Christine and the Queens: Een diva in blazer

© Rob Walbers
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

‘Ik wil niet als Beyoncé zijn. Ik wil imperfect zijn’, zei de Franse zangeres Héloïse Létissier, frontvrouw van Christine and the Queens, tijdens haar concert op Rock Werchter. Nochtans zat haar show – inclusief uit de kluiten gewassen choreografie – tot in de details juist.

Het had – qua decoratie en precisie – wat van een Stromae-concert, de passage van Christine and the Queens in Klub C. Niet geheel toevallig, want Létissier en co. hebben vorig jaar nog in Vorst Nationaal in het voorprogramma van Paul Van Haver gespeeld.

Choreografie met lampen

De Franse zangeres had vier dansers meegebracht naar Klub C. Hun puike moves liepen synchroon met de videochoreografieën die op een groot scherm afgespeeld werden. Ook de neonlampen boven het podium vormden een choreografie op zich: ze bewogen mee op het tempo van de muziek; een mix van disco, house en Frans chanson.

Christine and the Queens: Een diva in blazer
© Rob Walbers

‘Ik hou van dansen, want als ik beweeg, ben ik ongrijpbaar’, dixit Létissier. ‘Om dezelfde reden heb ik mijn naam veranderd in Christine: zo kan ik niet getraceerd worden. De volgende song gaat daarover.’ Christine werd ingezet, en de hele Klub C ging door het dolle heen. Dat de backing vocals allemaal op tape stonden, zagen we graag door de vingers.

Kitscherige toer

Ook aan het in franglais gezongen Saint Claude knoopte Christine een verhaaltje vast. ‘Het gaat over een jongen die voortdurend afgewezen werd. Ik kende zijn naam niet, maar ik heb er toch een liedje over geschreven.’ Een hit, zelfs, die ook op Werchter bijzonder goed uitpakte. ‘It’s my station’, schreeuwden alle toeschouwers in koor.

Christine and the Queens: Een diva in blazer
© Rob Walbers

Op sommige momenten gingen Christine and the Queens – dat zijn behalve Létissier ook twee toetsenisten en een gitarist – wel wat te veel de kitscherige toer op. Dat fragment uit Don’t Want No Short Dick Man van 20 Fingers, die halve Pump Up The Jam-cover en dat streepje Uptown Funk brachten weinig meerwaarde. Haar eigen songs stonden stevig genoeg op eigen benen.

Move over, Beyoncé

Bovendien is Christine een gedroomde frontvrouw. Dessassossego zong ze tussen het publiek, dat haar op handen droeg. ‘Christine, on t’ aime’, stond op een bordje geschreven. Ze is geliefd, queen Christine. En ze heeft daar niet eens uitdagende kledij voor nodig. Héloïse Létissier is een diva in een eenvoudige, zwarte blazer. Imperfect? Verre van. Move over, Beyoncé.

SETLIST: Starshipper / Half Ladies / Science Fiction / Paradis Perdus / Christine / Narcissus is Back / Ugly Pretty / Dessassossego / Saint Claude / Lovin Cup / Nuit 17 à 52

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content