Brandon Flowers (zondag 18:40, Pyramid Marquee)

Smile when you’re winning. Brandon Flowers deed enorm zijn best en liet de feelgoodmeter een beetje tilt slaan.

WHAT’S THE FUZZ?

In zijn hoedanigheid van frontman der Killers, maar ook als zanger op solotocht, heeft Brandon Flowers ons nog nooit iets misdaan. Wij hem ook niet. De kaarten lagen dus vrij goed voor een civiele concertbeleving: het door Elton John zo begeerde stijlicoon (klinkt fishy, niet?) mocht komen zingen en wij zouden luisteren.


TOCH NIET BETER DE TOOG OPGEZOCHT?

In een knus gestoffeerd decor zagen we Flowers gedecideerd en opvallend áfgetraind de microfoon grijpen, reeds bevangen door een stellige zekerheid. Hij zou hier op Werchter namelijk loepzuiver scóren, vooraleer hij straks – vlak voor het op tijd slapengaan – zijn looprecord op de tien mijl nog even zou aanvallen. Alleen al zo’n zelfvertrouwen, verbeeld door een ontblote witte tandenrij en een scherpe plooi in de broek, we dig.


Flowers croonstem? Een klok. Zijn mimiek? ‘Kom me maar grijpen als je durft.’ In prelude ‘Welcome To Fabulous Las Vegas‘ uitte hij een vroom ‘hosanna!’ en meteen daarna was het al songs of faith and devotion. Je hoorde duidelijk dat die de zegen van Bruce Springsteen hadden meegekregen, maar als The Gaslight Anthem een franchise van The Boss Touch mag openhouden dan Flowers ook.


Geen blabla: ‘Crossfire‘ en ‘Magdalena‘ groeiden uit tot twee van de grootste feelgoodmomenten van deze Rock Werchtereditie, met Flowers die boven zichzelf uitsteeg simpelweg omdat hij zich door u zo geestdriftig aangevuurd voelde. Alleen die cover van ‘Bette Davis Eyes‘ had niet gehoeven, toch wat tè gemakkelijk dat. Uiteraard volgden er enkele graaien in de Killerston – ‘Wat hadden jullie anders verwacht?’ – en die heetten ‘Read My Mind’, ‘Jenny Was A Friend Of Mine‘ en ‘Mr. Brightside‘. U ging uit uw dak en wij bléven luisteren. En Mr. Mormon zelf? Die verpulvert zijn tijd straks, daar mogen we gerust in zijn.


HET YOUTUBEMOMENT?

‘Magdalena’, hands down. Want wie een berekend perfectionist als Brandon Flowers drie minuten lang van zijn stuk kan brengen, mag zich een hardwerkend publiek noemen.


(K.B.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content