Ghost Lover
Lisa Taddeo stelt het geduld van de lezer op de proef in haar verhalenbundel Ghost Lover. Veel gebakken lucht, en dan op het einde, toch een kers op de ingezakte taart.
Fern en Liv zitten aan het zwembad van een countryclub uit te rusten na een weekendje stappen in Manhattan. Zeventwintig zijn ze, hartsvriendinnen – of er gloeit toch iets tussen hen beiden dat je als vriendschap kunt bestempelen. Terwijl ze van hun Cola Zero’s nippen, becommentariëren ze de andere gasten, en dan vooral de vaders. Wie willen ze nu neuken, welke man zouden ze later als echtgenoot willen?
De afgelopen nachten zijn wazig, een mist van lauwe cocktails en gescheurde condooms. Ze zijn naar de US Open gaan kijken, dat weten ze zeker, en daarna zijn ze op het appartement van twee beurshandelaars beland. Tennis en een sekswedstrijd, maar wie heeft wie gevingerd en wie kon het lekkerst zoenen?
Centrale zinnen: ‘Zou ze eerst abortus plegen en daarna zichzelf van het leven beroven? Of met een doos Zolpidem twee vliegen in één klap raken?’
Tussen het roddelen door moet Fern aan haar ouders denken. Haar dode ouders, die haar een huis vol antiek hebben nagelaten. Fern is vooral gefascineerd door een pot Italiaanse snoepjes waar haar moeder dol op was. Het is haar persoonlijk aftelrijmpje: als ze alle snoepjes heeft opgegeten, is het tijd om uit het leven te stappen. Alleen blijft dat gescheurde condoom door haar hoofd spoken. Wat als ze zwanger is? Pleegt ze dan geen kindermoord? Misschien ligt daar nog een levensdoel: een baby, een rozig hoopje vlees dat haar weghoudt van scheermesjes en pillen.
Het verhaal over de suïcidale Fern en de verwende Liv – Een weekend in Suburbia, het slotverhaal in deze bundel – is helaas ook het beste in deze bundel. Journalist-auteur Lisa Taddeo domineerde de bestsellerlijsten enkele jaren geleden met Drie vrouwen, een non-fictieboek dat op lof kon rekenen van zowel Dave Eggers als Esther Perel. Maar deze slordige verhalencyclus lost de verwachtingen niet in.
Het titelverhaal Ghost Lover begint nochtans veelbelovend. Ari, een jonge vrouw die rijk geworden is met een datingapp, staat in een broodjeszaak te twijfelen tussen pastrami en avocado wanneer ze door een meisje herkend wordt: haar beste vriendin gaat binnenkort trouwen, dankzij Ari’s app hebben de verloofden elkaar leren kennen. Ari neemt de lof in ontvangst maar vanbinnen is ze ziedend: waarom heeft zij nog niemand gevonden? De ironie werkt voor een paar pagina’s maar daarna strompelt het verhaal zielloos naar zijn eindregels. De insteek was goed, maar Taddeo werkt haar vondst niet uit en die lusteloosheid geldt voor de meeste verhalen.
Sporadisch kom je wel nog een goede zin tegen. Over een meisje met magerzucht: ‘Als ze doodging zou het net zijn alsof er een vermicelli-sliertje door een gaatje in het vergiet gleed.’ Maar die spitante regels volstaan niet om de verhalen boeiend te houden. Behalve Een weekend in Suburbia, maar dat kunt u ook gratis op de website van Granta lezen. Doe er uw voordeel mee.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
