Bob Marley voor dummies
De nieuwe documentaire Marley belicht het turbulente levensverhaal van reggaelegende Bob Marley in honderdvijftig energieke minuten. Wij vatten zijn muzikale carrière samen in vier stellingen.
DE INSTAPPLAAT Kijk, als Johan Vande Lanotte de energieprijzen kan bevriezen, dan moet onze minister van Consumentenzaken ook een verbod op misleidende Bob Marleyverzamelaars kunnen uitvaardigen. U zou immers niet de eerste wannabe rasta zijn die zich, met een spliff te veel achter de kiezen, één van de vele inferieure best-ofs of minderwaardige greatest hits’en laat opsolferen. Máár: er bestaan ook deugdelijke exemplaren. Legend bijvoorbeeld, vooral in de deluxeversie uit 2002. Of, voor wie een eerste introductie al wat uitgebreider mag zijn: de vierdelige overzichtsbox Songs Of Freedom (1992) of het meer dan vijftig songs tellende Trenchtown Rock: The Anthology 1969-1978 (2002)
DE MUST-HAVE L’embarras du choix, quoi. Zelf zouden we voor Soul Rebels (1970) durven te kiezen, geproducet door Lee ‘Scratch’ Perry, met zijn huisband The Upsetters als backing band, nog stevig verankerd in de rocksteady en zwarte soul van de jaren zestig en met veelal apolitieke teksten die nog gewoon over ‘funky funky chickens’ en ‘mashed potatoes’ mochten gaan. Mensen die iets ontvankelijker zijn voor Marleys Grote Boodschap, zullen dan weer verwijzen naar ’s mans eerste Islandplaten : Catch A Fire (1973)en vooral het zeer opruiende Burnin’ (1973) dat met Get Up, Stand Up en Burnin’ and Lootin’ ei zo na tot geweld oproept waaruit Eric Clapton I Shot The Sherrif oppikte om er in ’74 een dikke hit mee te scoren.
DE STINKER Het très politieke, maar muzikaal weinig geïnspireerde Survival (1979) kunt u zonder al te veel wroeging links laten liggen, net als het postume, door weduwe Rita Marley samengestelde Confrontation (1983). De vele remixplaten en left over-cd’s uit de jaren negentig zijn er ook alléén maar om met een wijde boog omheen te lopen.
HET TOEMAATJE Wie echt in all things reggae en rastafari wil doorleren, moet zeker een compilatie met Marleys vroegste stuff uit de sixties in huis halen: Simmer Down at Studio One (1994), bijvoorbeeld, of One Love at Studio One (1991). En oh ja: wie nooit met vrienden heeft gechineesd met de fabeltastische liveplaat Babylon By Bus (1978) op de platenspeler, die heeft niet geleefd.
Vincent Byloo
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier