Bobbejaan werd geboren als Modest Hyppoliet Joanna Schoepen en groeide op in een smidse in Boom. Eind jaren ’30 bracht hij met zijn zus Liesje volksvariété in de lokale cafés van de omliggende dorpen.
Modest Hyppoliet Joanna Schoepen haalde zijn artiestennaam uit het Zuid-Afrikaanse liedje Bobbejaan, klim die berg. Schoepen wendde de naam vanaf 1945 aan en liet hem in 2010 ook echt op zijn paspoort zetten. Omdat hij er best wel trots op was.
In een tijd dat veel Vlamingen een uitstapje naar de Belgische kust als een hele onderneming beschouwden, zag Bobbejaan de halve wereld. Hij tourde tijdens de jaren vijftig in Indonesië, Congo, de VS, IJsland, Groot-Brittannië, Duitsland, Oostenrijk, Scandinavië…
1953: Bobbejaan in New York, samen met zijn toenmalige gitarist Toots Thielemans, jazzpianist George Shearing en de legendarische Big Joe Williams.
In 1953 trekt Bobbejaan naar de VS om er deel te nemen aan een countrytoernooi in de Grand Ole’ Opry in Nashville, de thuishaven van Johnny Cash. Zijn jodelnummer Yodel-ae Yodel-ay valt zodanig in de smaak dat hij tegen alle reglementen in een bisnummer mag spelen, en tot vandaag blijft hij de enige Europeaan die in de heilige zaal speelde.
In januari 1955 treedt de grote Jacques Brel een week lang op in het voorprogramma van Bobbejaan in de Brusselse Ancienne Belgique. ‘Bobbejaan triomphe’, schrijven zelfs de Waalse kranten achteraf. Of ze die joekel van een fles Martini ook samen leegden is niet bekend.
Bobbejaan in 1957 bij zijn deelname aan het tweede Eurovisiesongfestival. Hij zingt er het inderhaast geschreven ‘Straatdeuntje’. Datzelfde jaar neemt hij een plaat op met de band van Elvis Presley, treedt hij op in de tv-show van Ed Sullivan én wijst hij een contract voor een Noord-Amerikaanse tournee af omdat hij het touren beu is.
In de jaren vijftig speelt Bobbejaan Vlaanderen en bij uitbreiding heel Europa plat. ’s Nachts keert hij steevast terug naar zijn levensgezellin Josée, een Nederlandse conservatoriumstudente en operazangeres die hij in 1956 heeft leren kennen in de Brusselse Folies Bergère. Op 18 mei 1961 gaven ze elkaar het jawoord.
In de jaren vijftig heerste de alomtegenwoordige Bobbejaan als een volleerde cowboy – check dat pistool! -over de Vlaamse prairie. Dankzij Lichtjes van de Schelde en tien andere nummer 1-hits wordt hij de best verkopende artiest uit de wonderjaren van de Vlaamse showbizz.
In 1960 reist Bobbejaan het land rond met een grote circustent, waarin onder meer Will Tura zijn eerste optredens geeft. Overdag maakt hij verkleed als cowboy reclame voor zijn shows, vaak door met paard en al het dorpscafé binnen te stappen.
In allerlei buitenlanden stond Bobbejaan bekend als ‘Bobby Jann’. Zo was hij begin jaren ’60 met een knotsgekke kunstfluitact top of the bill op het Filmfestival van Berlijn, waar hij twee keer optrad in de Deutschlandhalle, voor een publiek van dertigduizend uitzinnige Duitsers.
Op 18 mei 1961 trad Bobbejaan in het huwelijk met operazangeres en fotomodel Josée Jongen. Ze kregen vijf kinderen: Robert (“Bob jr.”, 1962), Myriam (1963), Jacky (1964), Peggy (1968) en Tom (1970).
In 1962 maakte Bobbejaan De Pompier van Brussel-Zuid: een ode aan Brusselaars, brandweermannen en bovenal de combinatie van beiden. Hij haalde er zijn beste Brusselse tongval voor boven. Vijfenveertig jaar later maakte Wim Elaerts er een erg grappig animatiefilmpje bij. Zie ook Youtube.
