Andres Serrano jaagt al veertig jaar op demonen, maar in de serie The Morgue kijkt hij de ergste van allemaal in het gezicht: de dood.
Andres Serrano, Sacramentum/ Sacred Shadows, tot 5/5, Galerie Nathalie Obadia, Brussel.
Twintig jaar geleden deed Andres Serrano (61) iets waar bijna niemand anders het lef voor had: de New Yorker stelde zijn camera op in een lijkenhuis. Hij bracht de doden helder, maar onherkenbaar in beeld en vatte met schijnbaar gemak de meest dramatische details. Bij elke overledene werd de doodsoorzaak vermeld, tenzij die niet kon worden achterhaald zoals bij deze man onder het laken. Naast deze ongelukkige fotografeerde Serrano onder meer nog de stoffelijke overschotten van iemand die verbrand en verkoold was, een man die in een messengevecht omgekomen was en een jonge vrouw die zichzelf om het leven had gebracht met rattenvergif. Geen taboes: de latino uit Brooklyn vereeuwigde zelfs dode kinderen.
Alle lijken worden rauw en op groot formaat getoond, maar door het veelvuldige zwart en het gebruik van elementen uit de schilderkunst – zoals de plooien van het laken in dit beeld – kun je het werk bezwaarlijk klinisch noemen. Inmiddels heeft Serrano al tal van andere reeksen afgewerkt – hij bracht onder meer leden van de Ku Klux Klan en mensen met speciale seksuele wensen voor de lens. Elke serie gaat gepaard met slagkracht en expressie, maar toch blijft The Morgue een voltreffer. Ook twintig jaar later laten de foto’s een krachtige psychologische indruk na en blijven ze smeulen van duisternis.
Bij Galerie Obadia zijn werken uit verschillende reeksen te zien zoals The Morgue, Nomads en het surrealistische The Interpretation of Dreams. In de nieuwe reeks Holy Works passeren heiligen en duivels de revue. Zo levert Serrano een beschaduwde Pieta tegen een dramatische rode achtergrond, en pakt hij uit met het nieuwe Sacramentum, een triptiek van Christus met een sierlijk in beeld gebrachte penis.
