‘Reset’ van KRANKk: een hypnotiserend dansconcert mét een geurtje

KRANKk
Els Van Steenberghe
Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

‘Hoi, DeSingel! Alles goed?’, klinkt wat knullig en afgezaagd. Dus pakten de krakken van de UK Garage-band KRANKk – bestaande uit drumwonder Thomas Geysen, synthesizertovenaar Aram Abgaryan en gitaarfluisteraar Willem Heylen – het anders aan met Reset.

KRANKk zoekt al een poos naar een meer ‘zintuiglijke’ én inclusieve manier om hun muziek – die ze vorig jaar met hun sfeervolle, spitse debuut Dark op de wereld loslieten – te presenteren. In die ambitie hees het trio Afro House-choreograaf Rabbi Kinkella a.k.a. Rabba aan boord plus de producer/lichtgoochelaar Youniss Ahamad. Die laatste nam samen met Vincent Wilms de volledige regie van Reset voor zijn rekening.

KRANKk
KRANKk© WM

Het duo zet de mannen van KRANKk achter hun instrumenten en enkele gaasdoeken. Het podium geven ze aan zes dansers onder wie Nina Muñoz en RabbaDance plus drie dansers van het Gentse Platform-K, een collectief dat resoluut kiest voor dansers met een beperking. Aan KRANKk’s hoogst bedwelmende mix van techno, footwork en zelfs een snuif jazz voegen Ahamad en Wilms kleuren, geuren én een groots verhaal toe.

Eerst iets over die kleuren en geuren. Terwijl we bloemen roken, werd het felroze voor onze ogen. Toen we natte aarde roken, werd het troebel voor onze ogen en wanneer we frisse toetsen munt ontwaarden, ontdekten we de lucht door het groen. Jazeker, we waren volledig nuchter, en verwonderd. Ahamad en Wilms doen niet aan lichtspotjes die ritmisch aan en uit floepen, daarbij vrolijke kleurtjes verspreidend. Het duo schildert met licht en doet dat met de strakheid van een Mondriaan en de kleurigheid van een Andy Warhol. Wauw. Tijdens het openingsbeeld, bijvoorbeeld, vangen ze de dansers – die witte kleren dragen en daardoor als ‘canvas’ kunnen fungeren – in een bloedrode vlek. Zo rood als het hart.

Terwijl we bloemen roken, werd het felroze voor onze ogen. Toen we natte aarde roken, zagen we alles troebel en wanneer we frisse toetsen munt ontwaarden, ontdekten we de lucht al turend door boomkruinen. Ja, we waren nuchter, en verwonderd.

Dat is niet toevallig. Dat hart krijgt ‘het woord’ in het grootse verhaal waar we het zonet over hadden. Rashif El Kaoui schreef een bloedmooie tekst, geïnspireerd op een fabel van de Griekse schrijver Aesopus.In dat verhaal komt een lichaam tegen zichzelf in verzet nadat gedachten stiekem in het hoofd sijpelen en via de mond de omgeving en het lichaam uit balans brengen.

Die tekst wordt, in drie ‘bedrijven’, geprojecteerd op het gaasdoek. De stem van Suzy Vanderbiesen leest de tekst voor. In de bedrijven tonen muziek, dans en de projectie de ‘gevolgen’ van dat met zichzelf strijdende lichaam. Waar in het eerste bedrijf de ‘Warholkleuren’ domineren, leven Ahamad en Wilms zich vervolgens uit in razendsnel gemonteerde donkere (klimaat)rampen. Wanneer RabbaDance dan ook nog eens een indrukwekkende solo danst waarin hij – heel even – de hand voor de mond houdt, flitst meteen George Floyds I can’t breath door je hoofd.

KRANKk
KRANKk© WM

Net wanneer Reset letterlijk en figuurlijk te donker dreigt te ogen en te klinken, zetten KRANKk en het regieduo positieve vibes in. De muzikanten worden zichtbaar, Thomas Geysen zit als een springveer te wippen op zijn stoel en plots rolt Kobe Wyffels het podium en brengt een opruiende, van levens- en dansplezier bulkende solo waarbij hij de imperfectie van zijn lichaam voluit uitspeelt als troef. Dat doet ook Juki Rosiers in een bloedmooie, melancholische solo tegenover een felgeelbelicht achterdoek. Even machtig: een beeld, gemaakt met een camera die op de grond ligt, van de kruinen van bomen die elkaar zachtjes raken. De regisseurs brengen die kruinen in beeld zoals fotograaf Robert Mapplethorpe een orchidee fotografeerde: met sensuele precisie waaruit teder respect voor de natuur spreekt.

Reset palmt je ondanks dat fragmentarische karakter in met verbluffende visuals, ijzersterke vinnige muziek die gedreven wordt door de waanzinnige skills van drummer Thomas Geysen en de meanderende synthesizerklanken van Abgaryan

Minpuntje aan de stoet van moois: de acts volgen elkaar te ‘proper’ op. Waardoor de show vol kleine breukjes zit. En de twee gezongen acts van zangeres AMOS (A/T/O/S) en David Ngyah (Blackwave) wringen met het geheel. Hun zang is onberispelijk en Ngyah raakt met de song Crazy. Maar hun performance en de haast onbeholpen, ongeïnspireerde manier waarop de twee tijdens hun act rondlopen over het podium steken te fel af tegen de weloverwogen bewegingstaal van de dansers.

Reset palmt je desondanks in met verbluffende visuals, ijzersterke vinnige muziek die gedreven wordt door de waanzinnige skills van drummer Thomas Geysen en de meanderende synthesizerklanken van Abgaryan plus een niet mis te verstane boodschap: de mens moet stoppen met het bevechten van zijn lichaam en zijn omgeving. Aangestoken door het veerdansje van drummer Geysen verlieten we DeSingel. Luisterend naar het montere drumritme van ons hart – ‘bdum bdum bdum‘ – : alles kómt goed.

Reset van KranKk en Platform K speelt nog op 18 september in Utrecht, op 13 oktober in Vooruit te Gent en op 4 december in Bozar te Brussel.Vanaf 2022 reist de voorstelling door Europa. Alle info: krankkmusic.com en platform-k.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content