‘Simple as ABC#2: Keep Calm & Validate’: Vluchtelingencrisis anno 2017, de musical

© Laura Van Severen
Els Van Steenberghe
Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Thomas Bellinck dook de wereld van het migratiebeleid in en schreef er een ‘musical’ over die met schwung wordt opgevoerd door Jeroen Van der Ven en Marjan De Schutter. SPECTRA Ensemble verzorgt de muziek.

The Play = Simple as ABC#2: Keep Calm & Validate

Gezelschap = Thomas Bellinck & Robin

In een zin = Je voelt aan alles – de ingenieuze tekst, de speelstijl, de doordachte scenografie – dat deze voorstelling het resultaat is van doorwrochte analyse, diepgravende interviews met betrokkenen en reflectie. Daarom is het spijtig dat de keuze voor de musicalvorm de tekst (en dus de reflectie erover) geen eer aandoet.

Hoogtepunt = De vallende solo van Jeroen Van der Ven

Quote = ‘Down, down, down you fall.

Smack into a skyscraper.

Straight into a ballroom on the 20th floor.

In the ballroom a conference is being hosted.

On ‘The Interoperability of Large Data Systems.’

Hundreds of white men hover over the patterned parquet

between catering tables.

These men wear suits, not uniforms.

And badges.

And carry printed conference bags.

Amid the rolled meat, the cured fish and the tri-colour chocolate truffles,

the men in suits perform the strangest of rituals.

They drink home-made lemonade and exchange cards.

One of the men exclaims:

‘We mustn’t forget we are talking about human lives.”

Meer info: www.thomasbellinck.com

Zaterdagavond 27 mei 2017 sloot regisseur Thomas Bellinck het Kunstenfestivaldesarts 2017 af met zijn voorstelling Simple as ABC#2: Keep Calm & Validate. Kort door de bocht komt het neer op een musical over de vluchtelingenproblematiek is. Dat klinkt te fout om waar te zijn. Toch is het waar.

En ook weer niet, want de creatie schettert en fonkelt niet als menig musical. Dit stuk drukt u met ietwat onhandig zingende acteurs op de niet zo fijne feiten en doet dat zó overtuigend, dat de makers na de première al meteen de openingsscène moesten veranderen omdat de scène een van de geïnterviewde personen tegen de borst stuitte.

Dus beklom Thomas Bellinck afgelopen zaterdag het podium om te vertellen dat zijn voorstelling niet langer zou starten met het afspelen van een audio-opname van een interview tussen iemand (‘Arthur’) die mee het migratiebeleid uittekent en hemzelf. Omdat het onthutsende interview – over de reden waarom mensen data subjects genoemd worden – cruciaal is, lazen Bellinck en acteur Jeroen Van der Ven de transcriptie van het interview voor. Dat had knullig kunnen zijn, maar dat was het niet. Bellinck bleef rustig zichzelf, Van der Ven kroop moeiteloos in de huid van de interviewee. Straf.

Zo straf als Van der Ven die solo brengt, zo moeizaam gaat het zingen. De moeite die hij heeft met de vorm, staat het overbrengen van de inhoud in de weg.

Toen moest de eigenlijke ‘musical’ nog beginnen! Die begint met een (gesproken) solo van Jeroen Van der Ven. Op een draaiend cirkelvormig podiumpje – een droge verwijzing naar de showpodia in musicals maar evengoed een sobere én slimme voorstelling van de (dol)draaiende aarde – vertolkt Van der Ven een vallende mens (of beter: een vallend data subject) die, al vallend langs alle plekken waar een migratiebeleid wordt uitgestippeld, ook van de ene verbazing in de andere valt. Hij valt langs chique conferenties in balzalen, via bibliotheken tot in een van de ‘crisiscentra’ waar alle data van de data subjects verzameld worden.

Dan komt Marjan De Schutter op. Samen met Van der Ven vertolkt ze de stem van de mensen die dit beleid maken en uitvoeren. Intussen wordt Gericaults Het vlot van Medusa als bordkartonnen illustratie ingezet. Rond het podiumpje worden gordijnen getrokken waarop, onder andere, afbeeldingen van de werknemers in het crisiscentrum te zien zijn. Die vondst van scenograaf Jozef Wouters levert prachtige scènebeelden op.

Door voor de musicalvorm te kiezen, haalt regisseur Thomas Bellinck de haast zakelijke onbewogenheid onderuit waarmee een migratiebeleid wordt uitgestippeld.

Zo geven Van der Ven en de Schutter (die naast een sterke actrice ook een geschoolde zangeres is) al zingend toelichting bij het migratiebeleid. Door voor deze vorm te kiezen, haalt Bellinck de haast zakelijke onbewogenheid waarmee dat beleid uitgestippeld wordt onderuit. Origineel!

Maar door die vorm verliest datgene wat er gezegd wordt ook kracht. Zo straf als Van der Ven zijn solo bijvoorbeeld woord voor woord lanceert, zo moeizaam gaat het zingen. De moeite die hij heeft met de vorm, staat het overbrengen van de inhoud in de weg. Je kunt daar een metafoor in zien voor hoe moeilijk de burger het zou hebben, mocht hij een volstrekt transparant beeld van het migratiebeleid krijgen. Maar het blijft toch wat pover spel…

Simple as ABC#2: Keep Calm & Validate maakt deel uit van een reeks performances en installaties rond ‘de Westerse migratiemachine’. Bellinck ontwikkelt de reeks aan het KASK te Gent in het kader van zijn doctoraal onderzoek. Je voelt aan alles – de ingenieuze tekst, de speelstijl, de doordachte scenografie – dat deze voorstelling het resultaat is van doorwrochte analyse, diepgravende interviews met betrokkenen en reflectie. Daarom is het spijtig dat de keuze voor de musicalvorm de tekst, en dus de reflectie erover, geen eer aandoet. Gelukkig wordt het onthutsende interview waarmee de voorstelling start niet gezongen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content