Wegens de verkrachting van de jongste dochter van Michail Boelgakov, De meester en Margarita, door alle, ik herhaal, alle, leden van het theatergezelschap Stormvogels, heb ik besloten geen recensie te schrijven over de toneelbewerking en -opvoering, gisteren in Arca Theater Gent, als gastvoorstelling van het NTGent.
Naar verluidt wordt de misdaad vanavond overgedaan. De groepsverkrachting heeft als bezwarende omstandigheid dat die gebeurde op aansturing van een vrouw, de genaamde Julie Van den Berghe.
Wie een voorstelling met respect voor de auteur en de roman wil zien, dat kan. Al 25 jaar loopt in het Taganka Theater van Moskou een bewerking, gemaakt in 1977 door Joeri Ljoebimov [1917]. Hij regisseerde bovendien de toneelversie. De voorstelling trekt nog steeds volle zalen. Voor wie geen Russische GPS heeft: het Taganka Theater [????? ?? ???????] is gelegen aan het Taganka plein, hartje Moskou. Het is een art nouveau-gebouw, je kan er niet naast kijken.
Met een paar vrienden die gisteren getuige waren van de misdaad, hebben we afgesproken dat we, eenmaal ‘de kerselaar, zijn trouwgewaad heeft aangedaan’, om met Guido Gezelle te spreken, we naar de Russische hoofdstad gaan.
En voor wie een deftige, niet pedante kennismaking met Michail Boulgakov en zijn roman wenst, ga naar prof. dr. Emmanuel Waegemans. Hij heeft een zeer leerrijke studie geschreven over dit meesterwerk, Een sleutel tot de roman [www.benerus.be].
Als troostprijs van mezelf aan de lezer en aan mezelf, een fragment uit het eerste hoofdstuk, gericht aan de gelovigen van Letterenland. Een dichter en de voorzitter van de censuurcommissie wandelen door een park in het Stalintijdperk. Het is benauwend heet en ze pauzeren bij een drankstandje, uitgebaat door een babushka. Opgelet, hier gaan we!
‘
Geeft u mij een ranja,’ zei Berlioz.
‘Hebben we niet,’ antwoordde de vrouw op een toon alsof zij aanstoot nam aan de bestelling.
‘Heeft u bier?’ informeerde Bezdomnyj schor. ‘Pas later op de avond,’ antwoordde de vrouw.
‘Wat heeft u dan wel?’ vroeg Berlioz.
‘Abrikozensap, maar lauw,’ zei de gedienstige.
Het abrikozensap vormde een overvloedig geel schuim en verspreidde een lucht als een kapperszaak. Toen ze het goed ophadden, kregen de beide letterkundigen prompt de hik. [vertaling Marko Fondse]
Laat mij besluiten met de mening dat dit korte fragment veel meer waard is, en voor meer geestelijke warmte zorgt, dan de ruim één uur durende voorstelling van Stormvogels.
Guido Lauwaert
Trailer:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier