Zie mij

Sophie is een onopvallende studente Franse letterkunde die zelfs door haar vriendje nauwelijks opgemerkt wordt. Zet zit er maar wat bij, terwijl hij met vrienden discussieert over computers of geeky spelletjes speelt. Haar leven verandert radicaal wanneer ze een propere bloes in bruikleen krijgt omdat haar kleren volgekotst zijn door een babysitkind. In die chique zijden bloes voelt ze zich zelfzeker en trekt ze mannen aan als een magneet. Eindelijk neemt ze haar leven in handen, krijgt ze bijval voor haar werkstukken en heeft ze de moed om haar seksualiteit te verkennen en haar vriendje te dumpen. De vrijgevochten versie van Sophie, die bij een vreemde man in de auto stapt en met hem naar een feest gaat, is een soort jongensdroom van vrouwenaanbidder Bastien Vivès: een ondernemende en welgeschapen jonge vrouw, die haar vrouwelijkheid durft uit te spelen, maar de controle niet uit handen geeft. Het is een sensueel getekend archetype, maar dat neemt niet weg dat het een aardig idee is om een verhaal te bouwen rond een kledingstuk als een materiële uiting van zelfvertrouwen. Dress to impress betekent in Vivès’ wereld een bizarre aanzet tot emancipatie.