Audio uit vrt-archief: Luc De Vos leest zijn eigen In Memoriam

© Belga

Opmerkelijk: in de vrt-archieven werd een 20 jaar oud geluidsfragment gevonden waarin Luc De Vos zijn eigen overlijdensbericht voorleest. In zijn geheel eigen stijl.

In de archieven van de openbare omroep werd een opmerkelijke vondst gedaan. Tijdens zijn zoektocht naar bruikbaar materiaal voor het culturele jaaroverzicht stootte reportagemaker Joris Vergeyle op een audio met een denkbeeldig overlijdensbericht van Luc De Vos die de Gorki-zanger zelf voorlas tijdens het toenmalige Radio 1-middagmagazine ‘Het Vrije Westen’, op 6 januari 1995. Het eigen In Memoriam – in zijn geheel eigen stijl – staat integraal te lezen op Deredactie.be. Het fragment is ook te horen op Radio1.be.

Heden ochtend werd het overlijden bekendgemaakt van ex-zanger, arbeider en schrijver Luc De Vos. Zijn lichaam werd in verregaande staat van ontbinding ergens ten velde ontdekt door een aantal Chirojongens.

De jongste dagen was hij als vermist opgegeven. De Vos’ kleinkinderen, zo luidt het, vonden al dat opa dat laatste tijd zo raar deed en werden erop gewezen dat hij soms urenlang door de velden kon dwalen, onderwijl aldoor wartaal uitbrakend.

De Vos had in het begin van de jaren 90 van vorige eeuw een korte, maar hevige carrière als popzanger en romanschrijver. Een paar van zijn boeken haalden in het begin van deze eeuw de literatuurlijsten op de scholen, maar raakten al snel in de vergeethoek wegens het te tijdsgebonden karakter van het oeuvre.

Niettemin onthouden we van zijn hand dat ene lied: het bekende “Molly, waar ben je gebleven?” dat iedereen heden ten dage nog zingt en zowel op trouwpartijen als uitvaarten een veelgehoord lied is en dat in de loop der jaren miljoenen mensen vertroosting schonk. In een oud interview had De Vos het over het maken van dit lied als zijnde wellicht zijn enige waardige en volksverheffende daad in dit leven. Een leven dat naar eigen zeggen bol stond van de verkeerde beslissingen.

Eén van die pijnlijke misstappen was het oprichten van zijn eigen pornobetaalkanaal “Love unlimited”. Het Vlaamse volk had in die tijd, midden jaren 90, toen plots net zijn buik vol van al die seks in de media en begon en masse weer gezellige avonturenromans te lezen. De Vos raakte deze financiële klap, waarin hij al zijn spaarcenten verloor, nooit echt te boven.

Sindsdien werkte hij opnieuw zoals zijn vader, gewoon tot aan zijn pensioen in een fabriek in de Gentse kanaalzone waar hij naar eigen zeggen nog het contentste van al was, hiermede het adagium bevestigend dat de mens altijd weerkeert naar waar hij vandaan komt en daar de rust vindt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content