‘Over Liefde’, de debuutroman van Anna Brüggeman, is makkelijk als stationsroman te klasseren

De debuutroman Over liefde van actrice en scenariste Anna Brüggemann ruikt wel heel erg soapy.

Wat als de koningskinderen de rivier toch weten te overbruggen? Na twee jaar zijn Eva en Thomas eindelijk weer bij elkaar. Zij zat in Parijs voor een werkstage, hij was in Berlijn achtergebleven om zijn prille dokterscarrière op gang te trekken. Maar nu zijn ze weer samen in het hippe Berlijn, klaar om na het vele pendelen de draad van hun relatie weer op te pikken. Acht jaar zijn ze elkaar nu al hondstrouw. Voor velen zijn ze het toonbeeld van de perfecte liefde. Maar er sluimert ongenoegen.

Eva is klaar voor de volgende stap: haar biologische klok tikt en ze wil gauw aan kinderen beginnen. Thomas twijfelt. Wil hij überhaupt kinderen? Zal dat wel lukken met hun drukke jobs? Moeten ze niet eerst op zoek naar een ruimere woonst, toch geen sinecure op de oververhitte Berlijnse vastgoedmarkt? De laatste tijd voelt hij zich bovendien uitgeblust – nu al. Wilde hij eigenlijk wel arts worden, of deed hij die medische studies enkel om zijn vader te plezieren?

Elke dag sleept Thomas zich naar het ziekenhuis, met als enige lichtpunt zijn vrijgevochten collega Rose, die benijdenswaardig losjes door het leven dartelt. Eva raakt op haar werk in het museum in de ban van de breedgeschouderde Yves, die wél bruist van levenslust. Het gras aan de overkant, altijd link.

Weken van kribbigheid, halve ruzies, misverstanden en slechte seks: er moet iets gebeuren. Modern als ze zijn bespreken Eva en Thomas de mogelijkheid van een open relatie en ze gaan braaf in de sofa van een relatietherapeut zitten, maar niets baat. Zelfs de liefdesvakantie die Thomas in allerijl heeft gepland, valt in het water. Is het einde dan toch nakend?

De helft van de wereldliteratuur is een variant op het boy meets girl-verhaal. Anna Brüggemann zal met haar debuut over de amoureuze perikelen van twee witte, geprivilegieerde jongvolwassenen dus geen originaliteitsprijs wegkapen. Je hebt het al eens gelezen, je hebt het al eens meegemaakt en de Duitse schrijfster doet geen poging om een verfrissende invalshoek te vinden. Ook liefhebbers van stilistisch vuurwerk zullen van een kale reis terugkomen. Brüggemann heeft haar sporen als scenariste verdiend en houdt haar zinnen liefst zo sober mogelijk. Tel daarbij de clichématige nevenpersonages – de doorzopen journalist, de obligaat lesbische zus – en je zou dit boek makkelijk als ‘stationsroman’ kunnen catalogeren.

Verrassend genoeg blijf je toch gretig lezen. Ondanks de mankementen zit haar kernverhaal knap in elkaar en houdt ze je dankzij een slimme structuur aan het lijntje. Ook dat is een talent, alhoewel je je niet van de indruk kunt ontdoen dat Over liefde een scenario in boekvorm is. Ongetwijfeld over enkele jaren im Kino zu sehen.

Over liefde

Anna Brüggemann, Meulenhoff (oorspronkelijke titel: Trennungsroman), 366 blz., 22,99 euro.