Duke Nukem Forever: Macho-chisme
De blonde strak gekapte spierbundel Duke Nukem draaft eindelijk aan in een nieuw avontuur, na een break van bijna vijftien jaar
Multi ? Take Two
GAMEPLAY 4 ? GRAFIEK 5 ? GELUID 5
Achtergrond
De blonde strak gekapte spierbundel Duke Nukem draaft eindelijk(!) aan in een nieuw avontuur. Dat de verwachtingen rond deze titel na een productieperiode van bijna vijftien jaar, ontelbare aangekondigde en dan weer ingetrokken releasedata én het afslanken en dan weer vervangen van het ontwikkelingsteam bijzonder hoog gespannen zijn, zou een reden kunnen zijn waarom deze opvolger op Duke Nukem 3D (1996) grondig teleurstelt. Maar zelfs los van dit verwachtingspatroon blijft Forever bijzonder slappe koffie.
Uncool
De invloed van de Duke Nukem-reeks op het platform- en later first person shooter-genre wordt sowieso schromelijk overschat. De legendarische status komt wellicht voort uit de aantrekkelijk gepresenteerde taboedoorbrekende inhoud, die onder meer uit grof taalgebruik, seksistische grappen, pornografische passages en een hoge dosis expliciet geweld bestaat. Forever poogt opnieuw krampachtig cool te zijn door zijn macho-übermensch protagonist allerlei oneliners uit cultfilms (They Live, Army of Darkness, Pulp Fiction) te laten declameren, maar vergeet daar een degelijke game rond te bouwen.
Knalfeest?
Grafisch presteert het spel naar hedendaagse hoge definitiemaatstaven erg ondermaats. Het gebrek aan detail en de vaak schokkende en terugvallende schermverversingsgraad zijn minstens even erg als het gebrek aan originaliteit en variatie bij de vormgeving. Qua schietactie hebben we alles al eens eerder én beter gezien in andere games, terwijl leuke intermezzo’s – zoals het rondscheuren in een telegeleid wagentje – dan weer de mist in gaan door hun gebrekkige uitwerking.
Verdict
Duke Nukem Forever is een zootje. Hier en daar zal de speler een kleine glimlach op zijn gelaat ontwaren, maar meestal blijft het door een combinatie van lelijke achtergronden, belabberde missies, een infantiel verhaal en plaatsvervangende schaamte huilen met de pet op. De door de protagonist ingenomen steroïden zijn duidelijk over hun hoogtepunt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier