2 many drummers
Haal uw beste drummermoppen boven, want onze verzamelaar gaat de slagwerkende kant op. Deze week gaat alle aandacht naar drumlegendes als Gene Krupa en Buddy Rich.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Weet u hoe de Teflon-drummer van Coldplay heet ? Of heeft u ooit de drummer van U2 een solo horen spelen ? Wellicht niet. Ritme-slagers als Keith Moon, Roger Taylor, John Bonham of Cozy Powell keilden niet alleen met plezier televisies uit hun hotelsuite. Ze vormden ook het essentiële fundament van hun band. En ze haalden de mosterd bij legendarische drummers als Gene Krupa en Buddy Rich. Licht uit, ritmebox aan ! Deze week schenken we aandacht aan, tromgeroffel, drumlegendes !
Buddy Rich – Plays And Plays And Plays (1977)
Bernard “Buddy” Rich is nauwelijks achttien maanden oud wanneer zijn vader hem als Taps, The Drum Wonder in een variété-theater boekt. Rich, die er prat op gaat dat hij nooit oefent en geen noot muziek kan lezen, speelt eind de jaren dertig in de orkesten van Tommy Dorsey en Benny Carter mee. Mid jaren veertig richt hij, met de financiële hulp van vriend Frank Sinatra, zijn eigen orkest op, waar hij tot aan zijn dood in 1987 succesvol mee rondtoert. Naast zijn fenomenale drumtechniek staat Rich ook bekend om zijn woede-uitbarstingen, waarvan in de jaren zestig en zeventig trouwens bootlegopnames circuleren. Ter illustratie : zangeres Dusty Springfield verkoopt hem, nadat Rich haar na dagenlang repeteren heeft uitgescholden, een welgemikte klap in het gezicht. Check ook de Beastie Boys, want die refereren met “I’m Buddy Rich when I fly off the handle” in Sabotage naar de ultra-korte lont van Buddy.
Gene Krupa – The Best Of The Best (1974)
Eugene Bertram Krupa, aka Gene Krupa wordt in 1933 door Benny Goodman ingelijfd en wordt een paar jaar later een nationale held. Krupa zet keer op keer hele zalen op hun kop tijdens zijn drumsolo in de Louis Prima-cover Sing, Sing, Sing en wordt de eerste “high priced drummer” genoemd. Tot groot ongenoegen van Benny Goodman, want Krupa wordt populairder dan de bandleider zelf. Ondanks het legendarische Carnegie Hall-optreden in 1938 scheiden hun wegen zich, na een ruzie en plein public. Gene Krupa gaat op tournee met zangeres Anita O’day en trompettist Roy Eldridge, maar de flamboyante drummer past niet echt in de heersende be-bop rage en raakt in de vergetelheid. Tot producer en platenbaas Norman Granz de drummer opvist voor de Jazz At The Philharmonic-concerten, waarin ondermeer de drumbattle tussen Krupa en Rich centraal staat. In de jaren zestig doet Gene Krupa het ietsje kalmer aan en richt hij zijn eigen drumschool op. In 1973 overlijdt de beste drummers aller tijden. De Britse dance-formatie Apollo 440 haalt mid jaren negentig een top twintig notering met de hommage, Krupa (Now back to the Gene Krupa syncopated style).
Sandy Nelson – The Very Best of Sandy Nelson (1973)
Amerikaan Sandy Nelson debuteert als drummer bij de Renegades, maar breekt voor het eerst door met de eigen instrumentale compositie Teen Beat. Dat nummer behaalt een top vijf in de Amerikaanse singlescharts in 1959 en is meteen goed voor meer dan een miljoen verkochte exemplaren. Instrumentale opvolgers Let There Be Drums, Drums Are My Beat en Drums A Go Go doen het al even goed en scoren zowel in de Amerikaanse als in de Britse charts. In 1963 raakt Nelson betrokken in een verkeersongeval waarbij zijn linkervoet geamputeerd wordt. De drummer blijft, Def Leppardgewijs, evenwel verder opnemen en optreden. Respect !
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Billy Cobham – Life And Times (1976)
Cobham debuteert in 1968 bij jazzpianist Horace Silver, maar gaat een paar jaar later aan de slag bij Miles Davis. Cobham debuteert op het Miles Davis-album A Tribute To Jack Johnson, een soundtrack waarvan niemand trouwens ooit de film heeft gezien, en hij richt samen met gitarist John Mc Lauglin een jaar later het Mahavishnu Orchestra op. Het orkest houdt het na drie albums voor bekeken maar Cobham duikt in de loop der jaren de studio in met ondermeer Jack Bruce, Tommy Bolin en Jan Hammer. Cobham is nog steeds alive and kicking, zowel in de studio als op het podium. Wie denkt nooit van de man gehoord te hebben, verwijzen we naar het nummer Safe From Harm van Massive Attack, dat helemaal rond een Bill Cobham-sample is opgebouwd.
Francis Weyns
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier