Bombino op het Cactusfestival: Aanstekelijke woestijngroove werkt zowat iedereen op de heupen

Bombino © Wouter Van Vaerenbergh

Na Tinariwen en Terakaft hadden de organisatoren van Cactus alweer een andere act uit de Sahara gestrikt. Dit keer viel de keuze op Bombino, een uiterst bedreven zanger-gitarist uit Niger die traditionele muziek van de Toearegs op een aanstekelijke manier vermengt met rock en blues.

PLUS

Bombino (echte naam: Omara Moctar) speelt bezwerende muziek op een warme woestijngroove, die ook elders in de wereld aftrek vindt. Zijn jongste cd, ‘Nomad’, werd geproducet door Dan Auerbach van The Black Keys en werd door het Amerikaanse blad Rolling Stone uitgeroepen tot één van de beste platen van het afgelopen jaar. Bombino hanteert een rauwe, hypnotische stijl die tegelijk vloeiend en melodieus, soms zelfs poppy aandoet, maar net zo goed psychedelische trekjes vertoont.

De man groeide op in een vluchtelingenkamp waar hij in de ban raakte van de muziek van Jimi Hendrix. Maar zoals bleek in Brugge, klinkt zijn muziek veel minder uitgesproken bluesy dan die van de meeste andere toearegbands. Ze swingt en groove’t meer en lijkt ook elementen van de Algerijnse raï in zich te dragen. Zo leken de in het Tamashek gezongen liederen van Bombino bij momenten raakpunten te vertonen met die van Cheb Khaled, en dat had zeker niet alleen met ’s mans stemgeluid te maken.

Naar het einde toe kreeg Bombino’s band spetterende assistentie van drie blazers van het Nederlandse Jungle By Night, die een uurtje eerder de feestelijkheden op dag twee voor geopend hadden verklaard. Meer dan één toeschouwer waagde dus prompt een dansje in de regen. Tja, als de natuur niet meewil moet je zélf maar het goede weer maken.

En dan nu: een lekkere kamelensteak!

MIN

Het was niet altijd makkelijk uit te maken waar het ene nummer begon en het andere eindigde en meezingen was, gezien de exotische taal waar Bombino zich van bediende, nogal moeilijk. Maar een kniesoor die zich daar druk over maakte. De sfeer zat er goed in, dus iedereen tevreden

HOOGTEPUNT

We zouden het honderd keer zeggen, maar helaas, we hebben ons woordenboek Tamashek-Nederlands in de trein laten liggen.

QUOTE

Om bovenstaande reden is het meest gevatte citaat van Bombino ons geheel ontgaan.

Dirk Steenhaut

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content