Belgische band Sergeant wil tonen dat alles mogelijk is, ook als je geen promo voert

Milena Maenhaut
Milena Maenhaut Journalist bij Knack Focus

Sergeant deelt zijn lijfspreuk met een sportmerk en een politieke partij: gewoon doen. Verder verzet het trio zich tegen marketingtelefoontjes, groepsfoto’s en andere nukken van de muziekindustrie. Tot voor kort ook tegen singles, maar ‘om live te kunnen spelen moeten we wel iets uitbrengen’.

ASL 25. Schaarbeek.

Instagram @f.m._sergeant

Maakt theater

Zoals hij zonder plan de theaterwereld inrolde, maar nu wel leeft van zijn podiumwerk, rolde Sergeants frontman Ferre Marnef in de muziek. U kent Marnef misschien als basgitarist van Glints en Soldier’s Heart, maar vandaag vindt hij vooral creatieve vrijheid in zijn Sergeant.

Dat was aanvankelijk een soloproject, maar lang bleef het dat niet. Benjamin Cools (toetsen, ex-Soldier’s Heart) en Jasper ‘Japie’ Segers (bas, ex-Soldier’s Heart en Jaguar Jaguar) kwamen erbij en maken mee nummers van Marnefs analoge demo’s. Die laatste werd noodgedwongen frontman: ‘Benjamin en Japie wilden niet, dus had ik geen keuze.’

Dat is ook hoe hij Sergeant runt, zonder plan, of met het heel uitgeplande plan om geen plan te hebben. Snap je? ‘Er wordt veel muziek opgeblazen nog voor het iets is. Ik wilde niet eerst vijf fotoshoots houden en allemaal mensen opbellen om met ons samen te werken. We mogen al op heel leuke plekken spelen zonder die regels te volgen.’

Ook muziek opnemen zag Marnef eerst niet zitten: ‘Benjamin wel, hij heeft mij een beetje verplicht.’ Hij lacht en bedenkt zich: ‘Om live te kunnen spelen, moeten we wel iets uitbrengen’. Vandaag heeft de groep zowaar twee singles, met titels waar je je tong halverwege in kwijtraakt: The Forlorn Perplexity of the Petty-Bourgeois Caught up in the Wheels of Capitalism en Nothing but Words Which I or Anyone Else Can Turn Inside out Like a Glove. Dat laatste nummer kwam in april uit op de mixtape van Sentimental Records, het label van Fenne Kuppens en Kobe Lijnen van Whispering Sons. Het ruikt bijna naar promo.

‘”Het maken” in de muziek … je moet alleen voor jezelf slagen.’

Ferre Marnef

En repeteren? Doen ze ook amper. Maar deze zomer duikt Sergeant wél in een repetitiekot, met een plaat op de aanvankelijk lege to-dolijst. Die gaan ze ‘op het internet gooien’ zonder promotie, teasers of groepsfoto’s. ‘Vroeger maakte ik me er veel zorgen over. Als we iets uit zouden brengen, moesten we dat toch eerst goed voorbereiden, zodat het zou slagen? Maar “het maken” in de muziek … je moet alleen voor jezelf slagen’. Marnef noemt het ‘egoïstisch’, maar de aanpak lijkt voor Sergeant vooral een bevrijding.

‘”Ja maar, hoe speel je dan shows als je helemaal niet repeteert?”, klinkt het dan in conservatievere muziekmiddens. Je improviseert. Ook dat is een bevrijding. Het verschil met strakke bands als Soldier’s Heart en Glints is enorm: ‘We doen onze ogen dicht en vertrouwen op elkaar. Dat is heel leuk. Ik weet dat Benjamin en Japie allemaal dingen gaan doen die ik nog nooit heb gehoord, maar ik weet ook dat ik me erin ga kunnen vinden.’

De optredens van Sergeant kregen voorzichtig een reputatie. Het kan ook niet veel anders: live was tot voor kort de enige manier om ze te horen. De band speelt in het midden van de zaal, zoals ook Beraadgeslagen doet. Want een podium is ‘overrated’ en Marnef wilt dicht bij het publiek staan. Al stond de artiest-theatermaker in het begin nog met zijn rug naar wie kwam kijken: ‘Zingen is het intiemste dat ik ooit heb gedaan. In het begin durfde ik niet goed’. Maar nu springt hij rond en kan hij zich ‘niet meer zo goed inhouden’.

Belgische band Sergeant wil tonen dat alles mogelijk is, ook als je geen promo voert
© @f.m._sergeant

Met het geen-plan-plan verzet Sergeant zich tegen de generische vorm van muziek: ‘Alles klinkt hetzelfde en ziet er hetzelfde uit. Iedereen heeft er commentaar op, maar ik denk dat weinig mensen beseffen dat het allemaal in de vorm zit.’

De vorm van de muziekindustrie, met zijn fotoshoots en promo-agenda. De vorm van Ableton: voor velen het lievelingsprogramma om muziek te producen, maar Marnef knipt en plakt liever met Audacity. En de vorm van een band: ‘Ik zou het cool vinden als Sergeant verschillende vormen krijgt. Ik wil alleen spelen en eens met een drummer en een zangeres iets doen. We zijn een collectief: er kunnen mensen bijkomen of afvallen.’ Marnef wilt de randen van popmuziek opzoeken. Hij lacht. ‘Maar dan ga ik wel echt veel moeten repeteren.’

En de vorm van het neoliberaal kapitalisme. Die ook. Marnef maakt theater dat ‘mensen op hun gedachten pakt’ en ‘niet zomaar toffe muziek om op te dansen’, want het mag wel wat meer zijn. Hij post foto’s van de boeken van Marx op Instagram en geeft zijn nummers titels als The Forlorn Perplexity of the Petty-Bourgeois Caught up in the Wheels of Capitalism.

”t Is nu de periode zeker’, lacht hij. ‘Na de verkiezingsuitslag weet iedereen dat het anders moet. Maar niemand denkt dat het anders kan dan het links-rechtssysteem waar we nu inzitten. We moeten daarbuiten proberen te denken. Als kunstenaar moet je tonen dat alles mogelijk is, al is het alleen maar in je hoofd.’

Een willekeurige quote: ‘We zijn de luiste band van België.’

In concert: op 8/6 op Out Loud Festival in de Beursschouwburg, Brussel.

video360https://www.youtube.com/https://i.ytimg.com/vi/zrswy0LYgZE/hqdefault.jpg

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
1.0YouTubeSergeant – The Forlorn Perplexity of the Petty-Bourgeois Caught up in the Wheels of Capitalism270f.m. SERGEANT480https://www.youtube.com/channel/UC7MAUZr9o6wZYQDguovoVhQ480

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content