Bobbejaan ten tijde van Je me suis souvent demandé, een song uit de musical Bobbejaanland uit 1965. Richard Anthony scoort er even later een monsterhit mee in Frankrijk en Bobbejaan wordt door de Académie Française beloond met een ‘Croix d’Honneur de Chevalier’.
Is Bobbejaan de artistieke trekpleister van Bobbejaanland, dan mag zijn Nederlandse vrouw Josée, het oudste kind uit een gezin van achttien, rustig als de zakelijke ruggengraat van het pretpark beschouwd worden. Met de verkoop ervan verdween in België het laatste familiebedrijf in de sector.
Bobbejaan in 1969 tijdens een televisieshow voor de toenmalige BRT.
Bobbejaan in een knaloranje cowboyhemd? Dit moeten wel de foute jaren zeventig geweest zijn…
Prachtige foto van Bobbejaan en zijn vrouw Josée Jongen die Herman Selleslaghs ergens diep in de jaren zeventig maakte. Het koppel was toen volop bezig met de uitbouw van hun amusementspark.
Na bijna vijftien jaar aanhoudend toeren wilde Bobbejaan stilaan een vaste stek. In 1959 kocht hij in Lichtaart-Kasterlee een moerassig domein van 30 hectaren, genaamd het Abroek. Hij bouwde er een theaterzaal met 1200 plaatsen en legde er 2,2 kilometer strand aan. Dat werd Bobbejaanland. Minstens twee keer per dag stond hij er op de planken.
Bobbejaan zet zijn beste beentje voor tijdens een show in zijn eigen pretpark, hij trad er drie tot vijf keer per dag op. Maar gaandeweg deed de routine zijn intrede, en begon zijn ster te tanen. De ‘kunstenaar’ van weleer wordt een jukebox en een rariteit, een levende attractie tussen de loopings en de monorails.
Bobbejaanland, 1988. Het amusementspark ligt er vredig bij. Ogenschijnlijk, want het zijn de hoogdagen van het pretpark dat Bobbejaan in 1961 uit de drassige Lichtaartse moerasgrond stampte.
Bobbejaan Schoepen in 2005, toen hij genezen was van kanker, zijn amusementspark net van de hand deed en weer begon op te treden als muzikant.
Kan het nog rock’n’roller dan dit? Al stellen we ons wel de vraag of Bobbejaan echt maar één paar cowboybotten had.
In 2008 kwam Bobbejaan op de wijze van zijn grote held Johnny Cash met zijn muzikale testament. Voor de aangrijpende plaat werkte hij samen met onder meer Daan, Geike Arnaert, Axelle Red en Nathalie Delcroix.
In 2004, na de overname van Bobbejaanland, besloot Vlaanderens beroemdste cowboy een comebackplaat te maken. Het kwam er, met de hulp van onder meer Daan, Geike Arnaert en Axelle Red, in 2008. Deze beelden komen uit de fotoshoot die fotograaf Stephan Vanfleteren organiseerde voor de hoes van het album.
In 2004, na de overname van Bobbejaanland, besloot Vlaanderens beroemdste cowboy een comebackplaat te maken. Het kwam er, met de hulp van onder meer Daan, Geike Arnaert en Axelle Red, in 2008. Deze beelden komen uit de fotoshoot die fotograaf Stephan Vanfleteren organiseerde voor de hoes van het album.
In 2004, na de overname van Bobbejaanland, besloot Vlaanderens beroemdste cowboy een comebackplaat te maken. Het kwam er, met de hulp van onder meer Daan, Geike Arnaert en Axelle Red, in 2008. Deze beelden komen uit de fotoshoot die fotograaf Stephan Vanfleteren organiseerde voor de hoes van het album.
Beeld dat fotograaf Johannes Vandevoorde in 2008 schoot voor De Morgen.
Een beeld uit de videoclip van Verankerd. Dat was het pakkende slotnummer uit Bobbejaan, de comebackplaat die Schoepen in 2008 uitbracht. Hij bezong erin de strijd tegen kanker en het ouder worden: Als je oud bent / Als je ziek bent / Geen toekomst meer, je bent verankerd / Te dragen, te verwerken / Geen leven meer, uitgekankerd.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier