof je nooit iets anders hebt gedaan. Je bent evenveel een artiest als een kmo. Een groot deel van mijn job is gewoon budgetbeheer. En dan verdien ik nog niet eens geld. (lacht)