Met de expo is Garabedian aan zijn eerste museale solopresentatie toe.
Zowel Wouter Feyaerts als Mekhitar Garabedian stellen momenteel tentoon in het Gentse S.M.A.K.. Wij gingen alvast een kijkje nemen.
De presentatie van Wouter Feyaerts, die de titel ‘Plakkaten’ kreeg, ziet er uit als een visueel dagboek. Het project resulteerde in 450 à 460 kleurige plakkaten, die vervaardigd zijn uit verloren en gevonden voorwerpen. Plakband en lijm houden alles samen op een prikbord.
“Het gebruik van de plakkaten dateert uit de 15de eeuw, toen de protestanten aan de macht waren. De machthebbers gebruikten ze om bepaalde wetten bekend te maken, de oppositie net om tegen die wetten in te gaan. Het is ook erg belangrijk om te weten het geen pamfletten zijn. Pamfletten worden ook door de machthebbers uitgegeven, maar ze zijn meestal tegen iets. Een plakkaat is eerder een aankondiging. Het is dus geen activisme pur sang, maar een mildere vorm ervan”, vertelt Wouter Feyaerts.
Een gelijknamig boek begeleidt de tentoonstelling. Behalve een selectie van de plakkaten herbergt het een conversatie tussen de – om het met Wouter Feyaerts zijn eigen woorden te zeggen – eerbiedwaardige kunsthistoricus Wim Van Mulders en hijzelf. Aangezien hun emailcorrespondentie integraal opgenomen is in het boek, vormt ze een cruciaal onderdeel.
Plezant weetje: het boek is gedrukt op 452 plakkaten, exact het aantal exemplaren dat gemaakt is voor de expo in de Kunst Nu-ruimte van het S.M.A.K..
Talrijke referenties
Mekhitar Garabedian is van Armeense afkomst en werd geboren in Syrië. Als kind kwam hij naar Europa. In zijn tentoonstelling vertrekt hij vanuit zijn eigen positie als migrant, maar dat doet hij zonder illustratief te zijn en zonder dat letterlijk te verbeelden.
Binnen zijn oeuvre bevraagt Garabedian de positie van het individu en de ontwikkeling van diens identiteit. Daarbij benadrukt hij het belang van taal. Mensen gebruiken taal om hun wereld vorm te geven, waardoor een andere taal ook een andere visie met zich meebrengt. Vooral bij migranten zou taal de positie en de psyche van het individu vormgeven.
‘Without even leaving, we are already no longer there’ is de eerste museale solopresentatie van de kunstenaar. De tentoonstelling bestaat uit een selectie van bestaande werken van de laatste vijf jaar, maar bevat ook enkele nieuwe werken. Erg opvallend in de tentoonstelling zijn de veelvuldige referenties naar bekende werken uit de literatuur, de muziek, de filosofie en de beeldende kunst. (FDC)
