Wat niet verdwijnt
Eerste zin Na een uitwisseling van beleefdheden volgde er een gesprek dat nu al een halfuur duurde, en Brunetti begon de spanning ervan te voelen.
Net wanneer zijn jongere collega een advocaat naar de strot wil vliegen, doet commissaris Brunetti alsof zijn hart het begeeft. Daardoor moet hij verplicht met ziekteverlof. Hij trekt naar een villa op Sant’Erasmo in de Venetiaanse lagune, waar hij bevriend raakt met de zwijgzame Casati. Tijdens hun lange roeisessies ziet Brunetti hoe slecht de waterkwaliteit is en hoe bijen massaal sterven. Als Casati om het leven komt, ontdekt Brunetti, dankzij twee zwaar verminkte mannen, hoe makkelijk de natuur aan het geld wordt opgeofferd.
De Amerikaanse Donna Leon schrijft bijna ouderwets netjes, maar diep in haar lagune broeit al het menselijke kwaad. Geen onderwerp is haar vreemd: wantoestanden in het slachthuis, voorschriftfraude door apothekers en in dit boek de gemakzuchtige vervuiling van het hele ecosysteem rond Venetië. Commissaris Brunetti heeft misschien niet het uiterlijk van een milieuactivist, maar hij is er wel een. En deze schitterende misdaadroman legt hem in al zijn lagen bloot.
Wat niet verdwijnt ****
Donna Leon, Cargo (oorspronkelijke titel: Earthly Remains), 336 blz., ? 19,99.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier