Midzomerverhalen Ish Ait Hamou: ‘Geluk is een keuze die je moet maken’
Knack Focus blikt iedere week met een bekende Vlaming terug op een onvergetelijke zomer en de muzikale oorwurmen die daar onlosmakelijk aan verbonden zijn. Deze week: choreograaf en auteur Ish Ait Hamou
Als het cliché “creatieve duizendpoot” op iémand van toepassing is, dan wel op Vilvoordenaar Ish Ait Hamou. Met zijn tweede roman Cécile betovert de woordkunstenaar boekenliefhebbers, maar Vlaanderen en Nederland leerden hem vooral kennen als danser, choreograaf en sympathiek jurylid uit het VTM-programma So You Think You Can Dance.
Ik tref hem op een vermoeide dag, zal hij wat later vertellen. Zijn agenda staat bol van signeersessies, lezersbrieven beantwoorden en een bezoek aan onze Noorderburen. Maar terwijl de eerste Belgische zonnestralen de omgeving van het kanaal in Vilvoorde opfleuren, komt hij breed glimlachend de brasserie binnengewandeld, met een zee van tijd voor al mijn vragen.
Noem me geen auteur. Ik ben niet gehecht aan een beroep of aan titels.
Hij is vaste klant in de brasserie, vertelt hij. Ook de locatie, onder een brug, is hem niet onbekend. ‘Ik kwam hier altijd spelen toen ik klein was. Het was hier toen erg griezelig: je had het kanaal, maar er was ook veel onkruid en sluikstort. Ik woon maar een paar straten verder en net omdat het zo gevaarlijk was, kwamen mijn vrienden en ik hier spelen. We hadden een kamp en boomhutten, het was een leuke plek om te komen.’
Intussen heeft de wildernis plaatsgemaakt voor een modern grasperk met zitbanken, een voetbalveld en werd de brug opgesmukt met graffiti. En met een quote uit Cécile. Maar een auteur moet je de 28-jarige Ish niet noemen. ‘Ik ben niet gehecht aan een beroep of aan titels. Ik doe wat ik graag doe en ik zie wel waar het me brengt.’ En ook al blikt hij wat later nuchter terug op zijn ‘science fiction-jaren’ als 22-jarige dromer, oud voelt hij zich niet. ‘De tijd gaat gewoon heel snel.’ Een gesprek met de nuchterheid zelve en de filosoof die stiekem schuilgaat achter zijn heldergroene ogen.
Ish Ait Hamou: ‘Ik vind de zomer belangrijk, de lange dagen trekken me aan. Het is warm, er zijn mooie zonsondergangen. Zomer zorgt ervoor dat we allemaal een beetje dichter bij elkaar komen, kijk maar naar de terrasjes die vol zitten. Dat maakt het voor mij ook zo leuk naast het warme weer, het is bijna alsof het een excuus is om samen met de mensen te zijn.’
Bryan Adams zong over the summer of ’69, wat is voor jou die ene onvergetelijke zomer?
‘Dat was mijn eerste grote buitenlandse tournee. Toen heb ik eigenlijk heel de zomer gewerkt als choreograaf en achtergronddanser bij zangeres Hadise. Het was een heel memorabele zomer omdat mijn beste vrienden ook mee waren als danser. We deden een concert, daarna gingen we uit en sliepen we in de tourbus. We hebben door Turkije gereisd, door Azerbeidzjan, Turkmenistan, Cyprus en Tokio. We waren voortdurend in hotels en in steden waar je nieuwe dingen zag.
Eerst waren we echt onder de indruk, maar daarna keken we gewoon hoe het gevecht zich verplaatste, het was zoals in een film.
Toen we in Azerbeidzjan waren, gingen we op een avond eens bowlen. Plots stormden er een paar mannen binnen en begon er een gigantisch gevecht, het leek net een afrekening. Je bent in een onbekend land, je weet van niets en je slaat dus in paniek. Gelukkig waren er bodyguards mee voor de artieste. Eerst waren we echt onder de indruk, maar daarna keken we gewoon hoe het gevecht zich verplaatste, het was zoals in een film. Uiteindelijk zijn we via de nooduitgang naar buiten gevlucht en teruggegaan naar het hotel.
Die reis was heel intens, want je bent altijd samen met je vrienden. Je deelt een kamer, je danst samen, je bezoekt steden. En eigenlijk ben je constant aan het lachen. Die mannen zijn trouwens nog altijd mijn beste vrienden en ik denk dat net die zomer ons dichter bij elkaar heeft gebracht.’
Wat maakt jou gelukkig?
‘Dingen die ik graag doe maken me gelukkig. Eten scoort hoog op het lijstje. (lacht) Ik kan heel slechtgezind zijn als ik honger heb of als het eten niet de smaak heeft waar ik naar op zoek was. Ik eet heel graag en veel. Het zijn de kleine dingen die een mens gelukkig maken. Een heel goede film kijken bijvoorbeeld. En reizen.
Ik wil de hele wereld zien en was altijd blij als ik naar Zaventem moest
Als kleine jongen heb ik er altijd van gedroomd om te reizen, ik wilde de hele wereld zien. Dat is me niet helemaal gelukt, ik heb een deel gezien, maar het heeft me altijd gelukkig gemaakt. Ik was altijd blij als ik naar Zaventem moest. Nu reis ik minder vaak en ik mis het wel, ik vind reizen heel belangrijk.’
Waarom?
Het is fijn om jezelf hier uit het dagelijkse leven te plukken en ergens anders te droppen. Op reis kijk je naar de straten, naar de mensen en het eten. Je ziet meer en je voelt meer aan. Op vakantie heb je ook de tijd en ruimte om heel veel na te denken. Meestal zorgt iets wat ik daar zie voor een reflectie over mezelf, dan probeer ik om mezelf te weerspiegelen in de samenleving waarin ik rondloop.’
Filosofeer jij graag?
‘Ik denk graag na en ik ontleed graag dingen. Maar tenzij iemand me iets vraagt, begin ik er niet zelf over. Ik neem mezelf niet zo au sérieux dat ik met mijn mening naar buiten kom en erover praat alsof het de heilige graal is. Ik heb een uitgesproken mening over alles, maar ik spreek ze niet altijd uit.’
Ik neem mezelf niet zo au su0026#xE9;rieux dat ik met mijn mening naar buiten kom en erover praat alsof het de heilige graal is
Hoe sta je tegenover geluk?
‘Geluk komt vaak onverwachts, maar ik heb het gevoel dat het meestal een keuze is die je moet maken. Je moet ervoor kiezen om gelukkig te zijn. Hoe pak je het leven aan? Als je een goede gezondheid hebt en je hebt je familie nog, is dat een feit dat je elke dag gelukkig kan maken? Of sta je daar niet bij stil en wordt dat onbelangrijk? Als je uit elk element een percentage geluk kunt halen, dan heb je al wat om gelukkig te zijn.
Geluk is ook vaak iemand die onverwachts iets voor je doet. Of je krijgt iets en je denkt ‘wauw’ en je wordt gelukkig. Maar vaak krijg je niets of heb je al iets gekregen. En wat je al hebt: ga je daar gelukkig mee zijn? Daar moet je voor kiezen, het is een levenshouding. Dat is niet gemakkelijk. Het is gemakkelijk om te klagen, dat doe ik soms ook.’
Kan dat soms ook niet opluchten, eens goed klagen?
‘Daar word je ook gelukkig van, ja. Boos zijn is ook goed. Alles wat extreem is, is niet goed. Je moet een goede balans vinden.’
Ik vind mijn persoonlijke strijd leuk, ik ga die maar al te graag aan
Heb je een idee, al dan niet fictief, van het soort mens dat je wilt zijn?
‘Er is geen modelpersoon, ik denk dat iedereen zijn problemen heeft. Wie je ook bent, in welke positie je ook zit, ik denk dat we door dezelfde dingen in het leven gaan. Er is niemand die ik zou willen zijn, want uiteindelijk zijn we toch hetzelfde. Soms denk ik ‘fuck, had ik maar’. Misschien heeft iemand anders bijvoorbeeld meer financiële middelen dan ik voor projecten. Maar goed, die mensen denken dat waarschijnlijk ook. En ik vind mijn persoonlijke strijd leuk, ik ga die maar al te graag aan. ‘
Je vertelt verhalen, op welke manier beïnvloedt dat je leven?
‘Het heeft geen invloed op mijn leven, want het ís mijn leven. Verhalen vertellen is wat ik doe, altijd gedaan heb en waarschijnlijk altijd zal doen. Het is iets wat we allemaal doen. Ik doe het misschien concreter, eerst met dans en nu door te schrijven. Wie weet, misschien schilder ik binnen vijf of tien jaar wel.’
Kun je dat ook al?
(lacht) ‘Nee hoor, ik kan absoluut niet tekenen. Maar je weet nooit wat er op je pad komt. Eigenlijk bestaat het leven uit een opeenvolging van triggers. Ik weet wat ik nu graag doe, maar ik weet niet wat ik morgen graag ga doen. Waarschijnlijk gaat iets wat ik zie, hoor of aanvoel me aansporen tot interesse en dan ga ik proberen om iets op te bouwen. Dat is altijd zo geweest.’
‘Ik ben niet gehecht aan een beroep zoals schrijven of aan titels. Ik hoef geen choreograaf, auteur of danser genoemd te worden. Ik doe gewoon wat ik graag doe en ik zie wel waar het me brengt. Je kunt dingen plannen, maar je moet proberen om open te staan voor wat er komt. Vijf jaar geleden dacht ik dat ik heel mijn leven ging dansen, nu dans ik niet meer. Op een dag stond ik op een podium en terwijl ik aan het dansen was, dacht ik: ‘Ik wil naar huis’. Toen wist ik dat het gedaan was.’
Je kunt dingen plannen, maar je moet proberen om open te staan voor wat er komt. Vijf jaar geleden dacht ik dat ik heel mijn leven ging dansen, nu dans ik niet meer.
Je verandert ook als persoon. Je bent op zoek naar andere dingen en je wordt anders geprikkeld. Nu ben ik 28. 22 lijkt niet zo ver weg, maar in zes jaar tijd kan er veel gebeuren. Zeker voor iemand die zoveel nadenkt als ik.’
Op welke manier ben je veranderd?
‘Toen ik 22 was droomde ik veel meer. Dat waren mijn science fiction-jaren: je droomt ervan om de wereld te veroveren op allerlei manieren. Dat was leuk, het was echt een drive. Het maakte me ook gelukkig omdat ik echt in de droom geloofde, wat het ook was. Nu droom ik nog altijd, maar het zijn rationele dromen.’
Ondanks die rationele kant klink je als een gevoelsmens, maar we hebben het nog niet over liefde gehad. Hoe belangrijk is dat voor jou?
‘Liefde is zoals vriendschap, het is er een verlengde van. Is het belangrijk? Natuurlijk. Niet enkel liefde voor een partner, maar ook liefde voor schrijven en dansen. Dat zijn de dingen die mij gelukkig gemaakt hebben. Ik had er echt liefde voor, het was heel intens. Misschien zijn dat uiteindelijk de gelukkigste mensen: zij die van veel dingen houden. Van hun job, hun familie, hun hond, hun hobby’s. Veel liefde maakt gelukkig.’
Zijn er dingen die je nog zou willen doen?
‘Niet echt. Niet dat er niets is wat ik zou willen doen, maar ik laat het op me af komen. Dat is die rationele kant van me. Zelfs iets cliché zeggen lukt niet. Ik wil dingen doen die ik graag doe, wat ze ook mogen zijn.’
ULTIEME ZOMERSONGS
Tupac – Changes
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘Dit is het eerste nummer van Tupac dat ik gehoord heb.’
Ray Charles – Georgia on my mind
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘De zomer dat ik alleen naar de Verenigde Staten ben gereisd, stond dit nummer op repeat.’
Kendrick Lamar – These walls
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘Momenteel luister ik eigenlijk alleen naar Kendrick Lamar, waarschijnlijk zal dat ook de rest van de zomer zo blijven.’
I Am – Demain c’est loin
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘Ik luister zelden naar muziek, maar vroeger deed ik dat wel vaak. Ik bewonderde de Backstreet Boys. N*Sync ook. Justin Timberlake. Ook Franse rap. Inhoudelijk waren het die liedjes die me geprikkeld hebben. Twee Franse rappers die praten over verhalen. Buren, Petit Frère over een kleine jongen die te snel groot wil worden en hoe dat fout kan gaan. De beats zijn oké, maar de teksten en de manier waarop ze spelen met woorden is geweldig.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier